«Կարմիր լուրեր բարեկամես»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ կետադրական, ձևաչափ
վիքիֆիկացում
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Գիրք
|անուն = Կարմիր լուրեր բարեկամես
|բնօրինակ անուն =
|պատկեր =
|նկարագրում =
|ենթավերնագիր =
|հեղինակ = [[Սիամանթո]]
|անվանվել է =
|տեսակ = բանաստեղծությունների ժողովածու
|ժանր =
|թեմա = հայկական ջարդեր
|կազմված է =
|մասն է =
|բնօրինակ լեզու = հայերեն
|լեզու =
|կերպար =
|ստեղծման տարեթիվ =
|նկարագրում է =
|ներկայացված է =
|էջեր =
|շարք =
|նախորդ =
|հաջորդ =
|հրատարակումներ կամ թարգմանություններ =
|խմբագիր =
|նկարազարդող =
|կազմի հեղինակ =
|հրատարակում = 1909 թվական
|երկիր =
|հրատարակման վայր = Կ. Պոլիս
|հրատարակիչ =
|հրատարակված է =
|հրատարակման տարեթիվ =
|առաջնախաղի տարեթիվ =
|թարգմանիչ հայերեն =
|հրատարակում հայերեն =
|թարգմանիչ =
|սցենարի հեղինակ =
|գմսհ =
|ԴՏՀ =
|ԳՄԴ =
|oclc =
|թվային տարբերակ =
|պարգևներ =
|լիցենզիա =
|կայք =
|վիքիդարան =
|վիքիքաղվածք =
|վիքիպահեստ =
}}
'''Կարմիր լուրեր բարեկամես''', [[Սիամանթո]]յի բանաստեղծությունների շարքերից, որ գրել է [[Ադանայի կոտորած]]ներից հետո, հրատարակել [[1909]] թ. [[Կոստանդնուպոլիս]]ում։ Գրքի խորագիրը գրված է արյունահոս տառերով, արյունը լճացել է գրքի շապիկի ներքևում։
'''Կարմիր լուրեր բարեկամես''', [[Սիամանթո]]յի բանաստեղծությունների շարքերից, որ գրել է [[Ադանայի կոտորած]]ներից հետո, հրատարակել [[1909]] թ. [[Կոստանդնուպոլիս]]ում։ Գրքի խորագիրը գրված է արյունահոս տառերով, արյունը լճացել է գրքի շապիկի ներքևում։



15:04, 12 փետրվարի 2016-ի տարբերակ

Կարմիր լուրեր բարեկամես
ՀեղինակՍիամանթո
Տեսակբանաստեղծությունների ժողովածու
Թեմահայկական ջարդեր
Բնօրինակ լեզուհայերեն
Հրատարակում(ներ)1909 թվական
Հրատարակման վայրԿ. Պոլիս

Կարմիր լուրեր բարեկամես, Սիամանթոյի բանաստեղծությունների շարքերից, որ գրել է Ադանայի կոտորածներից հետո, հրատարակել 1909 թ. Կոստանդնուպոլիսում։ Գրքի խորագիրը գրված է արյունահոս տառերով, արյունը լճացել է գրքի շապիկի ներքևում։

Բանաստեղծությունների շարքն սկսվում է «Սուգ» բանաստեղծությամբ, որին հաջորդում են արյունոտ դրվագներ պատմող 11 նամակ-քերթվածներ («Պարը», «Քավություն», «Լոգանք», «Դաշույն» և այլն), սակայն ավարտվում է «Հաղթանակ մը» բանաստեղծությամբ, որտեղ Սիամանթոն պայքարի կոչ է անում՝ համոզված, որ արիաբար մաքառելու ունակ ժողովուրդը չի կորչի։

Արտաքին հղումներ