«Սերբիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Տող 5. | Տող 5. | ||
<!-- Հոդվածի համար առաջարկվող բովանդակությունը. --> |
<!-- Հոդվածի համար առաջարկվող բովանդակությունը. --> |
||
* |
|||
== Պատմությունը == |
== Պատմությունը == |
||
Սերբիան պետություն է Եվրոպայի հարավում` Դանուբի ավազանում: Առանձնացել է 1991-92 թթ-ի պատմական իրադարձությունների արդյունքում, երբ Հարավսլավիան տրոհվեց ինքնիշխան պետությունների: |
Սերբիան պետություն է Եվրոպայի հարավում` Դանուբի ավազանում: Առանձնացել է 1991-92 թթ-ի պատմական իրադարձությունների արդյունքում, երբ Հարավսլավիան տրոհվեց ինքնիշխան պետությունների: |
||
Տող 50. | Տող 49. | ||
====== Ծանոթագրություներ ====== |
====== Ծանոթագրություներ ====== |
||
{{ծանցանկ|2|height = 200}} |
|||
{{ՎՊԵ|Serbia|Սերբիա}} |
{{ՎՊԵ|Serbia|Սերբիա}} |
||
{{Եվրոպական երկրներ}} |
{{Եվրոպական երկրներ}} |
12:36, 24 Հուլիսի 2014-ի տարբերակ
Սերբիա ՄՀԱ՝ [ ˈsɜrbiə]☃), պաշտոաշտոն անվաանվաանվանումը Սերբիայի Հանրապետութտութ (սերբ.՝ Репу̀блика Ср̀бија, Ռեպուբլիկա Սռբիյա ), դեպի ծով ելք չունեցող երկիր է Հարավ-Արևելյան Եվրոպայի Բալկանյան թերակղզու կենտրոնական մասում։ Սերբիան հյուսիսից սահմանակից է Հունգարիային, հյուսիս արևելքում՝ Ռումինիային, արևելքում՝ Բուլղարիային, հարավում՝ Մակեդոնիային, հարավ-արևմուտքում՝ Ալբանիային և Չեռնոգորիայի, արևմուտքում՝ Խորվաթիային և Բոսնիա և Հերցեգովինային։վՍերբիան 2003 - 2006թթ.-ին մտնում էր Սերբիա և Չերնոգորիայի կազմի մեջ։ 2006թ.-ին անկախացավ Չերնոգորիան։ 2008թ.-ին անկախություն հռչակեց Կոսովոն, որի անկախությունը Սերբիան չի ճանաչում։[3]
Պատմությունը
Սերբիան պետություն է Եվրոպայի հարավում` Դանուբի ավազանում: Առանձնացել է 1991-92 թթ-ի պատմական իրադարձությունների արդյունքում, երբ Հարավսլավիան տրոհվեց ինքնիշխան պետությունների:
Երկրի տարածքն զբաղեցնում են Սերբական բարձրավանդակի լեռնաշղթաներն ու լեռնազանգվածները, հյուսիսում՝ Միջինդանուբյան դաշտավայրը: Ընդերքում կան կապարի, ցինկի, քարածխի, գորշ ածխի, պղնձի, նավթի և գազի հանքավայրեր:
Կլիման չափավոր ցամաքային է: Խոշոր գետերն են Դանուբը, Սավան, Տիսան, Մորավան:
Լեռնալանջերը ծածկված են ասեղնատերև և խառնանտառներով:
Սերբիայի տարածքը սլավոններով բնակեցվել է դեռևս VI-IX դարերում: IX դարում ընդունել են քրիստոնեություն: XII դարում սերբերն ստեղծել են խոշոր պետություն, XIV դարում՝ Սերբա-հունական թագավորություն:
1389 թ-ին երկիրն ընկել է օսմանյան տիրապետության տակ, որից ազատագրվել է միայն XIX դարում. 1830–33թթ-ին ստացել է ինքնավարության կարգավիճակ, 1878 թ-ի Բեռլինի կոնգրեսի որոշմամբ՝ լիակատար անկախություն և զգալիորեն ընդլայնել տարածքը: 1882 թ-ից դարձել է թագավորություն: 1912–13 թթ-ին մասնակցել է Բալկանյան պատերազմին, իսկ 1915–18 թթ-ին գրավվել է ավստրո-հունգարական զորքերի կողմից: 1918 թ-ին նախկին Ավստրո-Հունգարիայի տարածքի զգալի մասը միավորվել է Սերբիայի հետ, և կազմավորել է Սերբերի, խորվաթների և սլովենների թագավորությունը, որը 1929 թ-ից կոչվել է Հարավսլավիա:
1941 թ-ին երկիրը գրավել է Գերմանիան, 1944 թ-ին ազատագրվել խորհրդային զորքերի օգնությամբ: 1945 թ-ին Սերբիան Սլովենիայի, Խորվաթիայի, Բոսնիայի և Հերցոգովինայի, Մակեդոնիայի և Չեռնոգորիայի հետ ներառվել է Հարավսլավիայի Սոցիալիստական Ֆեդերատիվ Հանրապետության կազմի մեջ, որը գոյատևել է մինչև վերջինիս փլուզումը՝ 1991 թ., երբ իրենց անկախությունը հայտարարեցին Սլովենիան, Խորվաթիան, Բոսնիան և Հերցոգովինան ու Մակեդոնիան: 1992 թ-ին Սերբիան և Չեռնոգորիան միասին կազմեցին Հարավսլավիայի Միութենական Հանրապետությունը և ընդունեցին նոր սահմանադրություն: 2002 թ-ին Հարավսլավիայի Միութենական Հանրապետությունը վերակազմավորվեց Սերբիայի և Չեռնոգորիայի Միության, որը գոյատևեց մինչև 2006 թ.:
2006 թ-ի հունիսի 3-ին Սերբիայում և Չեռնոգորիայում անցկացված հանրաքվեով Չեռնոգորիան նույնպես անջատվեց Սերբիայից, և Սերբիան մնաց բուն Սերբիայի և 2 ինքնավար մարզերի` Վոեվոդինայի ու Կոսովոյի հետ: Սակայն գնալով խորացավ դեռևս 1999 թ-ին Կոսովոյում սկսված հակամարտությունը ալբանացիների (92 %) և սերբերի (6 %) միջև, և 2008 թ-ի փետրվարի 17-ին Կոսովոն հայտարարեց իր անկախությունը, որը Սերբիան չի ճանաչել:[4][5]
Սերբիայի Քաղաքական կուսակցությունները
- Սերբիայի Ռադիկալ կուսակցություն (ազգայնական)
- Դեմոկրատական կուսակցություն (Լիբերալ )
- Սերբիայի Դեմոկրատական կուսակցություն (պահպանողական)
- Սերբիայի առաջադիմական կուսակցություն (Պահպանողական)
- G-17 (ազատական )
- Սերբիայի Սոցիալիստական կուսակցություն (Սոցիալիստական)
- Սերբիայի Լիբերալ դեմոկրատական կուսակցություն (Լիբերալ)
Մշակույթ
Ավանդույթներ
Սերբիայի քաղաքացիները գնահատում և պահպանում են իրենց ավանդույթները, հատկապես` Ուղղափառ եկեղեցին: Նույնիսկ երիտասարդները գիտեն իրենց պատմությունը և հեշտությամբ կարող են ցանկացած տուրիստի համար ծառայել որպես էքսկուրսավար: Մարդիկ շատ շփվող են, նրանք Ձեզ հետ կարող են զրուցել եղանակի, սպորտի, իրենց անձնական կյանքի մասին, սակայն պատերազմների կամ քաղաքականության մասին խոսել չի կարելի, քանի որ հիշողությունները դեռ թարմ են:[3]
Խոհանոց
Խոհանոցի առանձնահատկությունն է պանրի շատ օգտագործումը ("կաչկավալի", "կաչամակ", "զլատիբոր", "լիպսկի" և "սենիչկի"): Լայն օգտագործում ունի նաև հացը, ինչը լիության նշան է: Բանջարեղենը մատուցվում է ոչ միայն որպես ինքնուրույն ուտեստ, այլ նաև որպես"կանաչ խորտիկներ": Ազգային խոհանոցից տարածված են "սարման", "պասուլը", "սմբուկը", պոմիդորը և այլ աղցաններ:[3]
Այլ
Արտաքին հղումներ
- Պաշտոնական կայք
- Սերբիայի ազգային տուրիստական կազմակերպություն
- Սերբիայի նուրություների էջը BBC-ի կայքում
- Սերբիա քարտեզները Վիկիմեդիա կայքում
- Սերբիայի քարտեզը OpenStreetMap կայքում
Ծանոթագրություներ
- ↑ 10 // 2006 constitution of Serbia (серб.)
- ↑ Human Development Report — UNDP, 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 www.tours.am Սերբիայի մասին ավանդույթներ խոհանոց
- ↑ www.encyclopedia.am Հայկական հանրագիտարան Սերբիա
- ↑ www.dasaran.am Սերբիայի Պատմություն
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Սերբիա կատեգորիայում։ |
|