«Ծղրիդներ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ մանր-մունր, փոխարինվեց: : → ։ (18), → |
No edit summary |
||
| Տող 24. | Տող 24. | ||
{{Luister2|Sabelsprinkhanen in het duin - SoundCloud - luc de bruijn.ogg|Երգող ծղրիդ}} |
{{Luister2|Sabelsprinkhanen in het duin - SoundCloud - luc de bruijn.ogg|Երգող ծղրիդ}} |
||
'''Ծղրիդներ''' ({{lang-lat|Tettigonioidea}}), ուղղաթևերի կարգի միջատների վերնաընտանիք։ Նախկինում միավորված էին 1 ընտանիքում, ներկայումս՝ 2՝ իսկական ծղրիդների (Tettigoniidea) և թիթեղածղրիդների |
'''Ծղրիդներ''' ({{lang-lat|Tettigonioidea}}), ուղղաթևերի կարգի միջատների վերնաընտանիք։ Նախկինում միավորված էին 1 ընտանիքում, ներկայումս՝ 2՝ իսկական ծղրիդների (Tettigoniidea) և թիթեղածղրիդների կամ տերևածղրիգների (Planeroptera)։ Հայտնի է 7 հազար, [[ՀՀ]]-ում՝ 42 տեսակ, որոնցից 4-ը՝ շերտավոր թիթեղապոչը (Zeptophyes trivitata), կովկասյան կոնուսապոչը (Euconocercuscauca- sicus), հայկական ֆիտոդրիմադուզան (Phytodrymadusa armeniaca), հայկական ցատկողը (Montana armeniaca) բնաշխարհիկներ են։ |
||
== Կառուցվածք == |
== Կառուցվածք == |
||
| Տող 30. | Տող 30. | ||
== Տարածվածությունը Հայաստանում == |
== Տարածվածությունը Հայաստանում == |
||
Ապրում են անտառի եզրերին, քարերի տակ, քարանձավներում և այլն։ Մեծ մասամբ |
Ապրում են անտառի եզրերին, քարերի տակ, քարանձավներում և այլն։ Մեծ մասամբ բուսակեր են, որոշ տեսակներ սնվում են և՝ բուսերով, և՝ կենդանիներ կերերով, կան նաև գիշատիչներ։ ՀՀ-ում 25 տեսակ ծղրիդներ (օրինակ՝ Շելկովնիկովի, կանաչ, կովկասյան և այլն) լուրջ վնաս են հասցնում բանջարանոցային, հացահատիկային և տեխնիկական բույսերին։ Լայնացած բրադիպորուսը, թամբանման և տափաստանային սագաները գրանցված են [[ՀՀ]] Կարմիր գրքում։ |
||
== Պատկերասրահ == |
== Պատկերասրահ == |
||
08:00, 17 Նոյեմբերի 2014-ի տարբերակ
| Ծղրիդներ | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||
|
||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||
| Tettigonioidea
Burmeister, 1838
|
||||||||
| Հոմանիշներ | ||||||||
Tettigonioidea | ||||||||
|
|
Կաղապար:Luister2 Ծղրիդներ (լատին․՝ Tettigonioidea), ուղղաթևերի կարգի միջատների վերնաընտանիք։ Նախկինում միավորված էին 1 ընտանիքում, ներկայումս՝ 2՝ իսկական ծղրիդների (Tettigoniidea) և թիթեղածղրիդների կամ տերևածղրիգների (Planeroptera)։ Հայտնի է 7 հազար, ՀՀ-ում՝ 42 տեսակ, որոնցից 4-ը՝ շերտավոր թիթեղապոչը (Zeptophyes trivitata), կովկասյան կոնուսապոչը (Euconocercuscauca- sicus), հայկական ֆիտոդրիմադուզան (Phytodrymadusa armeniaca), հայկական ցատկողը (Montana armeniaca) բնաշխարհիկներ են։
Կառուցվածք
Գլուխը ձվաձև է, բերանը՝ կրծող տիպի, բեղիկները՝ թելանման՝ բաղկացած մինչև 200 հատվածից (երբեմն՝ մարմնից կրկնակի երկար)։ Առջևի սրունքների վրա ունեն լսողության օրգան, արուների վերնաթևերին կա ձայնային ապարատ։ Հետին ոտքերը խիստ զարգացած են, ցատկող։ Առաջնակուրծքը ոտքերի արանքում է, ունի տարբեր մեծության 2 ելուստ։ Առաջնամեջքը հարթ է, երբեմն՝ կնճռոտ, ծածկում է փորի առաջին հատվածը։ Էգերի փորը վերջանում է թրաձև, նետաձև կամ ուղիղ ձվադիրով (որի վրա կան բազմաթիվ ատամիկներ) և կազմված է 3 զույգ փեղկերից։ Ձվադրում են հողում, բույսերի վրա, առանց ձվապարկի՝ մեկական, երբեմն՝ մի քանի հատ միևնույն փոսիկում։ Զարգացման փուլը տևում է 1 տարի (ձու, թրթուր, հասուն)։ Ձմեռում են ձվի փուլում։ Թրթուրները ձվերից դուրս են գալիս գարնանը, ապա զարգանում 1-2 ամսում՝ 5-6 անգամ մաշկափոխվելով։ Սեռահասունացման ընթացքում բնորոշ ճռռոցներ են արձակում։
Տարածվածությունը Հայաստանում
Ապրում են անտառի եզրերին, քարերի տակ, քարանձավներում և այլն։ Մեծ մասամբ բուսակեր են, որոշ տեսակներ սնվում են և՝ բուսերով, և՝ կենդանիներ կերերով, կան նաև գիշատիչներ։ ՀՀ-ում 25 տեսակ ծղրիդներ (օրինակ՝ Շելկովնիկովի, կանաչ, կովկասյան և այլն) լուրջ վնաս են հասցնում բանջարանոցային, հացահատիկային և տեխնիկական բույսերին։ Լայնացած բրադիպորուսը, թամբանման և տափաստանային սագաները գրանցված են ՀՀ Կարմիր գրքում։
Պատկերասրահ
-
Երգող ծղրիդ -
Վարդագույն ծղրիդ -
-
-
-
_m_02_(HS).jpg)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|