«Գլիկոգեն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Գլիկոգեն''' (գլուկոզ և գեն), կենդանական օսլա, մարդու և կենդանիների հիմնական պահեստային շաքար։ Տայտնաբերել է ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ Կլոդ Բհռնարը ([[1857]] թվականին)։ Մեծ քանակությամբ պարունակվում է կենդանիների լյարդում (1—20%), ավելի պակաս՝ մկաններում ու որոշ սնկերում և բակտերիաներում։ Գլիգոկենը հոմոբազմաշաքար է, կազմված a-D գլյուկոզի 6—20 հազարանոց մնացորդներից։ Սինթեզվում է [[լյարդ|լյարդում]], [[Մկաններ|մկաններում]] և այլ օրգաներում արյան գլյուկոզից հատուկ ֆերմենտների, կոֆերմենտների մասնակցությամբ, ճեղքվում է a ամիլազով կամ ֆոսֆորիլազով նա գոյացնում է գլյուկոզ ու գլյուկոզ-ֆոսֆատ։ Արյան շաքարի կայուն մակարդակը (80— 120 Վգ %) ապահովում եկ հիմնականում լյարդի Գ․ սիևթեզող ու քայքայող [[ֆերմենտ|ֆերմենտները]]։ Վերջիններիս ակտիվությունը կարգավորվում է կենտրոնական նյարդային և ներզատիչ համակարգերի միջոցով։ [[Ադրենալին|Ադրենալինը]] և գլյուկագոնը ակտիվացնում են Գլիկոգոկենի ճեղքումը, իսկ ինսուլինը՝ սինթեզը։
'''Գլիկոգեն''' (գլուկոզ և գեն), կենդանական [[օսլա]], մարդու և կենդանիների հիմնական պահեստային շաքար։ Տայտնաբերել է ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ Կլոդ Բեռնարը ([[1857]] թվականին)։ Մեծ քանակությամբ պարունակվում է կենդանիների լյարդում (1—20%), ավելի պակաս՝ մկաններում ու որոշ սնկերում և բակտերիաներում։ Գլիգոկենը հոմոբազմաշաքար է, կազմված a-D գլյուկոզի 6—20 հազարանոց մնացորդներից։ Սինթեզվում է [[լյարդ|լյարդում]], [[Մկաններ|մկաններում]] և այլ օրգաներում արյան գլյուկոզից հատուկ ֆերմենտների, կոֆերմենտների մասնակցությամբ, ճեղքվում է a ամիլազով կամ ֆոսֆորիլազով նա գոյացնում է գլյուկոզ ու գլյուկոզ-ֆոսֆատ։ Արյան շաքարի կայուն մակարդակը (80— 120 Վգ %) ապահովում եկ հիմնականում լյարդի Գ․ սիևթեզող ու քայքայող [[ֆերմենտ|ֆերմենտները]]։ Վերջիններիս ակտիվությունը կարգավորվում է կենտրոնական նյարդային և ներզատիչ համակարգերի միջոցով։ [[Ադրենալին]]ը և [[գլյուկագոն]]ը ակտիվացնում են գլիկոգոկենի ճեղքումը, իսկ [[ինսուլին]]ը՝ սինթեզը։


{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}

06:22, 15 Մարտի 2015-ի տարբերակ

Գլիկոգեն (գլուկոզ և գեն), կենդանական օսլա, մարդու և կենդանիների հիմնական պահեստային շաքար։ Տայտնաբերել է ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ Կլոդ Բեռնարը (1857 թվականին)։ Մեծ քանակությամբ պարունակվում է կենդանիների լյարդում (1—20%), ավելի պակաս՝ մկաններում ու որոշ սնկերում և բակտերիաներում։ Գլիգոկենը հոմոբազմաշաքար է, կազմված a-D գլյուկոզի 6—20 հազարանոց մնացորդներից։ Սինթեզվում է լյարդում, մկաններում և այլ օրգաներում արյան գլյուկոզից հատուկ ֆերմենտների, կոֆերմենտների մասնակցությամբ, ճեղքվում է a ամիլազով կամ ֆոսֆորիլազով նա գոյացնում է գլյուկոզ ու գլյուկոզ-ֆոսֆատ։ Արյան շաքարի կայուն մակարդակը (80— 120 Վգ %) ապահովում եկ հիմնականում լյարդի Գ․ սիևթեզող ու քայքայող ֆերմենտները։ Վերջիններիս ակտիվությունը կարգավորվում է կենտրոնական նյարդային և ներզատիչ համակարգերի միջոցով։ Ադրենալինը և գլյուկագոնը ակտիվացնում են գլիկոգոկենի ճեղքումը, իսկ ինսուլինը՝ սինթեզը։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։