«Դափնեվարդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 2. Տող 2.
'''Դափնեվարդ''' ({{lang-lat|Nerium}}), շնամեռուկազգիների ընտանիքի բույսերի ցեղ։ Մշտադալար բարձր թփեր են։ Տերևները նեղ են, նշտարաձև, կաշեկերպ։ Ծաղիկները վառ են, խոշոր։ Պսակը վարդագույն է, կարմիր, սպիտակ կամ դեղին։ Պտուղը բազմասերմ տերևապտուղ է։ Հայտնի է 3 տեսակ։ Սովորական դափնեվարդ ({{lang-lat|N․ oleander}}) [[ՀՀ]]-ում աճեցվում է [[Ղրիմ|Ղրիմի]] հարավային և [[Կովկաս|Կովկասի]] [[Սևծովյան տարածաշրջան|Սևծովյան]] ափերին, [[Անդրկովկաս|Անդրկովկասում]], [[Միջին Ասիա|Միջին Ասիայում]]։ Այլ վայրերում աճեցվում է որպես սենյակային բույս։ Թունավոր է․ պարունակում է [[գլիկոզիդներ]] (օլեանդրին, կորներին)։ Տերևներից ստացվում են ներիոլին, կորներին, որոնք հաբերի և լուծույթների ձևով օգտագործվում եև սիրտ-անոթային հիվանդությունների ժամանակ։
'''Դափնեվարդ''' ({{lang-lat|Nerium}}), շնամեռուկազգիների ընտանիքի բույսերի ցեղ։ Մշտադալար բարձր թփեր են։ Տերևները նեղ են, նշտարաձև, կաշեկերպ։ Ծաղիկները վառ են, խոշոր։ Պսակը վարդագույն է, կարմիր, սպիտակ կամ դեղին։ Պտուղը բազմասերմ տերևապտուղ է։ Հայտնի է 3 տեսակ։ Սովորական դափնեվարդ ({{lang-lat|N․ oleander}}) [[ՀՀ]]-ում աճեցվում է [[Ղրիմ|Ղրիմի]] հարավային և [[Կովկաս|Կովկասի]] [[Սևծովյան տարածաշրջան|Սևծովյան]] ափերին, [[Անդրկովկաս|Անդրկովկասում]], [[Միջին Ասիա|Միջին Ասիայում]]։ Այլ վայրերում աճեցվում է որպես սենյակային բույս։ Թունավոր է․ պարունակում է [[գլիկոզիդներ]] (օլեանդրին, կորներին)։ Տերևներից ստացվում են ներիոլին, կորներին, որոնք հաբերի և լուծույթների ձևով օգտագործվում եև սիրտ-անոթային հիվանդությունների ժամանակ։
{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}
[[Կատեգորիա:ծաղիկներ]]
[[Կատեգորիա:Բույսեր այբբենական կարգով]]

17:56, 5 Հոկտեմբերի 2014-ի տարբերակ

Սովորական դափնեվարդ

Դափնեվարդ (լատին․՝ Nerium), շնամեռուկազգիների ընտանիքի բույսերի ցեղ։ Մշտադալար բարձր թփեր են։ Տերևները նեղ են, նշտարաձև, կաշեկերպ։ Ծաղիկները վառ են, խոշոր։ Պսակը վարդագույն է, կարմիր, սպիտակ կամ դեղին։ Պտուղը բազմասերմ տերևապտուղ է։ Հայտնի է 3 տեսակ։ Սովորական դափնեվարդ (լատին․՝ N․ oleander) ՀՀ-ում աճեցվում է Ղրիմի հարավային և Կովկասի Սևծովյան ափերին, Անդրկովկասում, Միջին Ասիայում։ Այլ վայրերում աճեցվում է որպես սենյակային բույս։ Թունավոր է․ պարունակում է գլիկոզիդներ (օլեանդրին, կորներին)։ Տերևներից ստացվում են ներիոլին, կորներին, որոնք հաբերի և լուծույթների ձևով օգտագործվում եև սիրտ-անոթային հիվանդությունների ժամանակ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։