«Աուգսբուրգ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ագսբուրգ
Քաղաք
	Ագսբուրգ
	Augsburg
Դրոշ	Զինանշան
	Ագսբուրգի քաղաքային սրահի և այլ տեսարժան վայրերի տեսարանը
Երկիր	Գերմանիա
Ներքին բաժանում	Augsburg-Innenstadt?, Oberhausen?, Augsburg-Bärenkeller?, Augsburg-Firnhaberau?, Augsburg-Hammerschmiede?, Augsburg-Lechhausen?, Q760487?, Pfersee?, Augsburg-Hochfeld?, Q760462?, Q760501?, Augsburg-Hochzoll?, Augsburg-Haunstetten?, Augsburg-Göggingen?, Augsburg-Inningen?, Augsburg-Bergheim? և Augsburg-Universitätsviertel?
Հիմնադրված է	1276 թ.
Մակերես	146,87 կմ²
ԲԾՄ	489 մետր, 498 մետր, 482 մետր
Բնակչություն	▲301 033 մարդ (դեկտեմբերի 31, 2022)
Ժամային գոտի	UTC+1 և UTC+2
Հեռախոսային կոդ	0821
Փոստային դասիչ	86150, 86199, 86152, 86153, 86154, 86156, 86157, 86159, 86161, 86163, 86165, 86167, 86169 և 86179
Ավտոմոբիլային կոդ	A
Պաշտոնական կայք	augsburg.de
	Աուգսբուրգ (Գերմանիա)
	Աուգսբուրգ (Գերմանիա)
	Աուգսբուրգ Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

05:37, 28 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ

Ագսբուրգ քաղաք Գերմանիայում՝ Բավարիայի հարավ-արևմուտքում: Այն վերջին 500 տարվա ընթացքում անկախ քաղաք է:

Ագսբուրգը համալսարանական քաղաք է, և Լանդկրեյս համալսարանը գտնվում է այստեղ: Այն Բավարիայի 3-րդ ամենամեծ քաղաքն է՝ 280,000 բնակչությամբ: Նյուս և Տրիեր քաղաքներից հետո Ագսբուրգը Գերմանիայի ամենահին քաաղաքն է՝ հիմնադրված Օգյուստ Վինդելչորումի կողմից:

Ագսբուրգը Գերմանիայի միակ քաղաքն է, որ ունի իր տոնը: Այն նշվում է օգոստոսի 8-ին:

Ագսբուրգը Պատրիկյան ընտանիքի բնակավայրն է:

Պատմությունը

Ըստ Դրասուսի և Տիբերիուսի՝ քաղաքը հիմնադրվել է 15 թվականին Օգյուստ Վինդելիչորումի կողմից իր նախահոր՝ Օգյուստ կայստի պատվերով:

Վաղ զարգացումը տեղի է ունեցել 400-ական թվականներին` Հռոմեական Կայսրությանը միանալուց հետո, մանավանդ, իր ռազմական, տնտեսական և աշխարհագրական հիանալի դիրքի շնորհիվ: Քաղաքը Ալպերն անցնելու ուղիղ միջոցն էր: Բացի այդ, Ագսբուրգը Եվրոպայի արևելք-արևմուտք և հյուսիս-հարավ կապերի գերկենտրոնն է, որոնք միջնադարում դարձան առևտրական առևտրական խոշոր ուղիներ:^[2]

120-ական թվականերին Ագսբուրգը դարձավ հռոմեական Ռաեթիա նահանգի մայրաքաղաքը: Քաղաքը գրավվել է հոների կողմից 5-րդ, Կառլոս Մեծի կողմից՝ 8-րդ, իսկ Բավարիայի դուքս Վելֆի կողմից՝ 11-րդ դարում, սակայն այս իրադարձություններից հետո ավելի է բարգավաճել:

Ագսբուրգի ապաշխարությունը

Ագսբուրգը ազատ քաղաքի կարավիճակ է ստացել 1276 թվականի մարտի 9-ին: 1276-1803 թվականներին այն անկախ էր իր կառավարչից՝ կայսր-եպիսկոպոսից:

Իտալիայի ուղիների գերկենտրոն հանդիսանալու և ռազմավարական դիրքի շնորհիվ Ագսբուրգը շուտով դառնում է առևտրային կենտրոն: Ագսբուրգն արտադրում էր հյուսված իրերի, հագուստի և գործվածքների մեծ քանակություն: Քաղաքը դարձավ երկու բանկային ընտանիքների՝ Ֆուգգերների և Վելսերի հենակետը:

1530 թվականին Ագսբուրգի ապաշխարությունը կատարվեց հռոմեական բոլոր կայսրերի կողմից Ագսբուրգի հացադուլի ժամանակ: Ագսբուրգի խաղաղությունից հետո (1555), որի համաձայն կրոնական բոլոր փոքրամասնությունները պետք է հավասար լինեին, կաթոլիկ-բողոքական խառը ավագանու գլխավորությամբ տեղի ունեցավ բնակչության բողոք:

Երեսնամյա պատերազմ

Կրոնական խաղաղությունը քաղաքում հիմնականում պահպանվել է՝ չնայած դավանանքի աճող լարվածությունը մինչեւ Երեսնամյա Պատերազմը (1618-1648): 1629 թվականին Ֆերդինանտ 2-րդը հրապարակեց վերականգնողական հրամանագիր, որը վերականգնում էր 1552 թվականի օրինական դրությունը: Հրամանագրի մեջ կիրառված անհավասարությունը չեղյալ համարվեց, երբ 1632 թվականի ապրիլին Գուստավ Ադոլֆուսի ղեկավարության տակ գտնվող շվեդական բանակը գրավեց Ագսբուրգն առանց դիմադրության:

1634 թվականին շվեդական բանակը ջախջախվեց Նյորդիլգենի մոտ: 1634 թվականի հոկտեմբերին կաթոլիկ բազմությունը շրջափակեց Ագսբուրգը: Շվեդական կայազորը հրաժարվեց հանձնվելուց, սակայն 1634-1635 թվականների ձմռանը պաշարվեց: Քաղաքի բնակչությունը 70,000-ից դարձավ 16,000:

Իննամյա պատերազմը

1686 թվականին Լեոպոլդ 1-ին կայսրը ձևավորում է Ագսբուրգի Լիգան, որը Անգլիացիների կողմից ստանում է «Մեծ Դաշինք» անվանումը (1689): Եվրոպական ընդդիմության կզմում էին Ավստրիան, Բավարիան, Բրանդենբուրգը, Անգլիան, Հռոմեական Կայսրությունը, Կուրպֆալցը, Պորտոգալիան, Սավոյան, Սաքսոնիան, Իսպանիան, Շվեդիան և Գերմանիայի Միացյալ Նահանգները: Այն ձևավորվել էր Կուրպֆալցը Ֆրանսիայից ոչ կախյալ դարձնելու համար: Կազմակերպուտյունը Իննամյա պատերազմի ընթացքում պատերազմեվ Ֆրանսիայի դեմ:

Ագսբուրգն իր գագաթնակետին է հասել 15-րդ և 16-րդ դարերի ընթացքում՝ Ֆուգգեր և Վելսեր ընտանիքների հիմնած բանկային և մետաղային բիզնեսների շնորհիվ: Ագսբուրգի հարստությունը գրավում էր հովանավոր փնտրող նկարիչների, քանդակագործների և երաժիշտների: Ավելի ուշ դարերում քաղաքը դարձավ կոմպոզիտոր Լեոպոլդ Մոցարտի և դրամատուրգ Բերթոլդ Բրեխտի ծննդավայրը: Ռոկոկո ոճը այնքան հայտնի դարձավ քաղաքում, որ շուտով այն Գերմանիայում հայտնի դարձավ որպես «Ագսբուրգի ոճ»:

Անկախ քաղաքի կարգավիճակի կորուստ և արդյունաբերական հեղափոխության վերածնունդ

1806 թվականին, երբ Հռոմեական Կայսրությունը լուծարվեց, Ագսբուրգը կորցրեց իր անկախությունը և միացավ Բավարիայի Կայսրությանը: 1817 թվականին քաղաքը դարձավ Օբերդոնուկրեյսի վարչական մայրաքաղաքը, այնուհետև՝ 1837 թվակնաին, դարձավ Սվաբիա և Նյուբուրգ նահանգի վարչական մայրաքաղաքը:

19-րդ դարի վերջին Ագսբուրգի տեքստիլ արդյունաբերությունը կրկին աճեց:

Զինված Ուժեր

Ագսբուրգը պատմականորեն և ռազմականորեն կարևոր քաղաք է իր ռազմավարական դիրքի շնորհիվ: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին հաորդող գերմանական վերազինման ընթացքում քաղաքի զորամասերը մեկից դարձան երեքը:

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում ռազմական ոլորտին կապված մոտ 1300 զինված բանվորներ գտնվում էին Ագսբուրգից դուրս տեղակայված ճամբարում:

1941 թվականին Ռուդոլֆ Հեսսը, առանց Հիտլերի թույլտվության, գաղտնի կերպով մեկնեց Շոտլանդիա՝ հանդիպելու Հեմիլթոն դուքսին և վթարեց Իգլեշամ գյուղը՝ փորձելով միջամտել Համաշխարհային երկրորդ պատերազմի եվրոպական ճակատը և միանալով նոր եկող ռուսական ճամբարականներին:

1945 թվականին ամերիկական բանակը գրավեց քաղաքը, ծանր ռմբակոծեց և վնասեց:

Ամերիկյան ռազմական ուժերի առկայությունը քաղաքում սկսվեց «11-րդ Airborne» հետախույզների առկայությամբ, որին հետևեցին «7-րդ Corps Artillery», «701-րդ ռազմական խելացի խումբը» և, վերջապես, «66-րդ ռազմական խելացի խումբը»: Նրանք հանձնեցին Կասերնի հրամանատարությունը գերմանական ձեռքերին 1998 թվականին:

Քաղաքականություն

Քաղաքական ինքնավար շրջան

1266 թվականից 1548 թվականներին Շտադֆլեգերը (քաղաքի կառավարության գլուխը) և մայորը որոշում էին միմյանց փոխարեն, երբեմն, միաժամանակ: 1548 թվականին գլխավոր դերը ստանձնեց միայն Շտադֆլեգերը, ով պաշտոնավարեց մի քանի տարիներ:

1806 թվականին՝ Բավարիային փոխանցվելուց առաջ, Ագսբուրգը կաավարվում էր մագիստրատի կողմից, որն աջակցվում էր հավելյալ խորհրդի՝ «Համայնական հանձնաժողովի» (Gemeindebevollmächtige) կողմից:

1907 թվականին քաղաքն ուներ 100,000 բնակչություն:

Բնակչություն

Տարի	Բնակչություն
1635	16,432
1645	19,960
1806	26,200
1830	29,019
1871	51,220
1890	75,629
1900	89,109
1910	102,487
1925	165,522
1933	176,575
1939	185,369
1950	185,183
1961	208,659
1970	211,566
1975	252,000
1980	246,600
1985	244,200
1987	242,819
1990	256.877
1991	259.884
1992	264.852
1993	264.764
1994	262.110
1995	259.699
1996	258.457
1997	256.625
1998	254.610
1999	254.867
2000	254.982
2001	257.836
2002	259.231
2003	259.217
2004	260.407
2005	262.676
2006	262.512
2007	262.992
2008	263.313
2009	263.646
2010	264.708
2011	266.647

Տրանսպորտ

Ճանապարհներ

Հիմնական ճանապարհը A 8-ն է, որը գտնվում է Մյունխենի և Շտուտգարդի միջև:

Հասարակական տրանսպորտ

Հասարակական տրանսպորտը կառավարվում է Ագսբուրգի տրանսպորտի միության կողմից՝ կենտրոնական Շվաբիայի մոտ գտնվող: Կան 7 երկաթգծեր, տրամվայի՝ 5, քաղաքային ավտոբուսի՝ 27 և գիշերային ավտոբուսի 6 գծեր, ինչպես նաև մի քանի տաքսի ընկերությոններ:

Ագսբուրգի տրամվայի ցանցը կազմում է 35,5 կմ 1996 թվականին համալասարանին միացնող ուղիների բացումից հետո: Տրամվայի 5,2 կմ երկարությամբ ուղի բացվել է 2010 թվականին:

Օդային տրանսպորտ

2005 թվականից Ագսբուրգը մատուցում էր նաև օդային ծառայություններ Ագսբուրգի օդանավակայանի շնորհիվ: Սակայն օդային սարքերը նույն թվականին տեղափոխվեցին Մյունխենի օդանավակայն:

Տնտեսությունը

Ագսբուրգը տնտեսական կենսունակ քաղաք է: Համաշխարհային շուկայի շատ առաջատարներ, ինչպիսիք են MAn, EADS, KUKU ընկերությունները, արտադրում են բարձր տեխնոլոգիական ապրանքներ (տպագրիչներ, դիզելային շարժիչներ, արդյունաբերական ռոբոտներ, հրթիռներ): Մյունխենից հետո, Օգսբուրգը Բավարիայի ստեղծարար տեխնոլոգիաների ամենամեծ կենտրոնն է:

Գլխավոր կազմակերպություններ

Բոև Սիստեք
EADS
Ֆուրեսիա
Ֆիջուցու տեխնոլոգիական կենտրոն
ԿՈՒԿԱ ռոբոտաշինական համակարգ
ՄԱՆ
Մանրոլանդ
ՄՏ-օդանավակայան
NCR
Օսրամ
Օդային բարձրակարգ տեխնիկա
Սիեմանս
UPM-Kymmene
Վելթբիլթ
Ամազոն
Կանոմ

Կրթությունը

Ագսբուրգը հետևյալ համալսարանների քաղաքն է.

Ագսբուրգի համալսարան^[3]
Ագսբուրգի կիրառական գիտությունների համալսարան

Քաղաքի հայտնի մարդիկ

890 –973 սուրբ Ուլրիխ
1070 –1127 սուրբ Վոլհարդ
1442 –1528 Էրհարդ Ռատդոլտ, հրատարակիչ
1459 –1525 Հակոբ Ֆուգգեր, բիզնես ոլորտի հիմնադիրներից
1497-1574 Մաթեոս Շվարց, բանաստեղծ
1573 –1646 Էլիաս Հոլլ, ճարտարապետ
1580 –1627 Հուլիոս Շիլիներ, աստղագետ
1719 –1787 Լեոպոլդ Մոցարտ, ջութակահար-կոմպոզիտոր, Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտի հայրը
1858 –1913 Ռուդոլֆ Դիզել, Դիզելային շարժիչի հայտնաբերողը
1898–1956 Բերլոտ Բրեխտ, գերմանացի հայտնի գրող
1920 –2011 Միտեք Փեմպեր, Օսկարի մրցանակակիր ^[4]^[5]
1939 –2012 Հելմուտ Հելլար, ֆուտբոլիստ, Ֆիֆայի 1954 թվականի առաջնության խաղացող
1948 Վոլֆ Բլիցեր, լրագրող CNN հեռուստաընկերությունում
1957 Բերնհարդ Լենգեր, հայտնի գոլֆ խաղացող
1961 Արմին Վեհ, ֆուտբոլի Գերմանիայի հավաքականի մարզիչ
1983 Ֆիլիպ Խոլշչեյբեր, Գերմանիայի ֆուտբոլիստ
1983 Անդրեաս Բուրանի, Գերմանացի երգիչ, երգահան