«Էոզինոֆիլային գրանուլոցիտներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ մանր-մունր, փոխարինվեց: : → ։ (15), →
Տող 1. Տող 1.
'''Էոզինոֆիլային գրանուլոցիտներ'''(սեգմենտակորիզային էոզինոֆիլներ, էոզինոֆիլային լեյկոցիտներ)՝ արյան գրանուլոցիտար [[լեյկոցիտ]]ների տարատեսակ են և [[իմուն համակարգ]]ի բաղադրիչներից մեկը, որոնք պատասխանատու են բազմաբջջային [[պարազիտ]]ների և որոշ [[ինֆեկցիա]]ների դեմ պայքարի համար: [[Պարարտ բջիջ]]ների հետ միասին նրանք կարգավորում են [[ալերգիա]]ների հետ ասոցացված մի շարք պրոցեսներ:
'''Էոզինոֆիլային գրանուլոցիտներ'''(սեգմենտակորիզային էոզինոֆիլներ, էոզինոֆիլային լեյկոցիտներ)՝ արյան գրանուլոցիտար [[լեյկոցիտ]]ների տարատեսակ են և [[իմուն համակարգ]]ի բաղադրիչներից մեկը, որոնք պատասխանատու են բազմաբջջային [[պարազիտ]]ների և որոշ [[ինֆեկցիա]]ների դեմ պայքարի համար։ [[Պարարտ բջիջ]]ների հետ միասին նրանք կարգավորում են [[ալերգիա]]ների հետ ասոցացված մի շարք պրոցեսներ։
[[Պատկեր:Eosinophils in peripheral blood.jpg|մինի|Էոզինոֆիլները պերիֆերիկ արյան մեջ]]
[[Պատկեր:Eosinophils in peripheral blood.jpg|մինի|Էոզինոֆիլները պերիֆերիկ արյան մեջ]]
Նրանց անվանումը պայմանավորված է այն փաստով, որ Ռոմանովսկու մեթոդով ներկման ժամանակ ինտենսիվորեն ներկվում է էոզին թթվային ներկով և չի ներկվում հիմնական ներկերով, ի տարբերություն [[բազոֆիլ]]ների(ներկվում են միայն հիմնային ներկերով) և [[նեյտրոֆիլ]]ների(կլանում են ներկերի երկու տեսակները): Էոզինոֆիլների մեկ այլ տարբերակիչ նշան է հանդիսանում երկբլթային կորիզը(նեյտրոֆիլների մոտ այն ունի 4-5 բիլթ, իսկ բազոֆիլների կորիզը սեգմենտավորված չէ):
Նրանց անվանումը պայմանավորված է այն փաստով, որ Ռոմանովսկու մեթոդով ներկման ժամանակ ինտենսիվորեն ներկվում է էոզին թթվային ներկով և չի ներկվում հիմնական ներկերով, ի տարբերություն [[բազոֆիլ]]ների(ներկվում են միայն հիմնային ներկերով) և [[նեյտրոֆիլ]]ների(կլանում են ներկերի երկու տեսակները)։ Էոզինոֆիլների մեկ այլ տարբերակիչ նշան է հանդիսանում երկբլթային կորիզը(նեյտրոֆիլների մոտ այն ունի 4-5 բիլթ, իսկ բազոֆիլների կորիզը սեգմենտավորված չէ)։
Էոզինոֆիլները ունակ են ակտիվ ամեոբանման շարժման, էքստրավազացիայի(անցում արյունատար անոթների պատերի սահմաններից դուրս)և [[քեմոտաքսիս]]ի(գերազանցապես դեպի բորբոքման օջախի կամ վնասված հյուսվածքի ուղղությամբ շարժում):
Էոզինոֆիլները ունակ են ակտիվ ամեոբանման շարժման, էքստրավազացիայի(անցում արյունատար անոթների պատերի սահմաններից դուրս)և [[քեմոտաքսիս]]ի(գերազանցապես դեպի բորբոքման օջախի կամ վնասված հյուսվածքի ուղղությամբ շարժում)։
Էոզինոֆիլները, ինչպես և նեյտրոֆիլները, ունակ են ֆագոզիտոզի, բայց հանդիսանում են միկրոֆագեր, քանզի ի տարբերություն մակրոֆագերի, կարող են կլանել միայն համեմատաբար փոքր օտար մասնիկները կամ բջիջները: Սակայն այն չի հանդիսանում «դասական» [[մակրոֆագ]], քանի որ [[ֆագոզիտոզ]]ը նրա հիմնական ֆունկցիան չէ: Նրանց հիմնական դերը Ig E սպոցիֆիկ Fc-ռեցեպտորների էքսպրեսիան է: Ֆիզիոլոգիորեն դա արտահայտվում է էոզինոֆիլների ոչ թե ֆագոցիտար, այլ հզոր ցիտոտոքսիկ հատկություններով, ինչպես նաև հակապարազիտար [[իմունիտետ]]ում նրանց ակտիվ մասնակցությամբ:
Էոզինոֆիլները, ինչպես և նեյտրոֆիլները, ունակ են ֆագոզիտոզի, բայց հանդիսանում են միկրոֆագեր, քանզի ի տարբերություն մակրոֆագերի, կարող են կլանել միայն համեմատաբար փոքր օտար մասնիկները կամ բջիջները։ Սակայն այն չի հանդիսանում «դասական» [[մակրոֆագ]], քանի որ [[ֆագոզիտոզ]]ը նրա հիմնական ֆունկցիան չէ։ Նրանց հիմնական դերը Ig E սպոցիֆիկ Fc-ռեցեպտորների էքսպրեսիան է։ Ֆիզիոլոգիորեն դա արտահայտվում է էոզինոֆիլների ոչ թե ֆագոցիտար, այլ հզոր ցիտոտոքսիկ հատկություններով, ինչպես նաև հակապարազիտար [[իմունիտետ]]ում նրանց ակտիվ մասնակցությամբ։
Էոզինոֆիլները նաև ունակ են կլանել և կապել [[հիստամին]]ը և ալերգիայի ու բորբոքման մի շարք այլ [[մեդիատորներ]]: Նրանք օժտված են նաև անհրաժեշտության դեպքում այդ նյութերը ձերբազատելու հատկությամբ, ինչպես բազոֆիլները: Այսինքն կարող են ունենալ ինչպես պրոալերգիկ, այնպես էլ պաշտպանական հակալերգիկ դեր:
Էոզինոֆիլները նաև ունակ են կլանել և կապել [[հիստամին]]ը և ալերգիայի ու բորբոքման մի շարք այլ [[մեդիատորներ]]։ Նրանք օժտված են նաև անհրաժեշտության դեպքում այդ նյութերը ձերբազատելու հատկությամբ, ինչպես բազոֆիլները։ Այսինքն կարող են ունենալ ինչպես պրոալերգիկ, այնպես էլ պաշտպանական հակալերգիկ դեր։
Առողջ մարդու լեյկոցիտների կազմում էոզինոֆիլները կազմում են 2-5%(1միկրոլիտրում հաշվվում է մոտ 120-350էոզինոֆիլ): Նրանց տոկոսային պարունակությունը մեծանում է ալերգիկ հիվանդությունների ժամանակ: Արյան մեջ էոզինոֆիլների քանակի ավելացումը կոչվում է [[էոզինոֆիլիա]], իսկ նվազումը՝ էոզինոպենիա:<ref>↑ Клиническая интерпретация лабораторных исследований под ред. проф. Белевитина А.Б., СпБ, 2006, стр 43</ref>
Առողջ մարդու լեյկոցիտների կազմում էոզինոֆիլները կազմում են 2-5%(1միկրոլիտրում հաշվվում է մոտ 120-350էոզինոֆիլ)։ Նրանց տոկոսային պարունակությունը մեծանում է ալերգիկ հիվանդությունների ժամանակ։ Արյան մեջ էոզինոֆիլների քանակի ավելացումը կոչվում է [[էոզինոֆիլիա]], իսկ նվազումը՝ էոզինոպենիա։<ref>↑ Клиническая интерпретация лабораторных исследований под ред. проф. Белевитина А.Б., СпБ, 2006, стр 43</ref>


Գրականություն
Գրականություն

10:07, 24 Հոկտեմբերի 2014-ի տարբերակ

Էոզինոֆիլային գրանուլոցիտներ(սեգմենտակորիզային էոզինոֆիլներ, էոզինոֆիլային լեյկոցիտներ)՝ արյան գրանուլոցիտար լեյկոցիտների տարատեսակ են և իմուն համակարգի բաղադրիչներից մեկը, որոնք պատասխանատու են բազմաբջջային պարազիտների և որոշ ինֆեկցիաների դեմ պայքարի համար։ Պարարտ բջիջների հետ միասին նրանք կարգավորում են ալերգիաների հետ ասոցացված մի շարք պրոցեսներ։

Էոզինոֆիլները պերիֆերիկ արյան մեջ

Նրանց անվանումը պայմանավորված է այն փաստով, որ Ռոմանովսկու մեթոդով ներկման ժամանակ ինտենսիվորեն ներկվում է էոզին թթվային ներկով և չի ներկվում հիմնական ներկերով, ի տարբերություն բազոֆիլների(ներկվում են միայն հիմնային ներկերով) և նեյտրոֆիլների(կլանում են ներկերի երկու տեսակները)։ Էոզինոֆիլների մեկ այլ տարբերակիչ նշան է հանդիսանում երկբլթային կորիզը(նեյտրոֆիլների մոտ այն ունի 4-5 բիլթ, իսկ բազոֆիլների կորիզը սեգմենտավորված չէ)։ Էոզինոֆիլները ունակ են ակտիվ ամեոբանման շարժման, էքստրավազացիայի(անցում արյունատար անոթների պատերի սահմաններից դուրս)և քեմոտաքսիսի(գերազանցապես դեպի բորբոքման օջախի կամ վնասված հյուսվածքի ուղղությամբ շարժում)։ Էոզինոֆիլները, ինչպես և նեյտրոֆիլները, ունակ են ֆագոզիտոզի, բայց հանդիսանում են միկրոֆագեր, քանզի ի տարբերություն մակրոֆագերի, կարող են կլանել միայն համեմատաբար փոքր օտար մասնիկները կամ բջիջները։ Սակայն այն չի հանդիսանում «դասական» մակրոֆագ, քանի որ ֆագոզիտոզը նրա հիմնական ֆունկցիան չէ։ Նրանց հիմնական դերը Ig E սպոցիֆիկ Fc-ռեցեպտորների էքսպրեսիան է։ Ֆիզիոլոգիորեն դա արտահայտվում է էոզինոֆիլների ոչ թե ֆագոցիտար, այլ հզոր ցիտոտոքսիկ հատկություններով, ինչպես նաև հակապարազիտար իմունիտետում նրանց ակտիվ մասնակցությամբ։ Էոզինոֆիլները նաև ունակ են կլանել և կապել հիստամինը և ալերգիայի ու բորբոքման մի շարք այլ մեդիատորներ։ Նրանք օժտված են նաև անհրաժեշտության դեպքում այդ նյութերը ձերբազատելու հատկությամբ, ինչպես բազոֆիլները։ Այսինքն կարող են ունենալ ինչպես պրոալերգիկ, այնպես էլ պաշտպանական հակալերգիկ դեր։ Առողջ մարդու լեյկոցիտների կազմում էոզինոֆիլները կազմում են 2-5%(1միկրոլիտրում հաշվվում է մոտ 120-350էոզինոֆիլ)։ Նրանց տոկոսային պարունակությունը մեծանում է ալերգիկ հիվանդությունների ժամանակ։ Արյան մեջ էոզինոֆիլների քանակի ավելացումը կոչվում է էոզինոֆիլիա, իսկ նվազումը՝ էոզինոպենիա։[1]

Գրականություն
  1. ↑ Клиническая интерпретация лабораторных исследований под ред. проф. Белевитина А.Б., СпБ, 2006, стр 43