«Վահան Հովհաննիսյան (գրող)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (17) oգտվելով ԱՎԲ
չ clean up, փոխարինվեց: - →  -  (2), , → , (25), ։ → ։ (17), ՝ → ՝ (2), → (43), ), → ), (10), )։ → )։ (2), ( → ( (16) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1. Տող 1.
'''Վահան Պողոսի Հովհաննիսյան (գրող)''' ([[սեպտեմբերի 1]], [[1894]], [[Նոր Շեն]] (այժմ՝ [[Ծղալթբիլա]], [[Ախալցխա|Ախալցխայի]] գավառ) - [[նոյեմբերի 10]], [[1977]], [[Վենետիկ]] - Սուրբ Ղազար), հայ գրող, մանկավարժ, հոգևոր գործիչ։ Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում։ [[1908]]-[[1913]] թվականներին սովորել է [[Վենետիկ|Վենետիկի]] Մխիթարյանների մոտ, 1913 թվականին դարձել միաբանության անդամ։ 1922 թվականին ավարտել է [[Հռոմ|Հռոմի]] համալսարանի [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]] ֆակուլտետը։ [[1924]]-[[1926]] թվականներին դասավանդել է [[Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան]]ում, հետագայում եղել է նույն վարժարանի տնօրենը (1930-1931), ավելի ուշ՝ տեսուչ (1957-1960), 1929-1930 թվականներին խմբագրել է «Բազմավեպ» ամսագիրը։ 1931-1937 թվականներին եղել է ուսուցիչ [[Փարիզ|Փարիզի]] Սամուել-Մուրադյան վարժարանում։ 1937-1941 թվականներին ղեկավարել է [[Ադիս Աբեբա]]յի ([[Եթովպիա]]) [[Գևորգյան վարժարան|Գևորգյան հայկական վարժարան]]ի աշխատանքները։ [[Իտալիա|Իտալա]]-[[Եթովպիա|եթովպական]] պատերազմի ժամանակ անգլիացիների կողմից գերվել է [[Քենիա|Քենիայում]] (1941-1947)։ 1947 թվականին Վենետիկում հիմնադրել է «Մխիթարյան ընտանիք» ամսագիրը, խմբագրել ընդհատումներով։ 1948-1956 թվականներին եղել է [[Հալեպ|Հալեպի]] Մխիթարյան վարժարանի տնօրենը։ Բազմիցս այցելել է [[Խորհրդային Հայաստան]]։ Հրատարակել է «Հայրենի կրակարան» (1930), «Սրտերու երգը. Վանքի ծաղիկներ» (1939), «Մարեմական» (1954), «Հայրենի հող» (1962), «Մաշտոցական» (1963), «Հոգիներու հանգրվան» (1970) և այլ բանաստեղծական ժողովածուներ։ Գրել է նաև վեպեր («Անիեն քար մը բեր», 1971, «Արգինայի զանգակները», 1971, «Լեռներու երգը», 1971 և այլն)։ Սփյուռքահայ դպրոցների համար կազմել է «Պատմություն հայոց» բազմահատոր դասագիրքը։ Հեղինակել է «Տավրոսի առյուծը» (1960), «Դեպի Ավարայր» (1962), «Շուշան Վարդենի» դրամատիկական գործերը։ Նրա բանաստեղծությունների մի ստվար հատոր տպագրվել է իտալերեն։ 1965 թվականին նա ընտրվել է Վենետիկի ակադեմիայի իսկական անդամ։
'''Վահան Պողոսի Հովհաննիսյան (գրող)''' ([[սեպտեմբերի 1]], [[1894]], [[Նոր Շեն]] (այժմ՝ [[Ծղալթբիլա]], [[Ախալցխա]]յի գավառ) - [[նոյեմբերի 10]], [[1977]], [[Վենետիկ]] - Սուրբ Ղազար), հայ գրող, մանկավարժ, հոգևոր գործիչ։ Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում։ [[1908]]-[[1913]] թվականներին սովորել է [[Վենետիկ]]ի Մխիթարյանների մոտ, 1913 թվականին դարձել միաբանության անդամ։ 1922 թվականին ավարտել է [[Հռոմ]]ի համալսարանի [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]] ֆակուլտետը։ [[1924]]-[[1926]] թվականներին դասավանդել է [[Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան]]ում, հետագայում եղել է նույն վարժարանի տնօրենը (1930-1931), ավելի ուշ՝ տեսուչ (1957-1960), 1929-1930 թվականներին խմբագրել է «Բազմավեպ» ամսագիրը։ 1931-1937 թվականներին եղել է ուսուցիչ [[Փարիզ]]ի Սամուել-Մուրադյան վարժարանում։ 1937-1941 թվականներին ղեկավարել է [[Ադիս Աբեբա]]յի ([[Եթովպիա]]) [[Գևորգյան վարժարան|Գևորգյան հայկական վարժարան]]ի աշխատանքները։ [[Իտալիա|Իտալա]]-[[Եթովպիա|եթովպական]] պատերազմի ժամանակ անգլիացիների կողմից գերվել է [[Քենիա]]յում (1941-1947)։ 1947 թվականին Վենետիկում հիմնադրել է «Մխիթարյան ընտանիք» ամսագիրը, խմբագրել ընդհատումներով։ 1948-1956 թվականներին եղել է [[Հալեպ]]ի Մխիթարյան վարժարանի տնօրենը։ Բազմիցս այցելել է [[Խորհրդային Հայաստան]]։ Հրատարակել է «Հայրենի կրակարան» (1930), «Սրտերու երգը. Վանքի ծաղիկներ» (1939), «Մարեմական» (1954), «Հայրենի հող» (1962), «Մաշտոցական» (1963), «Հոգիներու հանգրվան» (1970) և այլ բանաստեղծական ժողովածուներ։ Գրել է նաև վեպեր («Անիեն քար մը բեր», 1971, «Արգինայի զանգակները», 1971, «Լեռներու երգը», 1971 և այլն)։ Սփյուռքահայ դպրոցների համար կազմել է «Պատմություն հայոց» բազմահատոր դասագիրքը։ Հեղինակել է «Տավրոսի առյուծը» (1960), «Դեպի Ավարայր» (1962), «Շուշան Վարդենի» դրամատիկական գործերը։ Նրա բանաստեղծությունների մի ստվար հատոր տպագրվել է իտալերեն։ 1965 թվականին նա ընտրվել է Վենետիկի ակադեմիայի իսկական անդամ։
{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}

[[Կատեգորիա:Գրողներ]]
[[Կատեգորիա:Գրողներ]]

14:11, 9 Հունիսի 2014-ի տարբերակ

Վահան Պողոսի Հովհաննիսյան (գրող) (սեպտեմբերի 1, 1894, Նոր Շեն (այժմ՝ Ծղալթբիլա, Ախալցխայի գավառ) - նոյեմբերի 10, 1977, Վենետիկ - Սուրբ Ղազար), հայ գրող, մանկավարժ, հոգևոր գործիչ։ Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում։ 1908-1913 թվականներին սովորել է Վենետիկի Մխիթարյանների մոտ, 1913 թվականին դարձել միաբանության անդամ։ 1922 թվականին ավարտել է Հռոմի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետը։ 1924-1926 թվականներին դասավանդել է Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանում, հետագայում եղել է նույն վարժարանի տնօրենը (1930-1931), ավելի ուշ՝ տեսուչ (1957-1960), 1929-1930 թվականներին խմբագրել է «Բազմավեպ» ամսագիրը։ 1931-1937 թվականներին եղել է ուսուցիչ Փարիզի Սամուել-Մուրադյան վարժարանում։ 1937-1941 թվականներին ղեկավարել է Ադիս Աբեբայի (Եթովպիա) Գևորգյան հայկական վարժարանի աշխատանքները։ Իտալա-եթովպական պատերազմի ժամանակ անգլիացիների կողմից գերվել է Քենիայում (1941-1947)։ 1947 թվականին Վենետիկում հիմնադրել է «Մխիթարյան ընտանիք» ամսագիրը, խմբագրել ընդհատումներով։ 1948-1956 թվականներին եղել է Հալեպի Մխիթարյան վարժարանի տնօրենը։ Բազմիցս այցելել է Խորհրդային Հայաստան։ Հրատարակել է «Հայրենի կրակարան» (1930), «Սրտերու երգը. Վանքի ծաղիկներ» (1939), «Մարեմական» (1954), «Հայրենի հող» (1962), «Մաշտոցական» (1963), «Հոգիներու հանգրվան» (1970) և այլ բանաստեղծական ժողովածուներ։ Գրել է նաև վեպեր («Անիեն քար մը բեր», 1971, «Արգինայի զանգակները», 1971, «Լեռներու երգը», 1971 և այլն)։ Սփյուռքահայ դպրոցների համար կազմել է «Պատմություն հայոց» բազմահատոր դասագիրքը։ Հեղինակել է «Տավրոսի առյուծը» (1960), «Դեպի Ավարայր» (1962), «Շուշան Վարդենի» դրամատիկական գործերը։ Նրա բանաստեղծությունների մի ստվար հատոր տպագրվել է իտալերեն։ 1965 թվականին նա ընտրվել է Վենետիկի ակադեմիայի իսկական անդամ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։