Վերդի

Վերդի, Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի (մարտի 15, 1884, գյուղ Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան, ՀԽՍՀ Արտաշատի շրջանում) - փետրվարի 26, 1959, Երևան, հայ սովետական բանահավաք-աշուղագետ։ Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։

Կյանք

1925 թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ 1934 թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության(հետագայում՝ պատմության և գրականության) ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( 1936 թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( 1937 թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( 1938 թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչուփյուն 1937 թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( 1941 թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։