«Հարություն Սարկիսով»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Նոր էջ «'''Սարկիսով Հարություն Քրիստափորի''' (դեկտեմբերի 27, 1908, Բաքու), հայ խոռհռդային ասնաբույժ, ման...»:
 
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Սարկիսով Հարություն Քրիստափորի''' ([[դեկտեմբերի 27]], [[1908]], [[Բաքու]]), հայ խոռհռդային ասնաբույժ, մանրէաբան։ Անասնաբուժության, սնկաբանության և միկոտոքսիկոզների մասին ուսմունքի հիմնադիրներից։ Կենսբանության գիտությունների դոկտոր ([[1951]]), պրոֆեսոր ([[1952]]), ՀամԳԳԱ ակադեմիկոս) ([[1983]]), [[ՌՍՖՍՀ]] գիտություննեռի վաստակավոր գործիչ ([[1969]])։ ԽՍԿԿ անդամ [[1951]] թվականից։ [[1931]] թվականին ավարտել է [[Անդրկովկաս]]յան անասնաբուժական (այժմ՝ [[Երևան]]ի անասնաբուծ-անասնաբուժական) համալսարանը։ [[1932]]-[[1934]] թվականներին եղել է [[Ադրբեջան]]ի անասնաբուժ: ԳՀԻ-ի, [[1934]]-[[1939]] թվականնեռին՝ [[Մոսկվա]]յի անասնաբուժական պատրաստուկների գիաահսկման համալսարանի ավագ գիտաշխատող, [[1939]] -[[1956]] թվականնեռին՝ թունավոր սնկերի ուսումնասիրման համամիութենական գիտահետազոտական լաբորատորիայի վարիչ։ [[1957]] թվականից ՀամԳԳԱ փորձարարական անասնաբուժության համամիութենական համալսարանի անտիբիոտիկների և սնկաբանության լաբորատորիայի վարիչն է։ Գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են կենդանիների ախտաբանության մեջ թունավոր սնկերի դերի ուսումնասիրման, մաշկային փորձանմուշի մեթոդով սնկերի թունավորության լաբորատոր ախտորոշման հարցերին։ Բացահայտել է մարդկանց սննդաթունային ալեյկիայի և կենդանիների ֆուզարիոտոքսիկոզի պատճառագիտությունը։ Մշակել է կենդանիների մաշկային հիվանդությունների՝ դերմատոմիկոզների ժամանակ իմունագոյացման տեսական հիմունքները։ Նրա ղեկավարությամբ ստեղծվել են (աշխարհում առաջինը) խոշոր եղջերավոր անասունների, [[ձի]]երի, մորթատու գազանների, ճագարների տրիխոֆիտիայի դեմ վակցինաները (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, [[1973]])։ Սարկիսովն առաջինն է [[ԽՍՀՄ]]-ում անասնապահության և անասնաբուժության մեջ կիրառել անտիբիոտիկներ։
'''Հարություն Քրիստափորի Սարկիսով''' ([[դեկտեմբերի 27]], [[1908]], [[Բաքու]]), հայ խորհրդային անասնաբույժ, մանրէաբան։ Անասնաբուժության, սնկաբանության և միկոտոքսիկոզների մասին ուսմունքի հիմնադիրներից։ Կենսբանության գիտությունների դոկտոր ([[1951]]), պրոֆեսոր ([[1952]]), ՀամԳԳԱ ակադեմիկոս) ([[1983]]), [[ՌԽՖՍՀ]] գիտություննեռի վաստակավոր գործիչ ([[1969]])։ ԽՄԿԿ անդամ [[1951]] թվականից։
== Կենսագրություն ==
[[1931]] թվականին ավարտել է [[Անդրկովկաս]]յան անասնաբուժական (այժմ՝ [[Երևան]]ի անասնաբուծական-անասնաբուժական) համալսարանը։ [[1932]]-[[1934]] թվականներին եղել է [[Ադրբեջան]]ի անասնաբուժական ԳՀԻ-ի, [[1934]]-[[1939]] թվականներին՝ [[Մոսկվա]]յի անասնաբուժական պատրաստուկների գիաահսկման համալսարանի ավագ գիտաշխատող, [[1939]] -[[1956]] թվականներին՝ թունավոր սնկերի ուսումնասիրման համամիութենական գիտահետազոտական լաբորատորիայի վարիչ։ [[1957]] թվականից ՀամԳԳԱ փորձարարական անասնաբուժության համամիութենական համալսարանի անտիբիոտիկների և սնկաբանության լաբորատորիայի վարիչն է։ Գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են կենդանիների ախտաբանության մեջ թունավոր սնկերի դերի ուսումնասիրման, մաշկային փորձանմուշի մեթոդով սնկերի թունավորության լաբորատոր ախտորոշման հարցերին։ Բացահայտել է մարդկանց սննդաթունային ալեյկիայի և կենդանիների ֆուզարիոտոքսիկոզի պատճառագիտությունը։ Մշակել է կենդանիների մաշկային հիվանդությունների՝ դերմատոմիկոզների ժամանակ իմունագոյացման տեսական հիմունքները։ Նրա ղեկավարությամբ ստեղծվել են (աշխարհում առաջինը) խոշոր եղջերավոր անասունների, [[ձի]]երի, մորթատու գազանների, ճագարների տրիխոֆիտիայի դեմ վակցինաները (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, [[1973]])։ Սարկիսովն առաջինն է [[ԽՍՀՄ]]-ում անասնապահության և անասնաբուժության մեջ կիրառել անտիբիոտիկներ։

Առաջարկել է գործնականում կիրառվող Գ. Ի․ Սարկիսով, Հ․ Սարկիսով, Ս․ Ա․ Սարկիսով, Ֆ․ Ի․ Սարկիսով բիովեաին և բիովիա պատրաստուկները։ Հեղինակ է [[11]] [[գյուտ]]ի և [[18]] [[արտոնագրի]]։ [[1962]] թվականից Ս․ [[ՄԱԿ]]-ի առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության (ժնն) փորձագետն է անտիբիոտիկների և միկոտոքսինների հարցերի գծով։ Պարգևատրվել է Լենինի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի, Կարմիր աստղի շքանշաններով, ԺՏՆՑ-ի ոսկե (3), Յա․ Պուրկինեի ([[Չեխոսլովակիա]]) մեդալներով։
Առաջարկել է գործնականում կիրառվող Գ. Ի․ Սարկիսով, Հ․ Սարկիսով, Ս․ Ա․ Սարկիսով, Ֆ․ Ի․ Սարկիսով բիովեաին և բիովիա պատրաստուկները։ Հեղինակ է 11 [[գյուտ]]ի և 18 [[արտոնագրի]]։ [[1962]] թվականից [[ՄԱԿ]]-ի առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության ([[Ժնև]]) փորձագետն է անտիբիոտիկների և միկոտոքսինների հարցերի գծով։ Պարգևատրվել է Լենինի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի, Կարմիր աստղի շքանշաններով, ԺՏՆՑ-ի ոսկե (3), Յա․ Պուրկինեի ([[Չեխոսլովակիա]]) մեդալներով։
{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}

12:36, 11 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ

Հարություն Քրիստափորի Սարկիսով (դեկտեմբերի 27, 1908, Բաքու), հայ խորհրդային անասնաբույժ, մանրէաբան։ Անասնաբուժության, սնկաբանության և միկոտոքսիկոզների մասին ուսմունքի հիմնադիրներից։ Կենսբանության գիտությունների դոկտոր (1951), պրոֆեսոր (1952), ՀամԳԳԱ ակադեմիկոս) (1983), ՌԽՖՍՀ գիտություննեռի վաստակավոր գործիչ (1969)։ ԽՄԿԿ անդամ 1951 թվականից։

Կենսագրություն

1931 թվականին ավարտել է Անդրկովկասյան անասնաբուժական (այժմ՝ Երևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական) համալսարանը։ 1932-1934 թվականներին եղել է Ադրբեջանի անասնաբուժական ԳՀԻ-ի, 1934-1939 թվականներին՝ Մոսկվայի անասնաբուժական պատրաստուկների գիաահսկման համալսարանի ավագ գիտաշխատող, 1939 -1956 թվականներին՝ թունավոր սնկերի ուսումնասիրման համամիութենական գիտահետազոտական լաբորատորիայի վարիչ։ 1957 թվականից ՀամԳԳԱ փորձարարական անասնաբուժության համամիութենական համալսարանի անտիբիոտիկների և սնկաբանության լաբորատորիայի վարիչն է։ Գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են կենդանիների ախտաբանության մեջ թունավոր սնկերի դերի ուսումնասիրման, մաշկային փորձանմուշի մեթոդով սնկերի թունավորության լաբորատոր ախտորոշման հարցերին։ Բացահայտել է մարդկանց սննդաթունային ալեյկիայի և կենդանիների ֆուզարիոտոքսիկոզի պատճառագիտությունը։ Մշակել է կենդանիների մաշկային հիվանդությունների՝ դերմատոմիկոզների ժամանակ իմունագոյացման տեսական հիմունքները։ Նրա ղեկավարությամբ ստեղծվել են (աշխարհում առաջինը) խոշոր եղջերավոր անասունների, ձիերի, մորթատու գազանների, ճագարների տրիխոֆիտիայի դեմ վակցինաները (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1973)։ Սարկիսովն առաջինն է ԽՍՀՄ-ում անասնապահության և անասնաբուժության մեջ կիրառել անտիբիոտիկներ։

Առաջարկել է գործնականում կիրառվող Գ. Ի․ Սարկիսով, Հ․ Սարկիսով, Ս․ Ա․ Սարկիսով, Ֆ․ Ի․ Սարկիսով բիովեաին և բիովիա պատրաստուկները։ Հեղինակ է 11 գյուտի և 18 արտոնագրի։ 1962 թվականից ՄԱԿ-ի առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության (Ժնև) փորձագետն է անտիբիոտիկների և միկոտոքսինների հարցերի գծով։ Պարգևատրվել է Լենինի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի, Կարմիր աստղի շքանշաններով, ԺՏՆՑ-ի ոսկե (3), Յա․ Պուրկինեի (Չեխոսլովակիա) մեդալներով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։