«Հալում»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, փոխարինվեց: → (23) oգտվելով ԱՎԲ |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{վիքիֆիկացում}} |
{{վիքիֆիկացում}} |
||
[[Պատկեր:Melting icecubes.gif|thumb| |
[[Պատկեր:Melting icecubes.gif|thumb|[[Սառույց]]ի հալումը բաժակի մեջ]] |
||
'''Հալում''', [[նյութ]]ի անցումը բյուրեղային (պինդ) վիճակից հեղուկ վիճակի, տեղի է ունենում [[Ջերմություն|ջերմության]] քանակի կլանումով (I կարգի ֆազային անցում)։ Հալման բնութագրական մեծություններն են հալման ջերմաստիճանը (Th) և հալման ջերմությունը։ Հալման հակառակ պրոցեսը՝ բյուրեղացումը, ընթանում է նույն (Th) [[ջերմաստիճան]]ում և ջերմության նույն քանակի անջատումով, որը կլանվում է Հալման պրոցեսում։ Որոշակի (Th)-ի առկայությունը բյուրեղային նյութերի կարևոր հատկանիշն է, որով դրանք տարբերվում են՜ որոշակի հալման ջերմաստիճան չունեցող ամորֆ նյութերից։ Մաքուր մետաղներից Հալման ամենաբարձր ջերմաստիճանն ունի վոլֆրամը (3410°C), ամենացածրը՝ սնդիկը (—38, 9°C)։ խառնուրդները միշտ իջեցնում են (Th)։ Հալման ամբողջ պրոցեսի ընթացքում նյութի ջերմաստիճանը մնում է հաստատուն և հավասար (Th)-ի (նկ. 1), չնայած նյութին ջերմության քանակ է հաղորդվում։ (Th) կախված է ճնշումից, այդ մեծությունների կապն արտահայտվում է Կչասյեյրոն-Կւաուզիուսի հավասարումով։ Նյութերի մեծ մասի ծավալը Հալման ժամանակ աճում է (մի քանի%-ով), որի հետևանքով ճնշման մեծացմանը զուգընթաց (Th) բարձրանում է։ Սակայն որոշ նյութերի (օրինակ, Ge, Si, Bi, InSb, GaSb, [[թուջ]], [[Ջուր|սառույց]] ևն) Հալման պրոցեսում դիտվում է ծավալի Փոքրացում, որը պայմանավորում է (Th)-ի նվազում՝ ճնշման մեծացմանը զուգընթաց (նկ. 2)։ Հալման պրոցեսը բացատրվում է մոլեկուլային-կինետիկ տեսությամբ։ Բյուրեղային ջերմության քանակ հաղորդելը [[մետաղ]]ներին։ |
'''Հալում''', [[նյութ]]ի անցումը բյուրեղային (պինդ) վիճակից հեղուկ վիճակի, տեղի է ունենում [[Ջերմություն|ջերմության]] քանակի կլանումով (I կարգի ֆազային անցում)։ Հալման բնութագրական մեծություններն են հալման ջերմաստիճանը (Th) և հալման ջերմությունը։ Հալման հակառակ պրոցեսը՝ բյուրեղացումը, ընթանում է նույն (Th) [[ջերմաստիճան]]ում և ջերմության նույն քանակի անջատումով, որը կլանվում է Հալման պրոցեսում։ Որոշակի (Th)-ի առկայությունը բյուրեղային նյութերի կարևոր հատկանիշն է, որով դրանք տարբերվում են՜ որոշակի հալման ջերմաստիճան չունեցող ամորֆ նյութերից։ Մաքուր մետաղներից Հալման ամենաբարձր ջերմաստիճանն ունի վոլֆրամը (3410°C), ամենացածրը՝ սնդիկը (—38, 9°C)։ խառնուրդները միշտ իջեցնում են (Th)։ Հալման ամբողջ պրոցեսի ընթացքում նյութի ջերմաստիճանը մնում է հաստատուն և հավասար (Th)-ի (նկ. 1), չնայած նյութին ջերմության քանակ է հաղորդվում։ (Th) կախված է ճնշումից, այդ մեծությունների կապն արտահայտվում է Կչասյեյրոն-Կւաուզիուսի հավասարումով։ Նյութերի մեծ մասի ծավալը Հալման ժամանակ աճում է (մի քանի%-ով), որի հետևանքով ճնշման մեծացմանը զուգընթաց (Th) բարձրանում է։ Սակայն որոշ նյութերի (օրինակ, Ge, Si, Bi, InSb, GaSb, [[թուջ]], [[Ջուր|սառույց]] ևն) Հալման պրոցեսում դիտվում է ծավալի Փոքրացում, որը պայմանավորում է (Th)-ի նվազում՝ ճնշման մեծացմանը զուգընթաց (նկ. 2)։ Հալման պրոցեսը բացատրվում է մոլեկուլային-կինետիկ տեսությամբ։ Բյուրեղային ջերմության քանակ հաղորդելը [[մետաղ]]ներին։ |
||
04:40, 28 հունվարի 2015-ի տարբերակ
 |
Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Հալում, նյութի անցումը բյուրեղային (պինդ) վիճակից հեղուկ վիճակի, տեղի է ունենում ջերմության քանակի կլանումով (I կարգի ֆազային անցում)։ Հալման բնութագրական մեծություններն են հալման ջերմաստիճանը (Th) և հալման ջերմությունը։ Հալման հակառակ պրոցեսը՝ բյուրեղացումը, ընթանում է նույն (Th) ջերմաստիճանում և ջերմության նույն քանակի անջատումով, որը կլանվում է Հալման պրոցեսում։ Որոշակի (Th)-ի առկայությունը բյուրեղային նյութերի կարևոր հատկանիշն է, որով դրանք տարբերվում են՜ որոշակի հալման ջերմաստիճան չունեցող ամորֆ նյութերից։ Մաքուր մետաղներից Հալման ամենաբարձր ջերմաստիճանն ունի վոլֆրամը (3410°C), ամենացածրը՝ սնդիկը (—38, 9°C)։ խառնուրդները միշտ իջեցնում են (Th)։ Հալման ամբողջ պրոցեսի ընթացքում նյութի ջերմաստիճանը մնում է հաստատուն և հավասար (Th)-ի (նկ. 1), չնայած նյութին ջերմության քանակ է հաղորդվում։ (Th) կախված է ճնշումից, այդ մեծությունների կապն արտահայտվում է Կչասյեյրոն-Կւաուզիուսի հավասարումով։ Նյութերի մեծ մասի ծավալը Հալման ժամանակ աճում է (մի քանի%-ով), որի հետևանքով ճնշման մեծացմանը զուգընթաց (Th) բարձրանում է։ Սակայն որոշ նյութերի (օրինակ, Ge, Si, Bi, InSb, GaSb, թուջ, սառույց ևն) Հալման պրոցեսում դիտվում է ծավալի Փոքրացում, որը պայմանավորում է (Th)-ի նվազում՝ ճնշման մեծացմանը զուգընթաց (նկ. 2)։ Հալման պրոցեսը բացատրվում է մոլեկուլային-կինետիկ տեսությամբ։ Բյուրեղային ջերմության քանակ հաղորդելը մետաղներին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|