«Օտտո Նիկոլայի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 2. Տող 2.
|պատկեր=Otto Nicolai.jpg}}
|պատկեր=Otto Nicolai.jpg}}
'''Կարլ Օտտո Էրենֆրիդ Նիկոլայի''' ({{lang-de|Carl Otto Ehrenfried Nicolai}}, [[1810]]թ. [[հունիսի 9]], [[Քյոնիգսբերգ]] - [[1849]]թ. [[մայիսի 11]], [[Բեռլին]]), [[Գերմանիա|գերմանացի]] երգահան և դիրիժոր, առավել հայտնի է «Վինձորի ուրախ կանայք» կոմիկական [[օպերա]]յով (ըստ [[Շեքսպիր]]ի համանուն կատակերգության)։
'''Կարլ Օտտո Էրենֆրիդ Նիկոլայի''' ({{lang-de|Carl Otto Ehrenfried Nicolai}}, [[1810]]թ. [[հունիսի 9]], [[Քյոնիգսբերգ]] - [[1849]]թ. [[մայիսի 11]], [[Բեռլին]]), [[Գերմանիա|գերմանացի]] երգահան և դիրիժոր, առավել հայտնի է «Վինձորի ուրախ կանայք» կոմիկական [[օպերա]]յով (ըստ [[Շեքսպիր]]ի համանուն կատակերգության)։

== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}


{{DEFAULTSORT:Նիկոլաի, Օտտո}}
{{DEFAULTSORT:Նիկոլաի, Օտտո}}

13:31, 24 Սեպտեմբերի 2015-ի տարբերակ

Օտտո Նիկոլայի
Հիմնական տվյալներ
Ծնվել էհունիսի 9, 1810(1810-06-09)[1][2][3][…]
Քյոնիգսբերգ, Պրուսիայի թագավորություն[4]
Երկիր Պրուսիայի թագավորություն
Մահացել էմայիսի 11, 1849(1849-05-11)[1][2][3][…] (38 տարեկան)
Բեռլին, Գերմանական միություն[5]
ԳերեզմանDorotheenstadt cemetery II
Ժանրերօպերա
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, դաշնակահար, դիրիժոր, երգիչ և երաժշտական ղեկավար
Գործիքներդաշնամուր, երգեհոն և վոկալ
ԱշխատավայրՖրիդրիխ Վիլհելմ IV
ԱնդամակցությունՎիեննայի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբ
Ստորագրություն
Ստորագրություն
 Otto Nicolai Վիքիպահեստում

Կարլ Օտտո Էրենֆրիդ Նիկոլայի (գերմ.՝ Carl Otto Ehrenfried Nicolai, 1810թ. հունիսի 9, Քյոնիգսբերգ - 1849թ. մայիսի 11, Բեռլին), գերմանացի երգահան և դիրիժոր, առավել հայտնի է «Վինձորի ուրախ կանայք» կոմիկական օպերայով (ըստ Շեքսպիրի համանուն կատակերգության)։

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 filmportal.de — 2005.
  3. 3,0 3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118587684 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  5. Archivio Storico Ricordi — 1808.