«Գավառ (քաղաք)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 67. Տող 67.


== Պատմություն ==
== Պատմություն ==
Հին ժամանակներից քաղաքը հայտնի է եղել Գավառ անունով: Այն ամայացել է Շահ-Աբաս I-ի կազմակերպած բռնագաղթի պատճառով և ամայի է մնացել մինչև19-րդ դարը: 1829-1830 թվականներին Բայազետից ներգաղթում են 240 ընտանիք, որոնք էլ բնակավայրը կոչում են Նոր Բայազետ:
Հին ժամանակներից քաղաքը հայտնի է եղել Գավառ անունով: Այն ամայացել է [[Շահ Աբաս I]]-ի կազմակերպած բռնագաղթի պատճառով և ամայի է մնացել մինչև19-րդ դարը: [[1829]]-[[1830]] թվականներին Բայազետից ներգաղթում են 240 ընտանիք, որոնք էլ բնակավայրը կոչում են Նոր Բայազետ:


1995 թ.-ի դեկտեմբերի 4-ին բնակավայրը վերանվանվել է Գավառ: Քաղաքի կարգավիճակ է ստացել 1924 թվականին:
[[1995]] թ.-ի դեկտեմբերի 4-ին բնակավայրը վերանվանվել է Գավառ: Քաղաքի կարգավիճակ է ստացել 1924 թվականին:


== Բնակչություն ==
== Բնակչություն ==

14:52, 2 Նոյեմբերի 2015-ի տարբերակ

Քաղաք
Գավառ
Զինանշան

ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԳեղարքունիքի մարզ
Հիմնադրված է728 թ.
Այլ անվանումներԳեղարքունի, Նոր Բայազետ, Կամո
Տվյալ կարգավիճակում1850 թվականից
Մակերես7 կմ²
ԲԾՄ2000 մ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն36 400 մարդ (2008)
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Տեղաբնականունգավառցի (բարբ.՝ քյավառցի)
Ժամային գոտիUTC+4
Հեռախոսային կոդ+374 (264)
Փոստային դասիչ1201-1205
Ավտոմոբիլային կոդ02
Պաշտոնական կայքgavariqaghaqapetaran.am
Գավառ (քաղաք) (Հայաստան)##
Գավառ (քաղաք) (Հայաստան)
Գավառ (քաղաք) (Գեղարքունիքի մարզ)##
Գավառ (քաղաք) (Գեղարքունիքի մարզ)

Գավառ, քաղաք Հայաստանում, Գեղարքունիքի մարզկենտրոնն է։ Գտնվում է Գեղամա լեռնաշղթայի արևելյան լանջին, Գավառագետի ստորին հոսանքի ավազանում։ Հեռավորությունը Երևանից 98 կմ է, Սևան երկաթուղային կայարանից ՝ 36 կմ։

Պատմություն

Հին ժամանակներից քաղաքը հայտնի է եղել Գավառ անունով: Այն ամայացել է Շահ Աբաս I-ի կազմակերպած բռնագաղթի պատճառով և ամայի է մնացել մինչև19-րդ դարը: 1829-1830 թվականներին Բայազետից ներգաղթում են 240 ընտանիք, որոնք էլ բնակավայրը կոչում են Նոր Բայազետ:

1995 թ.-ի դեկտեմբերի 4-ին բնակավայրը վերանվանվել է Գավառ: Քաղաքի կարգավիճակ է ստացել 1924 թվականին:

Բնակչություն

Գավառի ազգաբնակչության փոփոխությունը[1].

Տարի 1831 1897 1974 1989 1991 2001 2004
Բնակիչ 1346 8751 21382 31234 32300 26621 26000

Տնտեսություն

Քաղաքում զարգացած է արդյունաբերությունը: Գավառի գյուղատնտեսության ճյուղերից են` դաշտավարությունը, անասնաբուծությունը և թռչնաբուծությունը:

Հանքեր

Գավառում կան հանքային բուժիչ (ածխաթթվային) առատ աղբյուրներ: Շրջակայքում կան բազալտի պաշարներ:

Պատմամշակութային կառույցներ

Գավառի Հացառատ թաղամասի կենտրոնում գտնվում է Հացառատի Ս. Աստվածածին եկեղեցական համալիրը և Ս. Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցիները (7-19 դարեր): Քաղաքն ունի նաև Ս. Աստվածածին (1902-1905 թթ.) և Ս.Հովհաննես (1848թ.) անուններով եկեղեցիներ:

Գավառի երկրագիտական թանգարան

Գավառի երկրագիտական թանգարանում ներկայացված են Հայաստանի և մասնավորապես Գեղարքունիքի մարզի պատմությանը նվիրված հետաքրքիր կտավներ, գորգեր, հին բնակավայրերի վերարտադրություններ, մարզի և Սևանա լճի պատմությանը նվիրված այլ նմուշներ[2]։

Խոհանոց

Կարմիր ցորենից պատրաստվող ավանդական հացը սննդային մեծ արժեք ունի և դիտարկվում է որպես բիո։ Գաթան, փախլավան և շաքար-լոխումը Գավառին բնորոշ խմորեղեններ են։ Աղաջրի մեջ առանց համեմունքների եփած իշխան ձուկը մարզին յուրահատուկ ճաշատեսակներից մեկն է։ Քյուֆթան Գավառի ամենահայտնի ճաշատեսակն է, որը պատրաստվում է փայտի վրա ծեծած մսից, որից պատրաստում են գնդեր և եփում ջրում։ [2]

Քույր քաղաքներ

Հայտնի գավառցիներ

Ծանոթագրություններ

  1. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 52» (PDF). Վերցված է 2015 նոյեմբերի 2-ին.
  2. 2,0 2,1 Գեղարքունիքի մարզի ուղեցույց, 2012թ

Տես նաև

Արտաքին հղումներ