«Ջերմադինամիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 6. Տող 6.


{{քաղվածք|Ջերմադինամիկան գիտություն է ջերմության և մարմնի մասերի միջև գործող ուժերի, ջերմության և էլեկտրականության ազդեցության հարաբերությունների մասին:|}}
{{քաղվածք|Ջերմադինամիկան գիտություն է ջերմության և մարմնի մասերի միջև գործող ուժերի, ջերմության և էլեկտրականության ազդեցության հարաբերությունների մասին:|}}
Սկզբում ջերմադինամիկան որպես գիտություն ջերմային շարժիչների մասին ուսումնասիրում էր ջերմային շարժիչները «աշխատեցնող նյութերի»՝ ինպես օրինակ գոլոշու ջերմային հատկություները, փորձելով բարձրացնել ջերմային շարժիչներ [[Օգտակար գործողության գործակից|ՕԳԳ]]-ն: Սակայն ջերմադինամիկան հետագայում սկսեց ուսումնասիրել նաև էներգիայի շարժը քիմիական գործընթացներում:<ref>Hess, H. (1840). Thermochemische Untersuchungen, ''Annalen der Physik und Chemie''(Poggendorff, Leipzig) '''126'''(6): 385–404.</ref>
Սկզբում ջերմադինամիկան` որպես գիտություն ջերմային շարժիչների մասին, ուսումնասիրում էր ջերմային շարժիչները «աշխատեցնող նյութերի», ինպես օրինակ` գոլոշու ջերմային հատկություները` փորձելով բարձրացնել ջերմային շարժիչներ [[Օգտակար գործողության գործակից|ՕԳԳ]]-ն: Սակայն ջերմադինամիկան հետագայում սկսեց ուսումնասիրել նաև էներգիայի շարժը քիմիական գործընթացներում<ref>Hess, H. (1840). Thermochemische Untersuchungen, ''Annalen der Physik und Chemie''(Poggendorff, Leipzig) '''126'''(6): 385–404.</ref>:


== Ներածություն ==
== Ներածություն ==

11:08, 24 Նոյեմբերի 2014-ի տարբերակ

Ջերմադինամիկա, ֆիզիկայի ճյուղ, որն ուսումնասիրում է ջերմությունը, ջերմաստիճանը և նրանց կապը աշխատանքի և էներգիայի հետ: Այն սահմանում է մակրոսկոպիկ փոփոխականները, ինպես օրինակ՝ ներքին էներգիան, ճնշումը, էնտրոպիան, որոնք մասամբ մարմնավորում են ճառագայթումը և մատերիան: Այն նշում է որ այս փոփոխականների վարքագիծը ընդհանուր հարկադրանքների հետևանք է, որոնք բոլոր մատերիաների համար ընդհանուր են: Այս ընդհանուր հարկադրանքները արտահայտված են ջերմադինամիկայի օրենքներում:

Ջերմադինամիկան կիրառվում է գիտության և ճարտարագիտության լայն բնագավառներում:

Պատմականորեն ջերմադինամիկան առաջացել է ավելի արդյունավետ շոգեմեքենաներ կառուցելու ձգտումներից: Մասնավորապես Ֆրանսիացի ֆիզիկոս Նիկոլա Լեոնար Սադի Կառնոի աշխատանքի միջոցով: Նա կարծում էր, որ ֆրանսիան կարող էր հաղթող դուրս գալ նապոլեոնյան պատերազմներից ավելի արդյունավետ շոգեմեքենաներ կառուցելով:[1] Իռլանդական ծագում ունեցող անգլիացի ֆիզիկոս Վիլյամ Թոմսոնը առաջինն էր, որ 1854թ-ին տվեց ջերմադինամիկայի սահմանումը:[2]

Ջերմադինամիկան գիտություն է ջերմության և մարմնի մասերի միջև գործող ուժերի, ջերմության և էլեկտրականության ազդեցության հարաբերությունների մասին:

Սկզբում ջերմադինամիկան` որպես գիտություն ջերմային շարժիչների մասին, ուսումնասիրում էր ջերմային շարժիչները «աշխատեցնող նյութերի», ինպես օրինակ` գոլոշու ջերմային հատկություները` փորձելով բարձրացնել ջերմային շարժիչներ ՕԳԳ-ն: Սակայն ջերմադինամիկան հետագայում սկսեց ուսումնասիրել նաև էներգիայի շարժը քիմիական գործընթացներում[3]:

Ներածություն

  1. Clausius, Rudolf (1850). On the Motive Power of Heat, and on the Laws which can be deduced from it for the Theory of Heat. Poggendorff's Annalen der Physik, LXXIX (Dover Reprint). ISBN 0-486-59065-8.
  2. Thomson, W. (1854). "Part V. Thermo-electric Currents". "On the Dynamical Theory of Heat". Transactions of the Royal Society of Edinburgh 21 (part I): 123.doi:10.1017/s0080456800032014. reprinted in Sir William Thomson, LL.D. D.C.L., F.R.S. (1882). Mathematical and Physical Papers 1. London, Cambridge: C.J. Clay, M.A. & Son, Cambridge University Press. p. 232. Hence Thermo-dynamics falls naturally into two Divisions, of which the subjects are respectively, the relation of heat to the forces acting between contiguous parts of bodies, and the relation of heat to electrical agency.
  3. Hess, H. (1840). Thermochemische Untersuchungen, Annalen der Physik und Chemie(Poggendorff, Leipzig) 126(6): 385–404.