«Կեռասենի»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, փոխարինվեց: → (6) oգտվելով ԱՎԲ |
No edit summary |
||
| Տող 32. | Տող 32. | ||
|tpl = tro-27801088 |
|tpl = tro-27801088 |
||
}} |
}} |
||
'''Կեռասենի''' ({{lang-lat|Prunus avium}}), [[վարդազգիներ]]ի ընտանիքի կեռասենու ցեղի պտղատու բույս։ |
|||
'''Կեռասենի''' ({{lang-lat|Prunus avium}}), վարդազգիների ընտանիքի կեռասենու ցեղի պտղատու բույս։ Բարձրությունը՝ մինչև 15 մ։ Երկարակյաց է (մինչև 100 տարի և ավելի)։ Տերևները խոշոր են, երկար, ձվաձև, սուր ծայրամասով։ Ծաղիկները սպիտակ են՝ հավաքված ծաղկաբույլում։ Պտուղը հյութալի, կլոր, երբեմն՝ բութ, սրտանման կորիզապտուղ է, կարմիր, վարդագույն, դեղին, սև գույնի։ Պտղահյութը՝ անգույն, երբեմն մուգ կարմրավուն, քաղցր, քաղցրաթթվաշ, թույլ տտիպությամբ։ Պտուղներն օգտագործվում են թարմ, չորացած և վերամշակված (կոմպոտ, մուրաբա, ջեմ, զովացուցիչ ջրեր)։ Կեռասենին բազմանում է պատվաստներով և մացառներով։ Բերքատվությունը 70—80 ց/հա է։ Մշակվում է [[Ուկրաինա]]յի հարավում, [[Մոլդովա]]յում, [[Կովկաս]]ում, միջինասիական հանրապետություններում։ [[Հայաստան]]ում մշակվում է հյուսիսում և հարավ-արևելյան շրջաններում, Արարատյան դաշտում և նախալեռնային գոտում։ Մշակվող սորտերից են՝ Դրոգանա դեղինը, Դենիսենի դեղինը, Մե թաթարականը, Սև Նապոլեոնը։ Հայաստանի տեղական սորտերից են Քանաքեռի կեռասը, Սպիտակենին, Կարմիրկենին։ |
|||
== Արտաքին հատկանիշներ == |
|||
[[Պատկեր:Черешня и пчела.JPG|thumb|left|250px|Դեղին կեռասենու ծաղիկները (Երևան)]] |
|||
Բարձրությունը՝ մինչև 15 մ։ Երկարակյաց է (մինչև 100 տարի և ավելի)։ Տերևները խոշոր են, երկար, ձվաձև, սուր ծայրամասով։ Ծաղիկները սպիտակ են՝ հավաքված ծաղկաբույլում։ Պտուղը հյութալի, կլոր, երբեմն՝ բութ, սրտանման կորիզապտուղ է, կարմիր, վարդագույն, դեղին, սև գույնի։ Պտղահյութը՝ անգույն, երբեմն մուգ կարմրավուն, քաղցր, քաղցրաթթվաշ, թույլ տտիպությամբ։ |
|||
== Կիրառություն == |
|||
Պտուղներն օգտագործվում են թարմ, չորացած և վերամշակված (կոմպոտ, մուրաբա, ջեմ, զովացուցիչ ջրեր)։ Կեռասենին բազմանում է պատվաստներով և մացառներով։ Բերքատվությունը 70—80 ց/հա է։ Մշակվում է [[Ուկրաինա]]յի հարավում, [[Մոլդովա]]յում, [[Կովկաս]]ում, միջինասիական հանրապետություններում։ |
|||
[[Հայաստան]]ում մշակվում է հյուսիսում և հարավ-արևելյան շրջաններում, Արարատյան դաշտում և նախալեռնային գոտում։ Մշակվող սորտերից են՝ Դրոգանա դեղինը, Դենիսենի դեղինը, Մեթաթարականը, Սև Նապոլեոնը։ Հայաստանի տեղական սորտերից են Քանաքեռի կեռասը, Սպիտակենին, Կարմիրկենին։ |
|||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
||
18:45, 25 Հունիսի 2014-ի տարբերակ
| Կեռասենի | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ծաղկած կեռասենի | ||||||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||
| Prunus avium
(L.) L., 1755
|
||||||||||||||
| Հոմանիշներ | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
|
Կեռասենի (լատին․՝ Prunus avium), վարդազգիների ընտանիքի կեռասենու ցեղի պտղատու բույս։
Արտաքին հատկանիշներ
Բարձրությունը՝ մինչև 15 մ։ Երկարակյաց է (մինչև 100 տարի և ավելի)։ Տերևները խոշոր են, երկար, ձվաձև, սուր ծայրամասով։ Ծաղիկները սպիտակ են՝ հավաքված ծաղկաբույլում։ Պտուղը հյութալի, կլոր, երբեմն՝ բութ, սրտանման կորիզապտուղ է, կարմիր, վարդագույն, դեղին, սև գույնի։ Պտղահյութը՝ անգույն, երբեմն մուգ կարմրավուն, քաղցր, քաղցրաթթվաշ, թույլ տտիպությամբ։
Կիրառություն
Պտուղներն օգտագործվում են թարմ, չորացած և վերամշակված (կոմպոտ, մուրաբա, ջեմ, զովացուցիչ ջրեր)։ Կեռասենին բազմանում է պատվաստներով և մացառներով։ Բերքատվությունը 70—80 ց/հա է։ Մշակվում է Ուկրաինայի հարավում, Մոլդովայում, Կովկասում, միջինասիական հանրապետություններում։
Հայաստանում մշակվում է հյուսիսում և հարավ-արևելյան շրջաններում, Արարատյան դաշտում և նախալեռնային գոտում։ Մշակվող սորտերից են՝ Դրոգանա դեղինը, Դենիսենի դեղինը, Մեթաթարականը, Սև Նապոլեոնը։ Հայաստանի տեղական սորտերից են Քանաքեռի կեռասը, Սպիտակենին, Կարմիրկենին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|