«Միխայիլ Տուխաչևսկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: - →  -  (6), , → , (33), ։ → ։ (16), ՝ → ՝ (4), → (49), ), → ), (3), )։ → )։ (2), ( → ( (12) oգտվելով ԱՎԲ
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Ռազմական գործիչ}}
[[Պատկեր:Mikhail Tukhachevsky.jpg|մինի|Միխայիլ Տուխաչեվսկի]]
'''Տուխաչեվսկի''', Միխայիլ Նիկոլաևիչ ([[փետրվարի 16]], [[1893]]-[[հունիսի 12]], [[1937]]), սովետական ռազմական գործիչ, զորավար, Սովետական Միության մարշալ ([[1935]])։ ՄՄԿԿ անդամ [[1918]]-ից։
'''Տուխաչեվսկի''', Միխայիլ Նիկոլաևիչ ({{ԱԾ}}), սովետական ռազմական գործիչ, զորավար, Սովետական Միության մարշալ ([[1935]])։ ՄՄԿԿ անդամ [[1918]]-ից։


== Կենսագրություն ==
Ծնվել է [[Սմոլենսկ]]ի նահանգում, ազնվականական ընտանիքում։ Ավարտել է Ալեքսանդրյան ռազմական ուսումնարանը ([[1914]] թ.)։ Մասնակցել է [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ին ([[1914]] - [[1918]]), [[1915]]-ին գերի է ընկել, [[1917]]-ին փախել [[Ռուսաստան]]։ [[1918]]-ին մտել է [[կարմիր բանակ]]։ Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է արևելյան ռազմաճակատի 1-ին, հարավային ռազմաճակատի 8-րդ բանակների, արևելյան ռազմաճակատի 5-րդ բանակի (որը մյուս բանակ ների հետ հաջողությամբ կռվել է Կոլչակի զորքերի դեմ [[Ուրալ]]ն ու [[Սիբիր]]ն ազատագրելու համար) հրամանատար։ [[Կովկաս]]յան ռազմաճակատի զորքերի հրամանատարն Էր ([[1920]]-ի փետրվար-ապրիլ) դենիկինյան զորքերի ջախջախման ժամանակ, արևմտյան ռազմաճակատի հրամանատարը ([[1920]] - [[1921|21]]) սովետա-լեհական պատերազմում, 7-րդ բանակի հրամանատարը Կրոնշտադտի խռովության ճնշման ([[1921]]-ի մարտ) և ջախջախման ([[1921]]-ի ապրիլ-մայիս) ժամանակ։
Ծնվել է [[Սմոլենսկ]]ի նահանգում, ազնվականական ընտանիքում։ Ավարտել է Ալեքսանդրյան ռազմական ուսումնարանը ([[1914]] թ.)։ Մասնակցել է [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ին ([[1914]] - [[1918]]), [[1915]]-ին գերի է ընկել, [[1917]]-ին փախել [[Ռուսաստան]]։ [[1918]]-ին մտել է [[կարմիր բանակ]]։ Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է արևելյան ռազմաճակատի 1-ին, հարավային ռազմաճակատի 8-րդ բանակների, արևելյան ռազմաճակատի 5-րդ բանակի (որը մյուս բանակ ների հետ հաջողությամբ կռվել է Կոլչակի զորքերի դեմ [[Ուրալ]]ն ու [[Սիբիր]]ն ազատագրելու համար) հրամանատար։ [[Կովկաս]]յան ռազմաճակատի զորքերի հրամանատարն Էր ([[1920]]-ի փետրվար-ապրիլ) դենիկինյան զորքերի ջախջախման ժամանակ, արևմտյան ռազմաճակատի հրամանատարը ([[1920]] - [[1921|21]]) սովետա-լեհական պատերազմում, 7-րդ բանակի հրամանատարը Կրոնշտադտի խռովության ճնշման ([[1921]]-ի մարտ) և ջախջախման ([[1921]]-ի ապրիլ-մայիս) ժամանակ։


Քաղաքացիական պատերազմից հետո գործուն մասնակցություն է ունեցել [[1924]] - [[1925|25]]-ի ռազմական ռեֆորմին։ Եղել Է ԲԳԿԲ ռազմական ակադեմիայի պետ ([[1921]]), արևմտյան ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1925]] - [[1928|28]]-ին՝ ԲԳԿԲ շտաբի պետ, [[1928]] - [[1931|31]]-ին՝ [[Պետերբուրգ]]ի ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1934]]-ից՝ Տուխաչևսկին եղել է պաշտպանության ժողկոմի տեղակալ, [[1936]]-ից՝ 1-ին տեղակալ և մարտական պատրաստության վարչության պետ։ Մեծ դեր է խաղացել կարմիր բանակի տեխնիկական վերազինման, զորքերի կազմակերպական կառուցվածքի փոփոխման, նոր զորատեսակների և զինված ուժերի տեսակների (ավիացիա, մեքենայացված և օդա-դեսանտային զորքեր, ռազմածովային ուժեր և այլն) զարգացման, բանակի հրամանատարական կազմի պատրաստման գործում։ Եղել է մի շարք ինքնուրույն ռազմական ակադեմիաների (մեքենայացման և մոտորավորման) ստեղծման նախաձեռնող։ Տուխաչեվսկին մեծ ներդրում է կատարել ռազմավարության, օպերատիվ արվեստի, տակտիկայի և ընդհանրապես ռազմական գիտության մշակման մեջ։
Քաղաքացիական պատերազմից հետո գործուն մասնակցություն է ունեցել [[1924]] - [[1925|25]]-ի ռազմական ռեֆորմին։ Եղել Է ԲԳԿԲ ռազմական ակադեմիայի պետ ([[1921]]), արևմտյան ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1925]] - [[1928|28]]-ին՝ ԲԳԿԲ շտաբի պետ, [[1928]] - [[1931|31]]-ին՝ [[Պետերբուրգ]]ի ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1934]]-ից՝ Տուխաչևսկին եղել է պաշտպանության ժողկոմի տեղակալ, [[1936]]-ից՝ 1-ին տեղակալ և մարտական պատրաստության վարչության պետ։ Մեծ դեր է խաղացել կարմիր բանակի տեխնիկական վերազինման, զորքերի կազմակերպական կառուցվածքի փոփոխման, նոր զորատեսակների և զինված ուժերի տեսակների (ավիացիա, մեքենայացված և օդա-դեսանտային զորքեր, ռազմածովային ուժեր և այլն) զարգացման, բանակի հրամանատարական կազմի պատրաստման գործում։ Եղել է մի շարք ինքնուրույն ռազմական ակադեմիաների (մեքենայացման և մոտորավորման) ստեղծման նախաձեռնող։ Տուխաչեվսկին մեծ ներդրում է կատարել ռազմավարության, օպերատիվ արվեստի, տակտիկայի և ընդհանրապես ռազմական գիտության մշակման մեջ։


Տուխաչեվսկու գործունեությունը, հատկապես զինվածության պետի և պաշտպանության ժողկոմի տեղակալի պաշտոնում, կարևոր նշանակություն ունեցավ ապագա պատերազմին [[ԽՍՀՄ]] Զինված ուժերի կազմակերպական և տեխնիկական նախապատրաստման գործում։ [[1934]]-ից ՀամԿ ԿԿ անդամության թեկնածու։ Պարգևատրվել է Լենինի և Կարմիր դրոշի շքանշաններով։
Տուխաչեվսկու գործունեությունը, հատկապես զինվածության պետի և պաշտպանության ժողկոմի տեղակալի պաշտոնում, կարևոր նշանակություն ունեցավ ապագա պատերազմին [[ԽՍՀՄ]] Զինված ուժերի կազմակերպական և տեխնիկական նախապատրաստման գործում։ [[1934]]-ից ՀամԿ ԿԿ անդամության թեկնածու։


== Պարգևներ ==
==Գրականություն==
Պարգևատրվել է Լենինի և Կարմիր դրոշի շքանշաններով։

== Գրականություն ==
* Избр․ произв․, т․ 1 - 2, М․, 1964․
* Избр․ произв․, т․ 1 - 2, М․, 1964․
* Тодорский А․ И․, Маршал Тухачевский, М․, 1966․
* Тодорский А․ И․, Маршал Тухачевский, М․, 1966․
== Ծանոթագրություններ ==

{{ծանցանկ}}
{{Արտաքին հղումներ}}
{{DEFAULTSORT:Տուխաչևսկի, Միխայիլ}}
{{DEFAULTSORT:Տուխաչևսկի, Միխայիլ}}
[[Կատեգորիա:Անձինք այբբենական կարգով]]
[[Կատեգորիա:Անձինք այբբենական կարգով]]

20:35, 16 հունվարի 2016-ի տարբերակ

Միխայիլ Տուխաչևսկի
ռուս.՝ Михаѝл Никола̀евич Тухачѐвский
փետրվարի 16, 1893(1893-02-16)[1][2][3] կամ փետրվարի 4 (16), 1893 - հունիսի 12, 1937(1937-06-12)[1] (44 տարեկան)
ԾննդավայրՍլեդնևո, Dorogobuzhsky Uyezd, Սմոլենսկի գավառ, Ռուսական կայսրություն
Մահվան վայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ[4][5][6]
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  ՌԽՖՍՀ[7] և  ԽՍՀՄ
ԶորատեսակՌուսական կայսերական բանակ
ԿոչումԽորհրդային Միության մարշալ և podporuchik?
Հրամանատարն էրԲանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակ
Մարտեր/
պատերազմներ
Առաջին համաշխարհային պատերազմ, Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմ և Խորհրդա-լեհական պատերազմ
ԿրթությունԱլեքսանդրովյան ռազմական ուսումնարան
Պարգևներ

Տուխաչեվսկի, Միխայիլ Նիկոլաևիչ (փետրվարի 16, 1893(1893-02-16)[1][2][3] կամ փետրվարի 4 (16), 1893, Սլեդնևո, Dorogobuzhsky Uyezd, Սմոլենսկի գավառ, Ռուսական կայսրություն - հունիսի 12, 1937(1937-06-12)[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[4][5][6]), սովետական ռազմական գործիչ, զորավար, Սովետական Միության մարշալ (1935)։ ՄՄԿԿ անդամ 1918-ից։

Կենսագրություն

Ծնվել է Սմոլենսկի նահանգում, ազնվականական ընտանիքում։ Ավարտել է Ալեքսանդրյան ռազմական ուսումնարանը (1914 թ.)։ Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին (1914 - 1918), 1915-ին գերի է ընկել, 1917-ին փախել Ռուսաստան։ 1918-ին մտել է կարմիր բանակ։ Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է արևելյան ռազմաճակատի 1-ին, հարավային ռազմաճակատի 8-րդ բանակների, արևելյան ռազմաճակատի 5-րդ բանակի (որը մյուս բանակ ների հետ հաջողությամբ կռվել է Կոլչակի զորքերի դեմ Ուրալն ու Սիբիրն ազատագրելու համար) հրամանատար։ Կովկասյան ռազմաճակատի զորքերի հրամանատարն Էր (1920-ի փետրվար-ապրիլ) դենիկինյան զորքերի ջախջախման ժամանակ, արևմտյան ռազմաճակատի հրամանատարը (1920 - 21) սովետա-լեհական պատերազմում, 7-րդ բանակի հրամանատարը Կրոնշտադտի խռովության ճնշման (1921-ի մարտ) և ջախջախման (1921-ի ապրիլ-մայիս) ժամանակ։

Քաղաքացիական պատերազմից հետո գործուն մասնակցություն է ունեցել 1924 - 25-ի ռազմական ռեֆորմին։ Եղել Է ԲԳԿԲ ռազմական ակադեմիայի պետ (1921), արևմտյան ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, 1925 - 28-ին՝ ԲԳԿԲ շտաբի պետ, 1928 - 31-ին՝ Պետերբուրգի ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, 1934-ից՝ Տուխաչևսկին եղել է պաշտպանության ժողկոմի տեղակալ, 1936-ից՝ 1-ին տեղակալ և մարտական պատրաստության վարչության պետ։ Մեծ դեր է խաղացել կարմիր բանակի տեխնիկական վերազինման, զորքերի կազմակերպական կառուցվածքի փոփոխման, նոր զորատեսակների և զինված ուժերի տեսակների (ավիացիա, մեքենայացված և օդա-դեսանտային զորքեր, ռազմածովային ուժեր և այլն) զարգացման, բանակի հրամանատարական կազմի պատրաստման գործում։ Եղել է մի շարք ինքնուրույն ռազմական ակադեմիաների (մեքենայացման և մոտորավորման) ստեղծման նախաձեռնող։ Տուխաչեվսկին մեծ ներդրում է կատարել ռազմավարության, օպերատիվ արվեստի, տակտիկայի և ընդհանրապես ռազմական գիտության մշակման մեջ։

Տուխաչեվսկու գործունեությունը, հատկապես զինվածության պետի և պաշտպանության ժողկոմի տեղակալի պաշտոնում, կարևոր նշանակություն ունեցավ ապագա պատերազմին ԽՍՀՄ Զինված ուժերի կազմակերպական և տեխնիկական նախապատրաստման գործում։ 1934-ից ՀամԿ ԿԿ անդամության թեկնածու։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Լենինի և Կարմիր դրոշի շքանշաններով։

Գրականություն

  • Избр․ произв․, т․ 1 - 2, М․, 1964․
  • Тодорский А․ И․, Маршал Тухачевский, М․, 1966․

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միխայիլ Տուխաչևսկի» հոդվածին։