«Պոստիմպրեսիոնիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: da:Postimpressionisme |
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: uk:Постімпресіонізм |
||
Տող 70. | Տող 70. | ||
[[th:ศิลปะอิมเพรสชันนิสม์สมัยหลัง]] |
[[th:ศิลปะอิมเพรสชันนิสม์สมัยหลัง]] |
||
[[tr:Art izlenimcilik]] |
[[tr:Art izlenimcilik]] |
||
[[uk:Постімпресіонізм]] |
|||
[[vi:Hậu ấn tượng]] |
[[vi:Hậu ấn tượng]] |
||
[[zh:后印象派]] |
[[zh:后印象派]] |
15:06, 7 Հունիսի 2010-ի տարբերակ
Պոստիմպրեսիոնիզմ (լատ. post - հետո և իմպրեսիոնիզմ) - XIX դարի վերջի և XX դարի առաջին տարիների ֆրանսիական գեղանկարչության հիմնական ուղղությունների հավաքական պայմանական անվանումը:
Ծագումը
Պոստիմպրեսիոնիզմի ներկայացուցիչները, որոնք նախկինում հարում էին իմպրեսիոնիզմին, 1880-ական թվականների կեսից (նրա ճգնաժամի ժամանակ) ձգտել են գտնել իրենց կարծիքով դարաշրջանին առավել համահնչյուն արտահատչամիջոցներ, հաղթահարել գեղարվեստական մտածողության էմպիրիզմը և իմպրեսիոնիզմին հատուկ կյանքի առանձին ակնթարթների անմիջական սևեռակումից անցնել նրա հոգևոր և նյութական ինչ-որ չափով տևական վիճակների մարմնավորմանը:
Էությունը
Պոստիմպրեսիոնիզմում արտացոլում են գտել այդ շրջանի արևմտաեվրոպական մշակույթի ճգնաժամային գծերը, նրա բարդ, շրջադարձային պահը, արվեստագետների կողմից գաղափարաբարոյական կայուն արժեքների դժվարին ու հակասական որոնումները: Պոստիմպրեսիոնիզմի շրջանին բնորոշ է ուղղությունների և ստեղծագործական անհատական համակարգերի ակտիվ փոխացդեցությունը: Չնայած պոստիմպրեսիոնիզմի մի շարք ուղղություններ (նեոիմպրեսիոնիզմ, սիմվոլիզմ, «մոդեռն»-ի ֆրանսիական տարբերակը՝ «Նաբի»-ն) որակապեսներփակվում են վերոհիշյալ ժամանակահատվածում, նրա առաջատար վարպետների՝ Պոլ Սեզանի, Վան Գոգի, Պոլ Գոգենի, Անրի Թուլուզ Լոտրեկի ստեղծագործությունը իր պրոբլեմատիկայով սկզբնավորել է XX դարի կերպարվեստի պատմությունը:[1]
Պատկերասրահ
-
Շառլ Անգրանդ ([1854]–1926)
Աղբյուրներ
- ↑ Հայկական Սովետական Հանրագիտարան