«Ֆեդոտ Շուբին»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 29. | Տող 29. | ||
'''Ֆեդոտ Իվանովիչ Շուբին''' (ծնվել է [[1740 թվական]]ին, մահացել է [[1805 թվական]]ին), ռուս քանդակագործ, ռուս. լուսավորական [[կլասիցիզմ]]ի խոշորագույն ներկայացուցիչ։ [[1761]]-[[1767]] թվականներին սովորել է [[Պետերբուրգ]]ի Գեղարվեստի ակադեմիայում ([[1767]]-[[1770]] թվականներին, [[1770]]-[[1772 թվական]]ներին՝ կրթաթոշակառու [[Փարիզ]]ում և [[Հռոմ]]ում)։ Շուբինի վաղ շրջանի գործերին, որոնք ստեղծվել են անտիկ արվեստի ազդեցությամբ, բնորոշ են դասական պարզությունն ու ռեալիստական վավերականությունը («Ֆ․ Ն․ Գոլիցին», [[մարմար]], [[1771 թվական]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]])։ [[1773 թվական]] վերադարձել է [[Պետերբուրգ]], հիմնականում ստեղծել մարմարյա դիմաքանդակներ, որոնց բնորոշ են քանդակածավալի գեղանկարչական էֆեկտները, նրբագեղությունը, հոգեբանական խորությունը («Պ․ Ա․ Ռումյանցև- Զադունայսկի», մարմար, [[1778 թվական]], [[Ռուս]], թանգարան, [[Լենինգրադ]], «Անհայտը», մարմար, [[1770]]-ական թվականների կեսերին, [[Տրետյակովյան պատկերասրահ]])։ [[1774]]-[[1775 թվական]]ներին Չեսմենի պալատի համար կատարել է ռուս, ցարերի և իշխանների պատկերներով [[58]] մեդալիոններ (մարմար, Զինապալատ, Մոսկվա)։ [[1770]]-[[1780]]-ական թվականներին, ստեղծել է բազմաթիվ արձաններ, ռելիեֆներ (այդ թվում՝ «Եկատերինա [[2]]-օրենսդիր» արձանը, մարմար, [[1789]]—[[1790 թվական]]ներին, Ռուսական թանգարան)։ [[1790]]-ական թվականներին դիմաքանդակներում Շուբինը հասել է առանձնահատուկ ճշմարտացիության («Ա․ Ա․ Բեզբորոդկո», մարմար ([[1773 թվական]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]]) մարմար, մոտ [[1798 թվական]], Ռուսական թանգարան)։ Սուր ու բարդ հոգեբանական նկարագրով է առանձնանում Պավել [[1]]-ի կիսանդրին (մարմար, [[1797 թվական]], նույն տեղում)։ Շուբինի՝ Եկատերինա [[2]]-ի դիմաքանդակը գտնվում է [[Հայաստան]]ի պետական պատկերասրահում ([[Երևան]])։ |
'''Ֆեդոտ Իվանովիչ Շուբին''' (ծնվել է [[1740 թվական]]ին, մահացել է [[1805 թվական]]ին), ռուս քանդակագործ, ռուս. լուսավորական [[կլասիցիզմ]]ի խոշորագույն ներկայացուցիչ։ [[1761]]-[[1767]] թվականներին սովորել է [[Պետերբուրգ]]ի Գեղարվեստի ակադեմիայում ([[1767]]-[[1770]] թվականներին, [[1770]]-[[1772 թվական]]ներին՝ կրթաթոշակառու [[Փարիզ]]ում և [[Հռոմ]]ում)։ Շուբինի վաղ շրջանի գործերին, որոնք ստեղծվել են անտիկ արվեստի ազդեցությամբ, բնորոշ են դասական պարզությունն ու ռեալիստական վավերականությունը («Ֆ․ Ն․ Գոլիցին», [[մարմար]], [[1771 թվական]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]])։ [[1773 թվական]] վերադարձել է [[Պետերբուրգ]], հիմնականում ստեղծել մարմարյա դիմաքանդակներ, որոնց բնորոշ են քանդակածավալի գեղանկարչական էֆեկտները, նրբագեղությունը, հոգեբանական խորությունը («Պ․ Ա․ Ռումյանցև- Զադունայսկի», մարմար, [[1778 թվական]], [[Ռուս]], թանգարան, [[Լենինգրադ]], «Անհայտը», մարմար, [[1770]]-ական թվականների կեսերին, [[Տրետյակովյան պատկերասրահ]])։ [[1774]]-[[1775 թվական]]ներին Չեսմենի պալատի համար կատարել է ռուս, ցարերի և իշխանների պատկերներով [[58]] մեդալիոններ (մարմար, Զինապալատ, Մոսկվա)։ [[1770]]-[[1780]]-ական թվականներին, ստեղծել է բազմաթիվ արձաններ, ռելիեֆներ (այդ թվում՝ «Եկատերինա [[2]]-օրենսդիր» արձանը, մարմար, [[1789]]—[[1790 թվական]]ներին, Ռուսական թանգարան)։ [[1790]]-ական թվականներին դիմաքանդակներում Շուբինը հասել է առանձնահատուկ ճշմարտացիության («Ա․ Ա․ Բեզբորոդկո», մարմար ([[1773 թվական]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]]) մարմար, մոտ [[1798 թվական]], Ռուսական թանգարան)։ Սուր ու բարդ հոգեբանական նկարագրով է առանձնանում Պավել [[1]]-ի կիսանդրին (մարմար, [[1797 թվական]], նույն տեղում)։ Շուբինի՝ Եկատերինա [[2]]-ի դիմաքանդակը գտնվում է [[Հայաստան]]ի պետական պատկերասրահում ([[Երևան]])։ |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
||
{{DEFAULTSORT:Շուբին, Ֆեդոտ}} |
|||
[[Կատեգորիա:Ռուս քանդակագործներ]] |
[[Կատեգորիա:Ռուս քանդակագործներ]] |
||
09:10, 9 Սեպտեմբերի 2014-ի տարբերակ
 | |
| Ծնվել է | 1740 թվական |
| Ծննդավայր | Archangelgorod Governorate, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | 1805 թվական |
| Մահվան վայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1][2] |
| Գերեզման | Սմոլենսկի ուղղափառ գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա (1766) |
| Մասնագիտություն | ռուս քանդակագործ |
| Աշխատավայր | Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
 Fedot Shubin Վիքիպահեստում | |
Ֆեդոտ Իվանովիչ Շուբին (ծնվել է 1740 թվականին, մահացել է 1805 թվականին), ռուս քանդակագործ, ռուս. լուսավորական կլասիցիզմի խոշորագույն ներկայացուցիչ։ 1761-1767 թվականներին սովորել է Պետերբուրգի Գեղարվեստի ակադեմիայում (1767-1770 թվականներին, 1770-1772 թվականներին՝ կրթաթոշակառու Փարիզում և Հռոմում)։ Շուբինի վաղ շրջանի գործերին, որոնք ստեղծվել են անտիկ արվեստի ազդեցությամբ, բնորոշ են դասական պարզությունն ու ռեալիստական վավերականությունը («Ֆ․ Ն․ Գոլիցին», մարմար, 1771 թվական, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա)։ 1773 թվական վերադարձել է Պետերբուրգ, հիմնականում ստեղծել մարմարյա դիմաքանդակներ, որոնց բնորոշ են քանդակածավալի գեղանկարչական էֆեկտները, նրբագեղությունը, հոգեբանական խորությունը («Պ․ Ա․ Ռումյանցև- Զադունայսկի», մարմար, 1778 թվական, Ռուս, թանգարան, Լենինգրադ, «Անհայտը», մարմար, 1770-ական թվականների կեսերին, Տրետյակովյան պատկերասրահ)։ 1774-1775 թվականներին Չեսմենի պալատի համար կատարել է ռուս, ցարերի և իշխանների պատկերներով 58 մեդալիոններ (մարմար, Զինապալատ, Մոսկվա)։ 1770-1780-ական թվականներին, ստեղծել է բազմաթիվ արձաններ, ռելիեֆներ (այդ թվում՝ «Եկատերինա 2-օրենսդիր» արձանը, մարմար, 1789—1790 թվականներին, Ռուսական թանգարան)։ 1790-ական թվականներին դիմաքանդակներում Շուբինը հասել է առանձնահատուկ ճշմարտացիության («Ա․ Ա․ Բեզբորոդկո», մարմար (1773 թվական, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա) մարմար, մոտ 1798 թվական, Ռուսական թանգարան)։ Սուր ու բարդ հոգեբանական նկարագրով է առանձնանում Պավել 1-ի կիսանդրին (մարմար, 1797 թվական, նույն տեղում)։ Շուբինի՝ Եկատերինա 2-ի դիմաքանդակը գտնվում է Հայաստանի պետական պատկերասրահում (Երևան)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|
- ↑ Шубин Федот Иванович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.