Պարսատիկ

Պարսատիկ , պարս, պարսետ (պահլ․ pars — կապ, կապիչ), ձեռնանետ հնագույն զենք։ Պատրաստվել է կաշվե փոկից (նաև բրդյա կամ բուսական թելերից), որի լայնացող միջնամասում դրել են քար կամ կապարագունդ։ Պարսատիկ թափով պտտեցնելով գլխավերևում, ապա մի ծայ- րը բաց թողնելով, պարունակությունը նետել են դեպի նշանակետ։ Պարսատիկ գործածել են որսորդության մեջ, հին աշխարհի (Եգիպտոս, Իրան, Հունաստան, Հռոմ, Հայաստան և այլն), ինչպես նաև միջնադարյան մի շարք երկրների զորաբանակներում։ Պարսատիկով շուրջ 500 մ տարածությունից կարելի էր լրջորեն վնասել անգամ զրահավոր հակառակորդին։ 16— 17 դարերից եվրոպական երկրներում Պարսատիկ գործածել են նռնակներ նետելու համար։ '

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։