Զարգացման հոգեբանություն

գենետիկական հոգեբանություն

Գենետիկական հոգեբանություն կամ տարիքային հոգեբանություն (հուն․՝ προέλευσης - ծագում), գիտություն կենդանիների վարքի զարգացում և մարդու հոգեկան կառուցվածք|մարդու հոգեկան կաոուցվածքի մասին։ Այլ կերպ զարգացման հոգեբանությունը ընդհանուր հոգեբանության կարևոր ու հեռանկարային ճյուղերից է:

Ուսումնասիրման առարկա

Ուսումնասիրում է տեսակների կենսաբանական էվոլյուցիայի (ֆիլոգենեզի) ընթացքում կենդանիների վարքի փոփոխությունները, ինչպես նաև մարդու ծագման պատմության (օնտոգենեզի) ընթացքում հոգեկանի զարգացման օրենքները։

Այն հետազոտում է մարդկային հոգեկանի զարգացման բոլոր փուլերը, իմացական գործընթացների, հոգեկան հատկությունների տարիքային զարգացման ու ձևավորման հիմնախնդիրները և հաշվի է առնում կենսաբանական, մարդաբանական, սոցիալական և հոգեբանական գործոնները, որոնք ազդում և նպաստում են հոգեկանի զարգացմանը։ Զարգացման հոգեբանությունը ձգտում է բացահայտել օնտոգենեզի հաջորդական փուլերի հոգեբանական բովանդակությունը և հոգեկան պրոցեսների տարիքային դինամիկան։ Այն ունի իր ենթաճյուղերը՝ պրենատալ շրջանի հոգեբանություն, մանկական և մեծահասակների հոգեբանություն։

Հիմնական բնագավառներ

Գենետիկական հոգեբանության հիմնական բնագավառներն են մարդու և կենդանիների հոգեկան երևույթների համեմատական ուսումնասիրությունը և մանկան բարձր նյարդային համակարգության, վարքի և հոգեկան երևույթների օրինաչափությունների ուսումնասիրությունը ։ Գենետիկական հոգեբանությունը բացատրում է ճանաչողական հոգեկան պրոցեսների (զգայություն, ըմբռնում, հիշողություն, մտածողություն, երևակայություն) ծագումն ու զարգացումը։ Նա հնարավորություն է տալիս հոգեբանական գիտությունը կառուցել գիտաբնագիտական հիմքի վրա։

Տես նաև

• Մանկան հոգեբանություն
• Համեմատական հոգեբանություն

Գրականություն

• Պավլով Ի. Պ., Տատընաիր երկ., Ե., 1951։
• Флейвем Дж., Генетическая психология Жана Плаже, М., 1967

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։