«Տրիտիում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Տրիտիում'''([[Լատիներեն|լատ]]․՝ Tritium), [[Ջրածին|ջրածնի]] ռադիոակտիվ իզոտոպ, զանգվածի թիվը՝ 3: 1934 թվականին հայտնագործել են է․ Ռեզերֆորղը, Մ․ Լ․ Օլիֆանտը և Պ․ Հարտեկը։ Տրիտիումը p-ակտիվ է։ Տրիտիումի միջուկը տրիտոնն է։ Բնության մեջ տրիտիումի աննշան քանակություն գոյանում է ազոտի ատոմների վրա տիեզերական ճառագայթման նեյտրոնների ազդեցությամբ, ինչպես նաև նույն ճառագայթման առաջացրած միջուկային ճեղքումների ժամանակ: Ստացված տրիտիումի և օդի թթվածնի միացումից առաջացած «գերծանր ջուրը» անձրևի հետ իջնում է երկրի վրա։ Արհեստականորեն տրիտիումը ստացվում է միջուկային ռեակտորում՝ լիթիումային թիրախի նեյտրոնաճառագայթման ժամանակ կամ ցիկլոտրոնում՝ դեյտերիումի կամ բերիլիումի թիրախները [[Դեյտրոն|դեյտրոններ]]ի փնջով ռմբակոծելիս։ Տրիտիումը կիրառվում է ջերմամիջուկային սինթեզի ռեակցիաներում՝ որպես կարևորագույն բաղադրիչ, ջերմամիջուկային ռումբերում՝ որպես վառելիք, ինչպես նաև քիմիական, կենսաբանական և ջրաբանական հետազոտություններում։
'''Տրիտիում''' ([[Լատիներեն|լատ]]․՝ Tritium), [[Ջրածին|ջրածնի]] [[Ռադիոակտիվ իզոտոպներ|ռադիոակտիվ իզոտոպ]], զանգվածի թիվը՝ 3: [[1934]] թվականին հայտնագործել են [[Էռնեստ Ռեզերֆորդ|Է․ Ռեզերֆորդ]]ը, Մ․ Լ․ Օլիֆանտը և Պ․ Հարտեկը։ Տրիտիումը p-ակտիվ է։ Տրիտիումի միջուկը տրիտոնն է։ Բնության մեջ տրիտիումի աննշան քանակություն գոյանում է [[ազոտ]]ի ատոմների վրա տիեզերական ճառագայթման նեյտրոնների ազդեցությամբ, ինչպես նաև նույն ճառագայթման առաջացրած միջուկային ճեղքումների ժամանակ: Ստացված տրիտիումի և օդի թթվածնի միացումից առաջացած «գերծանր ջուրը» անձրևի հետ իջնում է երկրի վրա։ Արհեստականորեն տրիտիումը ստացվում է միջուկային ռեակտորում՝ լիթիումային թիրախի նեյտրոնաճառագայթման ժամանակ կամ ցիկլոտրոնում՝ դեյտերիումի կամ բերիլիումի թիրախները [[Դեյտրոն|դեյտրոններ]]ի փնջով ռմբակոծելիս։ Տրիտիումը կիրառվում է ջերմամիջուկային սինթեզի ռեակցիաներում՝ որպես կարևորագույն բաղադրիչ, ջերմամիջուկային ռումբերում՝ որպես վառելիք, ինչպես նաև քիմիական, կենսաբանական և ջրաբանական հետազոտություններում։


{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}

12:11, 20 Հոկտեմբերի 2015-ի տարբերակ

Տրիտիում (լատ․՝ Tritium), ջրածնի ռադիոակտիվ իզոտոպ, զանգվածի թիվը՝ 3: 1934 թվականին հայտնագործել են Է․ Ռեզերֆորդը, Մ․ Լ․ Օլիֆանտը և Պ․ Հարտեկը։ Տրիտիումը p-ակտիվ է։ Տրիտիումի միջուկը տրիտոնն է։ Բնության մեջ տրիտիումի աննշան քանակություն գոյանում է ազոտի ատոմների վրա տիեզերական ճառագայթման նեյտրոնների ազդեցությամբ, ինչպես նաև նույն ճառագայթման առաջացրած միջուկային ճեղքումների ժամանակ: Ստացված տրիտիումի և օդի թթվածնի միացումից առաջացած «գերծանր ջուրը» անձրևի հետ իջնում է երկրի վրա։ Արհեստականորեն տրիտիումը ստացվում է միջուկային ռեակտորում՝ լիթիումային թիրախի նեյտրոնաճառագայթման ժամանակ կամ ցիկլոտրոնում՝ դեյտերիումի կամ բերիլիումի թիրախները դեյտրոնների փնջով ռմբակոծելիս։ Տրիտիումը կիրառվում է ջերմամիջուկային սինթեզի ռեակցիաներում՝ որպես կարևորագույն բաղադրիչ, ջերմամիջուկային ռումբերում՝ որպես վառելիք, ինչպես նաև քիմիական, կենսաբանական և ջրաբանական հետազոտություններում։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։