«Տաճարականների միաբանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չ կետադրական, փոխարինվեց: : → ։ (13) |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Տամպլիերներ'''({{lang-fr|templiers}} «թեմփլ»,տաճար, «տաճարականներ»<ref name="Տամպլիեր">Նովիկով,1985, էջ 435</ref>) կամ Քրիստոսի և [[Սողոմոն]]ի տաճարի({{lang-lat|Templique Solomonici}}) Աղքատ Ասպետները, կաթսլիկական ռազմական-վանական <ref name="Տամպլիեր" />(հոգևոր-ասպետական) [[միաբանություն]] է, որը հիմնվել է [[Սուրբ Հող]]ի վրա Առաջին [[խաչակրաց աշրավանք]]ից հետո [[1119]] թվականին ասպետների սակավաթիվ խմբով Գուգո դը Փեյնի գլխավորությամբ<ref>Walter Map. De nugis curialium / ed. M. R. James, rev. C. N. L. Brooke and R. A. B. Mynors. — Oxford, 1983, էջ 54-55</ref> |
'''Տամպլիերներ'''({{lang-fr|templiers}} «թեմփլ»,տաճար, «տաճարականներ»<ref name="Տամպլիեր">Նովիկով,1985, էջ 435</ref>) կամ Քրիստոսի և [[Սողոմոն]]ի տաճարի({{lang-lat|Templique Solomonici}}) Աղքատ Ասպետները, կաթսլիկական ռազմական-վանական <ref name="Տամպլիեր" />(հոգևոր-ասպետական) [[միաբանություն]] է, որը հիմնվել է [[Սուրբ Հող]]ի վրա Առաջին [[խաչակրաց աշրավանք]]ից հետո [[1119]] թվականին ասպետների սակավաթիվ խմբով Գուգո դը Փեյնի գլխավորությամբ<ref>Walter Map. De nugis curialium / ed. M. R. James, rev. C. N. L. Brooke and R. A. B. Mynors. — Oxford, 1983, էջ 54-55</ref>։ Հոսպիտալյերների հետ միասին համարվում է առաջին կրոնական ռազմական միաբանություններւց մեկը։ |
||
| ⚫ | [[12]]- [[13]] դարերին միաբանությունը բավականին հարուստ էր, նրան էին պատկանում ընդարձակ հողատարածքները ինչպես [[Պաղեստին]]ի և [[Սիրիա]]յի տարածքներում, այնպես էլ [[Եվրոպա]] |
||
| ⚫ | Սակայն [[1921]] թվականին խաչակիրները վտարվել են Պաղեստինից եգիպտական սուլթան Հալիլ ալ-Աշրաֆի կողմից, իսկ տամպլիերները անցում կատարեցին դեպի վաշխառություն և առևտուր, կուտակեցին զգալի հարստություն և հայտնվեցին դժվար գույքային հարաբերությունների մեջ պապի և եվրոպական պետությունների թագավորների հետ <ref name="Տամպլիեր" /> |
||
| ⚫ | [[1307]]-[[1314]] թթ. միաբանության անդամները ենթարկվեցին ձերբաբակալությունների, տանջաքների և մահապատիժների ֆրանսիացի թագավոր [[Ֆիլիպ IV]], խոշոր [[ֆեոդալ]]ների և Հռոմեական կաթոլիկական եկեղեցու կողմից, ինչի հետևանքով միաբանությունը լուծարվեց [[Կլիմենտ V]] պապի կողմից [[1312]] թվականին <ref name="Տամպլիեր" /> |
||
| ⚫ | Միաբանության թվաքանակի պատճառով պատմագրության մեջ առկա է այն միտումը, որը չափազանցնում է նրա հետևորդների քանակը. Վիլկեն համարում էր, որ միաբանությունում կար մոտավորապես 15 000 [[ասպետ]] (այս թիվը ներկայացված է նաև «Աթեիստական ֆառարանում»<ref name="Տամպլիեր" />), իսկ Ցեկլերը ներկայացնում է ասպետների 20000 թվաքանակ, Մալյար դը Շամբյուրը` 30000 |
||
| ⚫ | [[12]]- [[13]] դարերին միաբանությունը բավականին հարուստ էր, նրան էին պատկանում ընդարձակ հողատարածքները ինչպես [[Պաղեստին]]ի և [[Սիրիա]]յի տարածքներում, այնպես էլ [[Եվրոպա]]յում։ ՄԻաբանությունը տիրապետում էր նաև եկեղեցական և իրավաբանական արտոնություններով, որպես պարգև [[Հռոմի պապ]]ից, ում անվերախոս ենթարկվում էր միաբանությունը, ինչպես նաև վանականներից, որոնց հողերում միաբանությունն ուներ հողեր և անշարժ գույք։ Միաբանությունը բազմիցս իրականացնում էր պետությունների ռազմական պաշտպանության գործառնություն, որոնք ստեղծվել էին արևմուտքում խաչակիրների կողմից, չնայած որ միաբանության առաջնային նպատակը, հաստատակարգում հռչակված, համարվում էր ուխտագնացների պաշտպանությունը Սուրբ Հողում<ref name="Տամպլիեր" />։ |
||
| ⚫ | Սակայն [[1921]] թվականին խաչակիրները վտարվել են Պաղեստինից եգիպտական սուլթան Հալիլ ալ-Աշրաֆի կողմից, իսկ տամպլիերները անցում կատարեցին դեպի վաշխառություն և առևտուր, կուտակեցին զգալի հարստություն և հայտնվեցին դժվար գույքային հարաբերությունների մեջ պապի և եվրոպական պետությունների թագավորների հետ <ref name="Տամպլիեր" />։ |
||
| ⚫ | [[1307]]-[[1314]] թթ. միաբանության անդամները ենթարկվեցին ձերբաբակալությունների, տանջաքների և մահապատիժների ֆրանսիացի թագավոր [[Ֆիլիպ IV]], խոշոր [[ֆեոդալ]]ների և Հռոմեական կաթոլիկական եկեղեցու կողմից, ինչի հետևանքով միաբանությունը լուծարվեց [[Կլիմենտ V]] պապի կողմից [[1312]] թվականին <ref name="Տամպլիեր" />։ |
||
| ⚫ | Միաբանության թվաքանակի պատճառով պատմագրության մեջ առկա է այն միտումը, որը չափազանցնում է նրա հետևորդների քանակը. Վիլկեն համարում էր, որ միաբանությունում կար մոտավորապես 15 000 [[ասպետ]] (այս թիվը ներկայացված է նաև «Աթեիստական ֆառարանում»<ref name="Տամպլիեր" />), իսկ Ցեկլերը ներկայացնում է ասպետների 20000 թվաքանակ, Մալյար դը Շամբյուրը` 30000 ասպետ։ Այս բոլոր թվերը այնքան էլ մեծ չեն և չեն համապատասխանում ասպետների թվաքանակի հետ, որոնք մասնակցել են Ֆիլիպ V պատերազմին միաբանության հետ։ [[Ֆրանսիա]]յում ձերբակալվել է 538 ասպետ, [[Կիպրոս]]ում` 75, [[Մայորկա]]յում կռվել են 25 ասպետ, և բոլորը պարտության են մատնվել։ Թե' Կիպրոսը, թե' Մայորկան և թե' Ֆրանսիան եղել են միաբանության ուղղորդողները։ Ակնհայտ է, որ պատմաբանները Միաբանության աշխատողներին, ծառաներին և զինակիրներին ներառում են ասպետների թվաքանակի մեջ։ |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
{{ծանցանկ}} |
{{ծանցանկ}}։ |
||
19:01, 30 Մայիսի 2015-ի տարբերակ
Տամպլիերներ(ֆր.՝ templiers «թեմփլ»,տաճար, «տաճարականներ»[1]) կամ Քրիստոսի և Սողոմոնի տաճարի(լատին․՝ Templique Solomonici) Աղքատ Ասպետները, կաթսլիկական ռազմական-վանական [1](հոգևոր-ասպետական) միաբանություն է, որը հիմնվել է Սուրբ Հողի վրա Առաջին խաչակրաց աշրավանքից հետո 1119 թվականին ասպետների սակավաթիվ խմբով Գուգո դը Փեյնի գլխավորությամբ[2]։ Հոսպիտալյերների հետ միասին համարվում է առաջին կրոնական ռազմական միաբանություններւց մեկը։
12- 13 դարերին միաբանությունը բավականին հարուստ էր, նրան էին պատկանում ընդարձակ հողատարածքները ինչպես Պաղեստինի և Սիրիայի տարածքներում, այնպես էլ Եվրոպայում։ ՄԻաբանությունը տիրապետում էր նաև եկեղեցական և իրավաբանական արտոնություններով, որպես պարգև Հռոմի պապից, ում անվերախոս ենթարկվում էր միաբանությունը, ինչպես նաև վանականներից, որոնց հողերում միաբանությունն ուներ հողեր և անշարժ գույք։ Միաբանությունը բազմիցս իրականացնում էր պետությունների ռազմական պաշտպանության գործառնություն, որոնք ստեղծվել էին արևմուտքում խաչակիրների կողմից, չնայած որ միաբանության առաջնային նպատակը, հաստատակարգում հռչակված, համարվում էր ուխտագնացների պաշտպանությունը Սուրբ Հողում[1]։
Սակայն 1921 թվականին խաչակիրները վտարվել են Պաղեստինից եգիպտական սուլթան Հալիլ ալ-Աշրաֆի կողմից, իսկ տամպլիերները անցում կատարեցին դեպի վաշխառություն և առևտուր, կուտակեցին զգալի հարստություն և հայտնվեցին դժվար գույքային հարաբերությունների մեջ պապի և եվրոպական պետությունների թագավորների հետ [1]։
1307-1314 թթ. միաբանության անդամները ենթարկվեցին ձերբաբակալությունների, տանջաքների և մահապատիժների ֆրանսիացի թագավոր Ֆիլիպ IV, խոշոր ֆեոդալների և Հռոմեական կաթոլիկական եկեղեցու կողմից, ինչի հետևանքով միաբանությունը լուծարվեց Կլիմենտ V պապի կողմից 1312 թվականին [1]։
Միաբանության թվաքանակի պատճառով պատմագրության մեջ առկա է այն միտումը, որը չափազանցնում է նրա հետևորդների քանակը. Վիլկեն համարում էր, որ միաբանությունում կար մոտավորապես 15 000 ասպետ (այս թիվը ներկայացված է նաև «Աթեիստական ֆառարանում»[1]), իսկ Ցեկլերը ներկայացնում է ասպետների 20000 թվաքանակ, Մալյար դը Շամբյուրը` 30000 ասպետ։ Այս բոլոր թվերը այնքան էլ մեծ չեն և չեն համապատասխանում ասպետների թվաքանակի հետ, որոնք մասնակցել են Ֆիլիպ V պատերազմին միաբանության հետ։ Ֆրանսիայում ձերբակալվել է 538 ասպետ, Կիպրոսում` 75, Մայորկայում կռվել են 25 ասպետ, և բոլորը պարտության են մատնվել։ Թե' Կիպրոսը, թե' Մայորկան և թե' Ֆրանսիան եղել են միաբանության ուղղորդողները։ Ակնհայտ է, որ պատմաբանները Միաբանության աշխատողներին, ծառաներին և զինակիրներին ներառում են ասպետների թվաքանակի մեջ։
Ծանոթագրություններ
։