«Կենսաֆիզիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չNo edit summary
չ clean up, փոխարինվեց: , → , (54), ։ → ։ (21), ՝ → ՝ (2), → (74), )։ → )։ (2), ( → ( (7) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1. Տող 1.
{{վիքիֆիկացում}}
{{վիքիֆիկացում}}
'''Կենսաֆիզիկա''', '''բիոֆիզիկա''' կամ '''կենսաբանական ֆիզիկա''', գիտություն, որն ուսումնասիրում է կենդանի օրգանիզմում ընթացող ֆիզիկական և ֆիզիկաքիմիական պրոցեսները, ինչպես նաև կենդանի մատերիայի զարգաց ման բոլոր մակարդակի օրգանիզմների կենսաբանական համակարգերի ուլտրա- կառուցվածքն ու մոլեկուլային կառուցվածքը։ Ներկայումս, համաձայն տեսական և կիրառական կենսաֆիզիկայի Միջազգային միության ([[1961]]) ընդունած դասակարգման ։
'''Կենսաֆիզիկա''', '''բիոֆիզիկա''' կամ '''կենսաբանական ֆիզիկա''', գիտություն, որն ուսումնասիրում է կենդանի օրգանիզմում ընթացող ֆիզիկական և ֆիզիկաքիմիական պրոցեսները, ինչպես նաև կենդանի մատերիայի զարգաց ման բոլոր մակարդակի օրգանիզմների կենսաբանական համակարգերի ուլտրա- կառուցվածքն ու մոլեկուլային կառուցվածքը։ Ներկայումս, համաձայն տեսական և կիրառական կենսաֆիզիկայի Միջազգային միության ([[1961]]) ընդունած դասակարգման ։


Կենսաֆիզիկան ընդգրկում է երեք հիմնական բաժիններ, մոլեկուլային Կենսաֆիզիկա, բջջի Կենսաֆիզիկա և բարդ համակարգերի (ղեկավարման և կարգավորման պրոցեսների) Կենսաֆիզիկան։ Մոլեկուլային Կենսաֆիզիկաի ուսումնասիրության առարկան են կենսաբանական միկրոմոլեկուլները և մակրոմոլեկուլային համալիրները, նրանց կառուցվածքը, փոխազդեցության բնույթը, էներգետիկան, կենսամոլեկուլների ֆիզիկական պարամետրերի կապը նրանց ֆունկցիայի հետ։ Բջջի Կենսաֆիզիկան հետազոտում է բջջի և նրա բաղադրամասերի ֆիզիկական և ֆիզիկաքիմիական հատկությունները, բջջաթաղանթի մոլեկուլային և վերմոլեկուլային կառուցվածքը, նրա կապը թափանցելիու թյան, ակտիվ տեղափոխության, կենսապոտենցիալների առաջացման հետ։ Բջջի Կենսաֆիզիկան ուսումնասիրում է նշված պրոցեսների էներգետիկան և թերմոդինամիկան, ինչպես նաև կենսասինթեզի և բջջի տարբեր բաղադրամասերի գործունեության հետ կապված պրոցեսները։ Բարդ համակարգերի Կենսաֆիզիկան զբաղվում է տարբեր կենսահամակարգերի ղեկավարման և կարգավորման պրոցեսների ուսումնասիրության հարցերով ևն։ Մակայն Կ. զբաղվում է նաե օրգանիզմի վրա ֆիզիկական տարբեր գործոնների ազդեցության, իոնացնող ճառագայթների կենսաբանական ազդեցության հարցերով, որը ռադիոկեն սաբանության հիմնական խնդիրն է։ Ըստ ուսումնասիրվող առարկայի, Կենսաֆիզիկաում տարբերում են՝ պարզ կամ բարդ զգացողության օրգանների (մասնավորապես տե սողության) Կենսաֆիզիկա, կծկման պրոցեսների (մկանային կծկման) Կենսաֆիզիկա, թաղանթների (թափանցելիության) Կենսաֆիզիկան։ Նրա ուղղու թյունը որոշվում է ուսումնասիրվող օբյեկտով, կիրառման բնագավառով կամ գիտության որևէ ճյուղին մոտ լինելով, օրինակ՝ միկրոօրգանիզմների կենսաֆիզիկան, բուսերի կամ կենդանիների , բժշկական , տեսական , կիրառական , ռադիացիոն Կենսաֆիզիկան։ Կենսաֆիզիկական բնույթի առանձին հետազոտություններով զբաղվել են դեռ ևս [[17-րդ դար|17]]-[[18-րդ դար]]երում, երբ սկսեցին փորձել ֆիզիկայում, քիմիայում ստեղծված հասկացությունները կիրառել կենսաբանական երևույթների վերլուծման համար ([[Ռ. Դեկարտ]], [[Զ. Բորելի]], [[Տ. Տունգ]], [[Լ. էյլեր]], [[Մ. Լոմոնոսով]] և ուրիշներ)։ [[Լուիջի Գալվանիի]], [[Հ. Հելմհոլցի]], [[է. Դյուբուա-Ռեյմոնի]], [[Դ. Բերնշտեյնի]], [[Վ. Ներնստի]] աշխա տանքների շնորհիվ, [[XIX]] դ. վերջում և [[XX]] դ. սկզբում Կ. վերջնականապես ձևա վորվեց որպես գիտություն։ Դրան մեծապես նպաստեցին ֆիզիկական և ֆիզիկա- քիմիական մեթոդների կատարելագոր ծումն ու կիրառումը կենսաբանության մեջ (էլեկտրոնային միկրոսկոպ, սպեկտրային անալիզ, ուլտրացենտրիֆուգման մեթոդ ևն)։ Կենսաֆիզիկաով սկսեցին զբաղվել ֆիզիկոսները, քիմիկոսները և այլ ճշգրիտգի տությունների ներկայացուցիչները։ [[XIX]] դ. վերջում, Ռուսաստանում Կենսաֆիզիկաի զարգացմանը նպաստեցին [[Կ. Տիմիրյազևի]], [[Ի.Սեչենովի]], [[Ա. Աամոյլովի]], [[Պ. Լազարևի]], Ն. Կոլցովի հետազոտությունները։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո ՍՍՀՄ-ում Կենսաֆիզիկաի զարգացման համար ստեղծվեցին նպաս տավոր պայմաններ։ [[1919]]-ին Պ. Լազարևը Մոսկվայում հիմնադրեց կենսաբանական ֆիզիկայիինստ.։ [[Համաշխարհային երկրորդ պատերազ]]-մից հետո Կենսաֆիզիկան սկսեց բուռն կերպով զարգանալ։Կենսաֆիզիկական կենտրոններ սկսեցին կազմավորվել ինչպես ակադեմիայի հաստատություններում, այնպես էլ բուհերում։ Մոլեկուլային Կենսաֆիզիկան ուսումնասիրում է կենսաբանական երևույթները ատոմների և մոլեկուլների, իոնների ու ռադիկալների փոխազդեցության տեսանկյունով և սերտորեն կապված է կենսաքիմիայի, գենեաիկայի, pշնաբանության, մուեկուչային կենսաբանության հետ։ [[ՍՍՀՄ]]-ում Կ-ի կարեվորագույն հարցերի պարզաբանմամբ զբաղվում են բազմաթիվ գիտահետազո տական հիմնարկություններում, մասամբ ԱՍՀՄ ԳԱ կենսաֆիզիկայի, ՍՍՀՄ ԳԱ մոլեկուլային կենսաբանության ինստ-նե է։
Կենսաֆիզիկան ընդգրկում է երեք հիմնական բաժիններ, մոլեկուլային Կենսաֆիզիկա, բջջի Կենսաֆիզիկա և բարդ համակարգերի (ղեկավարման և կարգավորման պրոցեսների) Կենսաֆիզիկան։ Մոլեկուլային Կենսաֆիզիկաի ուսումնասիրության առարկան են կենսաբանական միկրոմոլեկուլները և մակրոմոլեկուլային համալիրները, նրանց կառուցվածքը, փոխազդեցության բնույթը, էներգետիկան, կենսամոլեկուլների ֆիզիկական պարամետրերի կապը նրանց ֆունկցիայի հետ։ Բջջի Կենսաֆիզիկան հետազոտում է բջջի և նրա բաղադրամասերի ֆիզիկական և ֆիզիկաքիմիական հատկությունները, բջջաթաղանթի մոլեկուլային և վերմոլեկուլային կառուցվածքը, նրա կապը թափանցելիու թյան, ակտիվ տեղափոխության, կենսապոտենցիալների առաջացման հետ։ Բջջի Կենսաֆիզիկան ուսումնասիրում է նշված պրոցեսների էներգետիկան և թերմոդինամիկան, ինչպես նաև կենսասինթեզի և բջջի տարբեր բաղադրամասերի գործունեության հետ կապված պրոցեսները։ Բարդ համակարգերի Կենսաֆիզիկան զբաղվում է տարբեր կենսահամակարգերի ղեկավարման և կարգավորման պրոցեսների ուսումնասիրության հարցերով ևն։ Մակայն Կ. զբաղվում է նաե օրգանիզմի վրա ֆիզիկական տարբեր գործոնների ազդեցության, իոնացնող ճառագայթների կենսաբանական ազդեցության հարցերով, որը ռադիոկեն սաբանության հիմնական խնդիրն է։ Ըստ ուսումնասիրվող առարկայի, Կենսաֆիզիկաում տարբերում են՝ պարզ կամ բարդ զգացողության օրգանների (մասնավորապես տե սողության) Կենսաֆիզիկա, կծկման պրոցեսների (մկանային կծկման) Կենսաֆիզիկա, թաղանթների (թափանցելիության) Կենսաֆիզիկան։ Նրա ուղղու թյունը որոշվում է ուսումնասիրվող օբյեկտով, կիրառման բնագավառով կամ գիտության որևէ ճյուղին մոտ լինելով, օրինակ՝ միկրոօրգանիզմների կենսաֆիզիկան, բուսերի կամ կենդանիների , բժշկական , տեսական , կիրառական , ռադիացիոն Կենսաֆիզիկան։ Կենսաֆիզիկական բնույթի առանձին հետազոտություններով զբաղվել են դեռ ևս [[17-րդ դար|17]]-[[18-րդ դար]]երում, երբ սկսեցին փորձել ֆիզիկայում, քիմիայում ստեղծված հասկացությունները կիրառել կենսաբանական երևույթների վերլուծման համար ([[Ռ. Դեկարտ]], [[Զ. Բորելի]], [[Տ. Տունգ]], [[Լ. էյլեր]], [[Մ. Լոմոնոսով]] և ուրիշներ)։ [[Լուիջի Գալվանիի]], [[Հ. Հելմհոլցի]], [[է. Դյուբուա-Ռեյմոնի]], [[Դ. Բերնշտեյնի]], [[Վ. Ներնստի]] աշխա տանքների շնորհիվ, [[XIX]] դ. վերջում և [[XX]] դ. սկզբում Կ. վերջնականապես ձևա վորվեց որպես գիտություն։ Դրան մեծապես նպաստեցին ֆիզիկական և ֆիզիկա- քիմիական մեթոդների կատարելագոր ծումն ու կիրառումը կենսաբանության մեջ (էլեկտրոնային միկրոսկոպ, սպեկտրային անալիզ, ուլտրացենտրիֆուգման մեթոդ ևն)։ Կենսաֆիզիկաով սկսեցին զբաղվել ֆիզիկոսները, քիմիկոսները և այլ ճշգրիտգի տությունների ներկայացուցիչները։ [[XIX]] դ. վերջում, Ռուսաստանում Կենսաֆիզիկաի զարգացմանը նպաստեցին [[Կ. Տիմիրյազևի]], [[Ի.Սեչենովի]], [[Ա. Աամոյլովի]], [[Պ. Լազարևի]], Ն. Կոլցովի հետազոտությունները։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո ՍՍՀՄ-ում Կենսաֆիզիկաի զարգացման համար ստեղծվեցին նպաս տավոր պայմաններ։ [[1919]]-ին Պ. Լազարևը Մոսկվայում հիմնադրեց կենսաբանական ֆիզիկայիինստ.։ [[Համաշխարհային երկրորդ պատերազ]]-մից հետո Կենսաֆիզիկան սկսեց բուռն կերպով զարգանալ։ Կենսաֆիզիկական կենտրոններ սկսեցին կազմավորվել ինչպես ակադեմիայի հաստատություններում, այնպես էլ բուհերում։ Մոլեկուլային Կենսաֆիզիկան ուսումնասիրում է կենսաբանական երևույթները ատոմների և մոլեկուլների, իոնների ու ռադիկալների փոխազդեցության տեսանկյունով և սերտորեն կապված է կենսաքիմիայի, գենեաիկայի, pշնաբանության, մուեկուչային կենսաբանության հետ։ [[ՍՍՀՄ]]-ում Կ-ի կարեվորագույն հարցերի պարզաբանմամբ զբաղվում են բազմաթիվ գիտահետազո տական հիմնարկություններում, մասամբ ԱՍՀՄ ԳԱ կենսաֆիզիկայի, ՍՍՀՄ ԳԱ մոլեկուլային կենսաբանության ինստ-նե է։


{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}

[[Կատեգորիա:Կենսաֆիզիկա]]
[[Կատեգորիա:Կենսաֆիզիկա]]

00:48, 9 Հունիսի 2014-ի տարբերակ

Կենսաֆիզիկա, բիոֆիզիկա կամ կենսաբանական ֆիզիկա, գիտություն, որն ուսումնասիրում է կենդանի օրգանիզմում ընթացող ֆիզիկական և ֆիզիկաքիմիական պրոցեսները, ինչպես նաև կենդանի մատերիայի զարգաց ման բոլոր մակարդակի օրգանիզմների կենսաբանական համակարգերի ուլտրա- կառուցվածքն ու մոլեկուլային կառուցվածքը։ Ներկայումս, համաձայն տեսական և կիրառական կենսաֆիզիկայի Միջազգային միության (1961) ընդունած դասակարգման ։

Կենսաֆիզիկան ընդգրկում է երեք հիմնական բաժիններ, մոլեկուլային Կենսաֆիզիկա, բջջի Կենսաֆիզիկա և բարդ համակարգերի (ղեկավարման և կարգավորման պրոցեսների) Կենսաֆիզիկան։ Մոլեկուլային Կենսաֆիզիկաի ուսումնասիրության առարկան են կենսաբանական միկրոմոլեկուլները և մակրոմոլեկուլային համալիրները, նրանց կառուցվածքը, փոխազդեցության բնույթը, էներգետիկան, կենսամոլեկուլների ֆիզիկական պարամետրերի կապը նրանց ֆունկցիայի հետ։ Բջջի Կենսաֆիզիկան հետազոտում է բջջի և նրա բաղադրամասերի ֆիզիկական և ֆիզիկաքիմիական հատկությունները, բջջաթաղանթի մոլեկուլային և վերմոլեկուլային կառուցվածքը, նրա կապը թափանցելիու թյան, ակտիվ տեղափոխության, կենսապոտենցիալների առաջացման հետ։ Բջջի Կենսաֆիզիկան ուսումնասիրում է նշված պրոցեսների էներգետիկան և թերմոդինամիկան, ինչպես նաև կենսասինթեզի և բջջի տարբեր բաղադրամասերի գործունեության հետ կապված պրոցեսները։ Բարդ համակարգերի Կենսաֆիզիկան զբաղվում է տարբեր կենսահամակարգերի ղեկավարման և կարգավորման պրոցեսների ուսումնասիրության հարցերով ևն։ Մակայն Կ. զբաղվում է նաե օրգանիզմի վրա ֆիզիկական տարբեր գործոնների ազդեցության, իոնացնող ճառագայթների կենսաբանական ազդեցության հարցերով, որը ռադիոկեն սաբանության հիմնական խնդիրն է։ Ըստ ուսումնասիրվող առարկայի, Կենսաֆիզիկաում տարբերում են՝ պարզ կամ բարդ զգացողության օրգանների (մասնավորապես տե սողության) Կենսաֆիզիկա, կծկման պրոցեսների (մկանային կծկման) Կենսաֆիզիկա, թաղանթների (թափանցելիության) Կենսաֆիզիկան։ Նրա ուղղու թյունը որոշվում է ուսումնասիրվող օբյեկտով, կիրառման բնագավառով կամ գիտության որևէ ճյուղին մոտ լինելով, օրինակ՝ միկրոօրգանիզմների կենսաֆիզիկան, բուսերի կամ կենդանիների , բժշկական , տեսական , կիրառական , ռադիացիոն Կենսաֆիզիկան։ Կենսաֆիզիկական բնույթի առանձին հետազոտություններով զբաղվել են դեռ ևս 17-18-րդ դարերում, երբ սկսեցին փորձել ֆիզիկայում, քիմիայում ստեղծված հասկացությունները կիրառել կենսաբանական երևույթների վերլուծման համար (Ռ. Դեկարտ, Զ. Բորելի, Տ. Տունգ, Լ. էյլեր, Մ. Լոմոնոսով և ուրիշներ)։ Լուիջի Գալվանիի, Հ. Հելմհոլցի, է. Դյուբուա-Ռեյմոնի, Դ. Բերնշտեյնի, Վ. Ներնստի աշխա տանքների շնորհիվ, XIX դ. վերջում և XX դ. սկզբում Կ. վերջնականապես ձևա վորվեց որպես գիտություն։ Դրան մեծապես նպաստեցին ֆիզիկական և ֆիզիկա- քիմիական մեթոդների կատարելագոր ծումն ու կիրառումը կենսաբանության մեջ (էլեկտրոնային միկրոսկոպ, սպեկտրային անալիզ, ուլտրացենտրիֆուգման մեթոդ ևն)։ Կենսաֆիզիկաով սկսեցին զբաղվել ֆիզիկոսները, քիմիկոսները և այլ ճշգրիտգի տությունների ներկայացուցիչները։ XIX դ. վերջում, Ռուսաստանում Կենսաֆիզիկաի զարգացմանը նպաստեցին Կ. Տիմիրյազևի, Ի.Սեչենովի, Ա. Աամոյլովի, Պ. Լազարևի, Ն. Կոլցովի հետազոտությունները։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո ՍՍՀՄ-ում Կենսաֆիզիկաի զարգացման համար ստեղծվեցին նպաս տավոր պայմաններ։ 1919-ին Պ. Լազարևը Մոսկվայում հիմնադրեց կենսաբանական ֆիզիկայիինստ.։ Համաշխարհային երկրորդ պատերազ-մից հետո Կենսաֆիզիկան սկսեց բուռն կերպով զարգանալ։ Կենսաֆիզիկական կենտրոններ սկսեցին կազմավորվել ինչպես ակադեմիայի հաստատություններում, այնպես էլ բուհերում։ Մոլեկուլային Կենսաֆիզիկան ուսումնասիրում է կենսաբանական երևույթները ատոմների և մոլեկուլների, իոնների ու ռադիկալների փոխազդեցության տեսանկյունով և սերտորեն կապված է կենսաքիմիայի, գենեաիկայի, pշնաբանության, մուեկուչային կենսաբանության հետ։ ՍՍՀՄ-ում Կ-ի կարեվորագույն հարցերի պարզաբանմամբ զբաղվում են բազմաթիվ գիտահետազո տական հիմնարկություններում, մասամբ ԱՍՀՄ ԳԱ կենսաֆիզիկայի, ՍՍՀՄ ԳԱ մոլեկուլային կենսաբանության ինստ-նե է։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։