«Դավիթ II (Կախեթի արքա)»–ի խմբագրումների տարբերություն
→Կենսագրություն: վրիպակ |
|||
| Տող 5. | Տող 5. | ||
Դավիթը Հերակլ I-ի([[Կախեթ]]ի թագավոր) և թագուհի Աննայի որդին էր: Նա մեծացել և դաստիարակվել էր շահական արքունիքում`[[Սպահան]]ում: Երբ հայրը` Հերակլ I–ը, այլևս երկիրը չի կարողանում կառավարել և [[1703]] թվականին մեկնում է [[Իրան]], նա [[շահ]]ի կողմից նշանակվում է Կախեթի [[փոխարքա]]: Սկզբում Դավիթը բնակվում է Արևելյան Կախեթիայում([[Շիրվան]]ի սահմանագլուխ) , հետո բնակավայր է դարձնում [[Թելավի]]ն: Հայրը մահանում է [[1709]] թվականին, բայց մինչ այդ պատվիրում է նրան , որ [[Շահ Հուսեին]]ից [[ինվեստիտուրա]] ստանա եղբորը [[Թեյմուրազ II]] –ին թողնելու համար, նաև թույտվություն մոր համար` երկրի կառավարման գործերին միջամտել կարողանալու: Շահական դատարանում աշխատելիս` երկրից բացակայելու ժամանակ(1711-1715), Դավիթին մտահոգում էր երկրում տիրող իրավիճակը: Մի կողմից այն հարձակման էր ենթարկվում Դաղստանից, մյուս կողմից երկրում բռնկվում էին գյուղացիական ապստամբություններ: Դավիթը, վերադառնալով Կախեթի, փորձում է իրավիճակը դնել վերահսկողության տակ: Նա դաշինքի մեջ է մտնում Քարթլիի թագավորության(Վրաստան) հետ և շարժվում Դաղստան, սակայն պարտվում է և չի կարողանում կանխել [[լեզգիներ]]ի հարձակումները սահմանամերձ շրջանների վրա: [[1719]] թվականին նա դաշինքի մեջ է մտնում Վախթանգ VI-ի հետ` ընդդեմ Դաաղստանի [[կլան]]ների: Վախթանգ VI-ը Պրինց Էրաստի Կափնալիշվիլու գլխավորությամբ զորաբանակ է ուղարկում Կախեթի: Սակայն Դավիթն այդ ժամանակ բացակայում էր երկրից այլ արշավանքի մասնակցելու պատճառով, և բանակը վերադառնում է Քարթլի: Դավիթը մահացել է 1722 թվականին իր ամառանոցային հանգստավայրում([[Իրան]]): |
Դավիթը Հերակլ I-ի([[Կախեթ]]ի թագավոր) և թագուհի Աննայի որդին էր: Նա մեծացել և դաստիարակվել էր շահական արքունիքում`[[Սպահան]]ում: Երբ հայրը` Հերակլ I–ը, այլևս երկիրը չի կարողանում կառավարել և [[1703]] թվականին մեկնում է [[Իրան]], նա [[շահ]]ի կողմից նշանակվում է Կախեթի [[փոխարքա]]: Սկզբում Դավիթը բնակվում է Արևելյան Կախեթիայում([[Շիրվան]]ի սահմանագլուխ) , հետո բնակավայր է դարձնում [[Թելավի]]ն: Հայրը մահանում է [[1709]] թվականին, բայց մինչ այդ պատվիրում է նրան , որ [[Շահ Հուսեին]]ից [[ինվեստիտուրա]] ստանա եղբորը [[Թեյմուրազ II]] –ին թողնելու համար, նաև թույտվություն մոր համար` երկրի կառավարման գործերին միջամտել կարողանալու: Շահական դատարանում աշխատելիս` երկրից բացակայելու ժամանակ(1711-1715), Դավիթին մտահոգում էր երկրում տիրող իրավիճակը: Մի կողմից այն հարձակման էր ենթարկվում Դաղստանից, մյուս կողմից երկրում բռնկվում էին գյուղացիական ապստամբություններ: Դավիթը, վերադառնալով Կախեթի, փորձում է իրավիճակը դնել վերահսկողության տակ: Նա դաշինքի մեջ է մտնում Քարթլիի թագավորության(Վրաստան) հետ և շարժվում Դաղստան, սակայն պարտվում է և չի կարողանում կանխել [[լեզգիներ]]ի հարձակումները սահմանամերձ շրջանների վրա: [[1719]] թվականին նա դաշինքի մեջ է մտնում Վախթանգ VI-ի հետ` ընդդեմ Դաաղստանի [[կլան]]ների: Վախթանգ VI-ը Պրինց Էրաստի Կափնալիշվիլու գլխավորությամբ զորաբանակ է ուղարկում Կախեթի: Սակայն Դավիթն այդ ժամանակ բացակայում էր երկրից այլ արշավանքի մասնակցելու պատճառով, և բանակը վերադառնում է Քարթլի: Դավիթը մահացել է 1722 թվականին իր ամառանոցային հանգստավայրում([[Իրան]]): |
||
==Ընտանիքը== |
|||
==Ընտանեկան== |
|||
Դավիթն ամուսնացել է երկու անգամ: Նրա բոլոր երեխաները երկրորդ ամուսնությունից են: |
Դավիթն ամուսնացել է երկու անգամ: Նրա բոլոր երեխաները երկրորդ ամուսնությունից են: |
||
17:13, 25 Հոկտեմբերի 2015-ի տարբերակ
Դավիթ II, հայտնի է նաև Իմամ անունով(1678 -1722), Բագրատունիների արքայատոհմից, Կախեթի թագավոր(Արևելյան Վրաստան) 1709 -1722 թվականները: Չնայած որ նա հավատարիմ վասալն էր Սեֆյան Պարսկաստանի, բայց չկարողացավ ապահովել իր թագավորության անվտանգությունը և նրա օրոք Դաղստանի լեռնային ցեղերը անընդհատ հարձակումներ էին գործում Կախեթի թագավորության վրա:
Կենսագրություն
Դավիթը Հերակլ I-ի(Կախեթի թագավոր) և թագուհի Աննայի որդին էր: Նա մեծացել և դաստիարակվել էր շահական արքունիքում`Սպահանում: Երբ հայրը` Հերակլ I–ը, այլևս երկիրը չի կարողանում կառավարել և 1703 թվականին մեկնում է Իրան, նա շահի կողմից նշանակվում է Կախեթի փոխարքա: Սկզբում Դավիթը բնակվում է Արևելյան Կախեթիայում(Շիրվանի սահմանագլուխ) , հետո բնակավայր է դարձնում Թելավին: Հայրը մահանում է 1709 թվականին, բայց մինչ այդ պատվիրում է նրան , որ Շահ Հուսեինից ինվեստիտուրա ստանա եղբորը Թեյմուրազ II –ին թողնելու համար, նաև թույտվություն մոր համար` երկրի կառավարման գործերին միջամտել կարողանալու: Շահական դատարանում աշխատելիս` երկրից բացակայելու ժամանակ(1711-1715), Դավիթին մտահոգում էր երկրում տիրող իրավիճակը: Մի կողմից այն հարձակման էր ենթարկվում Դաղստանից, մյուս կողմից երկրում բռնկվում էին գյուղացիական ապստամբություններ: Դավիթը, վերադառնալով Կախեթի, փորձում է իրավիճակը դնել վերահսկողության տակ: Նա դաշինքի մեջ է մտնում Քարթլիի թագավորության(Վրաստան) հետ և շարժվում Դաղստան, սակայն պարտվում է և չի կարողանում կանխել լեզգիների հարձակումները սահմանամերձ շրջանների վրա: 1719 թվականին նա դաշինքի մեջ է մտնում Վախթանգ VI-ի հետ` ընդդեմ Դաաղստանի կլանների: Վախթանգ VI-ը Պրինց Էրաստի Կափնալիշվիլու գլխավորությամբ զորաբանակ է ուղարկում Կախեթի: Սակայն Դավիթն այդ ժամանակ բացակայում էր երկրից այլ արշավանքի մասնակցելու պատճառով, և բանակը վերադառնում է Քարթլի: Դավիթը մահացել է 1722 թվականին իր ամառանոցային հանգստավայրում(Իրան):
Ընտանիքը
Դավիթն ամուսնացել է երկու անգամ: Նրա բոլոր երեխաները երկրորդ ամուսնությունից են:
Ծանոթագրություններ
Mikaberidze, Alexander (ed., 2007). David II (Imam Quli Khan). Dictionary of Georgian National Biography. Accessed October 9, 2007.
- Կաղապար:Ge icon დავით II (კახეთის მეფე). People.Istoria.Ge. Accessed October 9, 2007.