«Ածանցում»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Ածանցում''', [[Բառակազմություն|բառակազմության]] եղանակ, երբ հիմնական [[ձևույթ]]ին, [[Արմատ (բառագիտություն)|արմատ]]ին կամ բառին բառակազմական երկրորդական ձևույթ` [[ածանց]], ավելացնելով` կազմվում է [[բառ]] (նոր բառ): [[Նախածանց]] ավելացնելու դեպքում այն կոչվում է նախածանցում (օրինակ` ''ան+վախ - անվախ''), [[վերջածանց]]ի դեպքում` վերջածանցում (օրինակ` ''համառ + ություն - համառություն''), իսկ երբ ածանցը ներմուծվում է արմատի մեջ` միջածանցում (օրինակ` ''պ+լ+ոկել - պլոկել'') |
'''Ածանցում''', [[Բառակազմություն|բառակազմության]] եղանակ, երբ հիմնական [[ձևույթ]]ին, [[Արմատ (բառագիտություն)|արմատ]]ին կամ բառին բառակազմական երկրորդական ձևույթ` [[ածանց]], ավելացնելով` կազմվում է [[բառ]] (նոր բառ): [[Նախածանց]] ավելացնելու դեպքում այն կոչվում է նախածանցում (օրինակ` ''ան+վախ - անվախ''), [[վերջածանց]]ի դեպքում` վերջածանցում (օրինակ` ''համառ + ություն - համառություն''), իսկ երբ ածանցը ներմուծվում է արմատի մեջ` միջածանցում (օրինակ` ''պ+լ+ոկել - պլոկել'') |
||
== Աղբյուրներ == |
|||
*[[Աշոտ Սուքիասյան|Ա. Սուքիասյան]], Ժամանակակից հայոց լեզու, Երևան, 2008, էջ 253-259: |
|||
*[[Հրանտ Պետրոսյան|Հ. Պետրոսյան]], Հայերենագիտական բառարան, Երևան, 1987, էջ 18-20: |
|||
[[Կատեգորիա:Բառակազմություն]] |
[[Կատեգորիա:Բառակազմություն]] |
08:08, 7 Նոյեմբերի 2014-ի տարբերակ
Ածանցում, բառակազմության եղանակ, երբ հիմնական ձևույթին, արմատին կամ բառին բառակազմական երկրորդական ձևույթ` ածանց, ավելացնելով` կազմվում է բառ (նոր բառ): Նախածանց ավելացնելու դեպքում այն կոչվում է նախածանցում (օրինակ` ան+վախ - անվախ), վերջածանցի դեպքում` վերջածանցում (օրինակ` համառ + ություն - համառություն), իսկ երբ ածանցը ներմուծվում է արմատի մեջ` միջածանցում (օրինակ` պ+լ+ոկել - պլոկել)
Աղբյուրներ
- Ա. Սուքիասյան, Ժամանակակից հայոց լեզու, Երևան, 2008, էջ 253-259:
- Հ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Երևան, 1987, էջ 18-20: