Մասնակից:Makruhi/Ավազարկղ ագ

Պատկեր:Ohatu and tokubei.jpg

Օհատսու և Տոկուբեի

Սիրային ինքնասպանությունները Սոնեզակիում|ճապոներեն՝ 曾根崎心中 Չիկամատսու Մոնզաեմոնի Բունրակույի սիրային ինքնասպանություն պիեսն է։ Ոչ նրա առաջին գործը, որը հավանաբար " Սոգայի հետևորդները" տիկնիկային պիեսն էր, և ոչ էլ "Կոքսինգայյի ճակատամարտները" ամենանշանավոր գործը, այլ այն հավանաբար ամենաճանաչված տեղի ողբերգություններից կամ տեղի պիեսներից որտեղ Դոնալդ Կիինը մարմնավորում էր ոչ պատմական պիեսներ։not his first one (which was probably the puppet play The Soga Successors in 1683) nor his most popular (which would be The Battles of Coxinga), it is probably the most popular of his "domestic tragedies" or "domestic plays" (sewamono) as Donald Keene characterizes the non-historical plays.

Այն առաջին անգամ ներկայացվել է հունիսի 20–ին 1703 թվականին։ Այն վերներկայացվեց 1717 թվականին Չիկամատսույի կողմից ավելացված տեսարաններով, այնպիսին, ինչպիսին են սրիկային պատժելը, սակայն թարգմանված և ներկայացված բնօրինակը համարվում է 1703 թվականի տարբերակը։

Սյուժե

Տեսարան առաջին

ՍԻրային ինքնասպանությունները Սոնեզակիում գործը երեք գործողությամբ կարճ պիես է, որը ներկայացնում է մեկ օր ու մեկ գիշեր։ Երկու գլխավոր կերպարները երիտասարդ որբ վաճառականի օգնականն է՝ Տոկուբեին, որը սիրահարվում է պալատական Օհատսունի վրա։

Առաջին տեսարանում, Տոկուբեին և Հիրանո ֆիրմայի սկսնակ աշխատողը սպասարկում են հաճախորդներին, առաքում են նրանց ապրանքները և հավաքում են հաշիվները, երբբ հանկարծ նա հանդիպում է իր սիրեցյալ Օհատսուին։ Վերջինս տղային մեղադրում է նրա սառնության համար, այն , որ նա երկար ժամանակ իրեն չէր այցելում ու նամակ չէր գրում և նաև այն բանի համար, որ չէր վստահում իր խնդիրները։

Մեղադրանքից ազդված Տոկուբեին նրան ամեն ինչ պատմում է։ Ֆիրմայի սեփականատերը Տոկուբեիի քեռին էր։ Նա շատ էր գհահատում տղայի համեստությունը և ազնիվ վարքագիծը և մտադրվում էամուսնացնել նրան իր կնոջ զարմուհու հետ։ Քանի որ Տոկուբեին սիրում էր Օհատսուին նա փորձում է քաղաքավարի ձևով մերժել նրա առաջարկը։ Քեռու գութը չի շարժվում և նա համառորեն պնդում է, որ տղան համաձայնվի ամուսնանալ։ Նա այդ մասին ասում է տղայի խորթ մորը, որն անմիջապես համաձայնվում է և վերադառնում հայրենի գյուղը իր հետ բերելով քեռու առաջարկած շռայլ օժիտը, որը կազմում էր զգալի գումար, երկու kamme կամմե, որը հավասարազոր էր 1960 թվականների 1000 ամերիկյան դոլարի։

Այս համաձայնությունը մնում է գաղտնի, մինչև որ Տոկուբեի քեռին չի փորձում նրան ուժով ամուսնացնել։ Այս անգամ տոկուբեին կտրականապես մերժում է։ Քեռին զայրանում է և ազատում է գործից Տոկուբեին, ետ պահանջելով իր գումարը և ասում, որ կարտաքսի Տոկուբեիին Օսակայից։

Տոկուբեին վերադառնում գյուղ և գյուղացիների օգնությամբ ետ վերցնում իր խորթ մորից արծաթյա մետաղադրամները և վերադառնում Օսկա։

Վերադարձի ճանապարհին նա հանդիպում է իր վաղեմի ընկերոջը, որը կարիք ուներ գումարի, այլապես այն չգտնելու դեպքում սնանկացման եզրին կհայտնվեր։

Բարեսիրտ Տոկուբեին իր գումարը տալիս է ընկերոջը, որը խոստանում է այն վերադարձնել։

Այստեղ տոկուբեին ավարտում է իրադարձությունների պատմելը, որոնք տեղի էին ունեցել մինչ բեմադրության սկսվելը։ Հենց նա ավարտում է իր պատմությունը, նրա ընկերն է խոսելով մտնում տաճար որպես փողոցայինների և խուլիգանների գլխավոր։ Տոկուբեին առիթից օգտվելով ընկերոջը խնդրում է կրկնակի վճարել պարտքը։

Ընկերը կտրուկ հրաժարվում է պարտքից։ Եվ երբ Տոկուբեին ներկայացնում է նրա կողմից կնքված պարտաթուղթը, նա հայտնում է, որ կնիքը կորցրել է։

տոկուբեին հասկանում է, որ իրեն դաժանորեն խաբել են և հարձակվում է ընկերոջ վրա։ Սակայն ինքն է ծեծվում ընկերոջ և նրա համախոհների կողմից։

Տեսարան երկրորդ

Մինչ Օհատսուն բուժում էր Տոկուբեիի ծեծից առաջացած վերքերը, ընկերը պարծենում էր իր հարստությամբ, տարածելով լուրեր այն մասին, իբր Տոկուբեին փորձել էր իր փողերը բռնի ուժով վերցնել իրենցից։

Օհատսուն , որն ավելի շուտ էր թաքցրել Տոկուբեին իր հագուստների տակ, քան ընկերը կպարծենար, թե ինչպես էր տիրացել Օհատսուին, Օհանտսուն և Տոկուբեին միմյանց հետ ձեռքերով ու ոտքերով շփվելով, որոշում են այդ օրը միասին մահանալ։

Երկրորդ տեսարանն ավարտվում է նրանով, որ նրանք գաղտնի կերպով անցնում են մուտքը պահպանող քնած ծառայի մոտով։

Scene three

A memorial

Scene three begins with a long and poetic dialogue between the two lovers (into which the narrator injects the occasional lamenting comment). The two travel to the "Wood of Tenjin" (Tenjin being Sugawara no Michizane), and by an unusual tree in the Shonezaki shrine which has both a pine and palm tree growing out of the same trunk (this tree has since died), decide that this is the place they will do the grim deed.

Tokubei binds Ohatsu to the tree. So dreadful is the deed that his first stabs with the razor all go awry, but one blow strikes home in Ohatsu's throat, and she slowly begins dying. But before she does, Tokubei thrusts the razor into his own throat and the two die together.

Արտաքին հղումներ

• The Love Suicides at Sonezaki - in Japanese at the University of Virginia, Libraries, Japanese Text Initiative.
• Excerpt from The Love Suicides at Sonezaki, from Scene II by Chikamatsu Monzaemon - Columbia University, Enhanced Cataloging for Image Collections Using Computational Linguistic Methods, Japanese Bunraku (Puppet) Theater