«Մուխանք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: կմ² →  կմ², , → , (15), ։ → ։ (7), → (22), )։ → )։ , ( → ( oգտվելով ԱՎԲ
չ clean up, փոխարինվեց: → (2), ;կ → ։ Կ, &nbsp։ → oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1. Տող 1.
'''Մուխանք''', կան '''Մոխանք''', '''Մխանք''', գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Արցախ նահանգ]]ում, [[Գարգար]] գետից հարավ (1250 կմ² տարածությամբ)։ Մխանց իշխանական տոհմի տիրույթը։ [[5-րդ դար]]ի 2-րդ կեսին Մուխանքը ևս անջատվել է Մեծ Հայքից և միացվել Աղվանից մարզպանությանը։ [[9-րդ դար]]ի սկզբին Մուխանքի իշխանն էր [[Ստեփանոս Աբլասադ]]ը, որը Բաբեկի օգնությամբ ջախջախել և իր տիրույթներից վանել է բաղասականցիներին։ Սակայն վերջիններիս հաջողվել է սպանել Ստեփանոս Աբլասադին և տիրել նրա կալվածները։ 12 տարի անց Հարավային Արցախի իշխան Եսայի Աբու Մուսեն, որը Ստեփանոս Աբլասադի քրոջ որդին էր, բաղասականցիներից ետ է նվաճել Մուխանքը, ինչպես նաև այն գավառները, որոնք մինչ այդ պատկանում էին իր քեռուն։
'''Մուխանք''', կան '''Մոխանք''', '''Մխանք''', գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Արցախ նահանգ]]ում, [[Գարգար]] գետից հարավ (1250 Կմ² տարածությամբ)։ Մխանց իշխանական տոհմի տիրույթը։ [[5-րդ դար]]ի 2-րդ կեսին Մուխանքը ևս անջատվել է Մեծ Հայքից և միացվել Աղվանից մարզպանությանը։ [[9-րդ դար]]ի սկզբին Մուխանքի իշխանն էր [[Ստեփանոս Աբլասադ]]ը, որը Բաբեկի օգնությամբ ջախջախել և իր տիրույթներից վանել է բաղասականցիներին։ Սակայն վերջիններիս հաջողվել է սպանել Ստեփանոս Աբլասադին և տիրել նրա կալվածները։ 12 տարի անց Հարավային Արցախի իշխան Եսայի Աբու Մուսեն, որը Ստեփանոս Աբլասադի քրոջ որդին էր, բաղասականցիներից ետ է նվաճել Մուխանքը, ինչպես նաև այն գավառները, որոնք մինչ այդ պատկանում էին իր քեռուն։


== Գրականություն ==
== Գրականություն ==

05:20, 17 Հունիսի 2014-ի տարբերակ

Մուխանք, կան Մոխանք, Մխանք, գավառ Մեծ Հայքի Արցախ նահանգում, Գարգար գետից հարավ (1250 Կմ² տարածությամբ)։ Մխանց իշխանական տոհմի տիրույթը։ 5-րդ դարի 2-րդ կեսին Մուխանքը ևս անջատվել է Մեծ Հայքից և միացվել Աղվանից մարզպանությանը։ 9-րդ դարի սկզբին Մուխանքի իշխանն էր Ստեփանոս Աբլասադը, որը Բաբեկի օգնությամբ ջախջախել և իր տիրույթներից վանել է բաղասականցիներին։ Սակայն վերջիններիս հաջողվել է սպանել Ստեփանոս Աբլասադին և տիրել նրա կալվածները։ 12 տարի անց Հարավային Արցախի իշխան Եսայի Աբու Մուսեն, որը Ստեփանոս Աբլասադի քրոջ որդին էր, բաղասականցիներից ետ է նվաճել Մուխանքը, ինչպես նաև այն գավառները, որոնք մինչ այդ պատկանում էին իր քեռուն։

Գրականություն

  • Մովսես Կաղանկատվացի, Պատմություն Աղվանից աշխարհի, Երևան, 1969։
  • Երեմյան Ս. Տ., Հայաստանը ըստ «Աշխարհացոյց»-ի, Երևան, 1963
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։