«Կրաքար»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, փոխարինվեց: , → , (15), ։ → ։ (14), ՝ → ՝ (5), → (33), ), → ), , )։ → )։ , ( → ( (3) oգտվելով ԱՎԲ |
չ clean up, փոխարինվեց: → (5) oգտվելով ԱՎԲ |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Կրաքար''', հիմնականում [[կալցիտ]]ից CaC0<sub>3</sub> |
'''Կրաքար''', հիմնականում [[կալցիտ]]ից CaC0<sub>3</sub> (հազվադեպ՝ արագոնիտից) կազմված նստվածքային [[ապար]]։ Ամենահաճախ հանդիպող խառնուրդներն են՝ [[դոլոմիտ]]ը, [[քվարց]]ը, կավային միներալները, [[երկաթ]]ի և [[մանգան]]ի օքսիդներն ու հիդրօքսիդները։ Մաքուր կրաքարի քիմիական կազմը մոտենում է [[կալցիտ]]ի տեսական կազմին՝ 56% CaO և 44% C0<sub>2</sub>։ Կրաքարի անվանումը սովորաբար տրվում է կախված այն կազմող բաղադրամասերից կամ նրա կառուցվածքից (օրինակ, օլիտային, բյուրեղային)։ Ապարի 50% ից պակաս քանակությամբ բաղադրամասերի բնութագրման համար ավելացվում է համապատասխան ածական՝ ավազաքարային, դոլոմիտային, գլաուկոնիտային և այլն։ Մաքուր կրաքարը սպիտակ է կամ բաց մոխրագույն։ Կրաքարերը դասակարգվում են ըստ կառուցվածքի և ծագման։ Ըստ կառուցվածքի ստորաբաժանումը սովորաբար արտահայտում է նրանց ծագումը։ Տարբերում են [[բիոգեն]], [[քեմոգեն]], վերաբյուրեղացված, բեկորային և խառը ծագման կրաքարեր։ [[Մետամորֆիզմ]]ի դեպքում կրաքարը անցնում է [[մարմար]]ի։ Կրաքար կա բոլոր հասակի նստվածքներում՝ [[քեմբր]]ից մինչև [[անթրոպոգեն]]։ Օգտագործվում է [[սև մետալուրգիա]]յում, պորտլանդ-ցեմենտի պատրաստման համար, քիմիական արդյունաբերության մեջ։ |
||
== Հայաստանում == |
== Հայաստանում == |
||
Տարածված է [[ՀՀ]] [[Շիրակի մարզ|Շիրակի]], [[Արարատի մարզ]]երում։ Օգտագործվում է [[սև մետաղաձուլություն|սև մետաղաձուլության]] |
Տարածված է [[ՀՀ]] [[Շիրակի մարզ|Շիրակի]], [[Արարատի մարզ]]երում։ Օգտագործվում է [[սև մետաղաձուլություն|սև մետաղաձուլության]] (որպես բովախառնուրդ), քիմիական արդյունաբերության և շինարարության մեջ։ <ref>Հայաստանի Բնաշխարհ Հանրագիտարան, էջ 83, 2006թ</ref> |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
18:11, 16 Հունիսի 2014-ի տարբերակ
Կրաքար, հիմնականում կալցիտից CaC03 (հազվադեպ՝ արագոնիտից) կազմված նստվածքային ապար։ Ամենահաճախ հանդիպող խառնուրդներն են՝ դոլոմիտը, քվարցը, կավային միներալները, երկաթի և մանգանի օքսիդներն ու հիդրօքսիդները։ Մաքուր կրաքարի քիմիական կազմը մոտենում է կալցիտի տեսական կազմին՝ 56% CaO և 44% C02։ Կրաքարի անվանումը սովորաբար տրվում է կախված այն կազմող բաղադրամասերից կամ նրա կառուցվածքից (օրինակ, օլիտային, բյուրեղային)։ Ապարի 50% ից պակաս քանակությամբ բաղադրամասերի բնութագրման համար ավելացվում է համապատասխան ածական՝ ավազաքարային, դոլոմիտային, գլաուկոնիտային և այլն։ Մաքուր կրաքարը սպիտակ է կամ բաց մոխրագույն։ Կրաքարերը դասակարգվում են ըստ կառուցվածքի և ծագման։ Ըստ կառուցվածքի ստորաբաժանումը սովորաբար արտահայտում է նրանց ծագումը։ Տարբերում են բիոգեն, քեմոգեն, վերաբյուրեղացված, բեկորային և խառը ծագման կրաքարեր։ Մետամորֆիզմի դեպքում կրաքարը անցնում է մարմարի։ Կրաքար կա բոլոր հասակի նստվածքներում՝ քեմբրից մինչև անթրոպոգեն։ Օգտագործվում է սև մետալուրգիայում, պորտլանդ-ցեմենտի պատրաստման համար, քիմիական արդյունաբերության մեջ։
Հայաստանում
Տարածված է ՀՀ Շիրակի, Արարատի մարզերում։ Օգտագործվում է սև մետաղաձուլության (որպես բովախառնուրդ), քիմիական արդյունաբերության և շինարարության մեջ։ [1]
Ծանոթագրություններ
- ↑ Հայաստանի Բնաշխարհ Հանրագիտարան, էջ 83, 2006թ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|