«Վիքիպեդիա:Նախագիծ:Թարգմանչի անկյուն/Այլ լեզուների աշխատասեղան»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Տող 79. | Տող 79. | ||
Hijo de José del Carmen Reyes Morales, obrero ferroviario, y Rosa Neftalí Basoalto Opazo, maestra de escuela fallecida debido a una tuberculosis cuando Neruda tenía un mes de edad. En 1906, la familia se trasladó a Temuco, donde su padre se casa en segundas nupcias con Trinidad Candia Marverde, a quien Neruda llamaba Mamadre. Neruda ingresa al Liceo de Hombres, donde cursa todos sus estudios hasta terminar el 6º año de humanidades en 1920. El impresionante entorno natural de Temuco, sus bosques, lagos, ríos y montañas marcarán para siempre el mundo poético de Neruda. |
Hijo de José del Carmen Reyes Morales, obrero ferroviario, y Rosa Neftalí Basoalto Opazo, maestra de escuela fallecida debido a una tuberculosis cuando Neruda tenía un mes de edad. En 1906, la familia se trasladó a Temuco, donde su padre se casa en segundas nupcias con Trinidad Candia Marverde, a quien Neruda llamaba Mamadre. Neruda ingresa al Liceo de Hombres, donde cursa todos sus estudios hasta terminar el 6º año de humanidades en 1920. El impresionante entorno natural de Temuco, sus bosques, lagos, ríos y montañas marcarán para siempre el mundo poético de Neruda. |
||
Պաբլո Ներուդան երկաթուղային աշխատավոր Խոսե դել Կարմեն Ռեյեսի և դպրոցի ուսուցչուհի Ռոսա Նեֆտալի Բասոալտո Տոպասոյի որդին էր: Նրա մայրը մահացավ [[տուբերկուլյոզ]]ից երբ Պաբլոն դեռ մեկ ամսեկան էր: 1906թ նրա ընտանիքը տեղափոխվեց [[Տեմուկո]], որտեղ Պաբլոյի հայրը ամուսնանում է երկրորդ անգամ, Տրինիդադ Կանդիա Մարվերդեի հետ՝ որին Պաբլոն անվանում էր Մամադրե: Պաբլո Ներուդան ընդունվում է արական լիցեյ, որտեղ 6 տարում ստանում է հումանիտար կրթություն ավարտելով 1920թ: Տեմուկոյի տպավորիչ շրջակա միջավայրը՝ անտառները, լճերը, գետերը ու սարերը ընդմիշտ նախանշելու էին Ներուդայի պոետիկ ներաշխարհը: |
|||
{| class="wikitable" |
{| class="wikitable" |
||
|- |
|- |
||
! !! Մասնակից !! Կարգավիճակ |
! !! Մասնակից !! Կարգավիճակ |
||
|- |
|- |
||
| Թարգմանիչ || || |
| Թարգմանիչ || [[Մասնակից:Areguni|Areguni]]||{{արված է}} |
||
|- |
|- |
||
| Վերստուգող || || |
| Վերստուգող || || |
||
13:10, 3 Հունիսի 2014-ի տարբերակ
Այս էջում է գտնվում Թարգմանչի անկյուն նախագծի ֆրանսերենի, գերմաներենի, իսպաներենի, հոլանդերենի, իտալերենի և վրացերենի աշխատասեղանները։ Երբ կընտրեք այն հատվածը, որը ցանկանում եք թարգմանել, ապա անհրաժեշտ է աղյուսակում (թարգմանիչ բաժնում) ստորագրել կամ գրել ձեր մասնակցային անունը։ Ինչպես նաև հատվածը թարգմանելուց ու ստուգելուց հետո անհրաժեշտ է վերջում՝ «Կարգավիճակ» բաժնում ավելացնել {{արված է}} կաղապարը։
Թարգմանիչներ
Վերստուգողներ
Ջազմեն և գործիքավորող
En 1951, alors qu'il n'a que 19 ans, il écrit des arrangements pour l'orchestre de son père, qui l'introduit dans l’univers de la chanson de variété, et commence une carrière d’accompagnateur et d'arrangeur pour Jacqueline François, Henri Salvador, Catherine Sauvage et Zizi Jeanmaire. Maurice Chevalier l'engage comme directeur musical.
En 1954, à la demande de la firme américaine Columbia, il offre des relectures jazzy de rengaines françaises. L'album I Love Paris est un énorme succès (8 millions d'exemplaires écoulés) ; la reconnaissance de Legrand se fait internationale. Influencé par Stan Kenton, il mène une brève carrière de jazzman comme leader : Holiday in Rome en 1955, Michel Legrand Plays Cole Porter en 1957, Legrand in Rio en 1958. Pour Legrand Jazz, il enregistre à New York en 1958 avec Miles Davis, John Coltrane et Bill Evans, devenant l'un des premiers Européens à travailler avec les maîtres du jazz moderne.
En 1957, il est invité au Festival mondial de la jeunesse de Moscou․
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Մանկություն
Nous ne connaissons que bien peu de chose de sa vie allant de sa naissance jusqu'à son premier voyage officiel en 1534. Son acte de baptême ne nous est pas parvenu puisque les registres de l'état civil de Saint-Malo manquent de 1472 à 1494. Depuis la seconde moitié du xixe siècle, les historiens considèrent Jacques Cartier comme le fils de Jamet et de Geffline Jansart, bien qu'aucun document d'archive ne l'atteste. S'il est bien le fils de ces derniers, il aurait eu pour frères Lucas et un enfant non nommé, né en 1494, ainsi qu'une sœur ayant pour nom Berteline. Ce qui est certain, c'est qu'il a eu une sœur nommée Jehanne, puisqu'elle apparaît dans le testament du pilote et explorateur malouin daté du 19 mai 1541. Selon Frédéric Joüon des Longrais, il faudrait ajouter à la liste de la fratrie de l'explorateur le nom de Jehan puisqu'il a été le parrain de deux de ses enfants.
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Նախաբան
L'œuvre de George Sand est très abondante et la campagne du Berry lui sert souvent de cadre. Ses premiers romans, comme Indiana (1832), bousculent les conventions sociales et magnifient la révolte des femmes en exposant les sentiments de ses contemporaines, chose exceptionnelle à l'époque et qui divisa aussi bien l'opinion publique que l'élite littéraire. Puis George Sand ouvre ses romans à la question sociale en défendant les ouvriers et les pauvres (Le Compagnon du Tour de France) et en imaginant une société sans classe et sans conflit (Mauprat, 1837 - Le Meunier d'Angibault, 1845).
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Մանկություն և պատանեկություն
Fue hijo único de un hidalgo extremeño, llamado Martín Cortés y de Catalina Pizarro Altamirano. Por vía materna era primo segundo de Francisco Pizarro, quien posteriormente conquistó el imperio inca (no confundir con otro Francisco Pizarro, quien se unió a Cortés en la conquista de los aztecas). Como otros hidalgos, su padre lo envió a los catorce años a estudiar latín en Salamanca, ciudad que abandonó dos años más tarde, movido por su afán de aventuras. Estos estudios preparatorios y los conocimientos prácticos de la ley que granjeó en su aprendizaje con un escribano en Valladolid han dado pie al mito que Cortés cursó leyes en la Universidad de Salamanca. Tras varios intentos fallidos, por una parte, de embarcar para las Indias, y, por otra, de participar en las campañas de Gonzalo Fernández de Córdoba en Italia, finalmente, en la primavera de 1504, zarpó hacia la isla de La Española, donde se instaló como plantador y funcionario colonial.
Կորտեսը էքստրեմադուրացի ազնվական Մարտին Կորտեսի և նրա կնոջ Կատալինա Պիսառո Ալտամիրանոյի միակ որդին էր: Ֆրանցիսկո Պիսառոն՝(չշփոթել մյուս Ֆրանցիսկո Պիսառոյի հետ, որը միացավ Կորտեսին ացտեկներին նվաճելուց) որ հետագայում գրավեց ինկերի կայսրությունը, Կորտեսի զարմիկն էր մոր կողմից: Ինչպես և մյուս ազնվականները, Կորտեսի հայրը նրան 14 տարեկան հասակում ուղարկեց Սալամանկա լատիներեն սովորելու, որտեղից նա հեռացավ երկու տարի անց իր արկածախնդիր խառնվածքի պատճառով: Այս նախապատրաստական ուսումը և նրա գործնական գիտելիքները իրավաբանության մասին, որ նա սովորել էր Վալյադոլիդում նոտարի դասընթացների ժամանակ, պատճառ դարձան մի լեգենդի, թե իբր նա Սալամանկայի համալսարանում իրավագիտություն է սովորել: Գոնսալո Ֆերնանդես դե Կորդոբայի հետ դեպի Իտալիա արշավանքին մասնակցելու ձախողումից և Հնդկաստան մեկնելու մի քանի անհաջող փորձերից հետո, 1504թ գարնանը, Կորտեսը նավարկում է մինչև Հաիթի կղզի, որտեղ հաստատվում է որպես պլանտացիաների տեր և գաղութի կառավարիչ:
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | Areguni |  Արված է
|
| Վերստուգող |
Մանկություն
Hijo de José del Carmen Reyes Morales, obrero ferroviario, y Rosa Neftalí Basoalto Opazo, maestra de escuela fallecida debido a una tuberculosis cuando Neruda tenía un mes de edad. En 1906, la familia se trasladó a Temuco, donde su padre se casa en segundas nupcias con Trinidad Candia Marverde, a quien Neruda llamaba Mamadre. Neruda ingresa al Liceo de Hombres, donde cursa todos sus estudios hasta terminar el 6º año de humanidades en 1920. El impresionante entorno natural de Temuco, sus bosques, lagos, ríos y montañas marcarán para siempre el mundo poético de Neruda.
Պաբլո Ներուդան երկաթուղային աշխատավոր Խոսե դել Կարմեն Ռեյեսի և դպրոցի ուսուցչուհի Ռոսա Նեֆտալի Բասոալտո Տոպասոյի որդին էր: Նրա մայրը մահացավ տուբերկուլյոզից երբ Պաբլոն դեռ մեկ ամսեկան էր: 1906թ նրա ընտանիքը տեղափոխվեց Տեմուկո, որտեղ Պաբլոյի հայրը ամուսնանում է երկրորդ անգամ, Տրինիդադ Կանդիա Մարվերդեի հետ՝ որին Պաբլոն անվանում էր Մամադրե: Պաբլո Ներուդան ընդունվում է արական լիցեյ, որտեղ 6 տարում ստանում է հումանիտար կրթություն ավարտելով 1920թ: Տեմուկոյի տպավորիչ շրջակա միջավայրը՝ անտառները, լճերը, գետերը ու սարերը ընդմիշտ նախանշելու էին Ներուդայի պոետիկ ներաշխարհը:
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | Areguni | Արված է
|
| Վերստուգող |
Բնութագիր
Das Luxemburgische sowie manche Auswandererdialekte (z. B. Pennsylvania Dutch) oder Übergangsdialekte (z. B. Kollumerpompsters), die zwar auf Varietäten innerhalb des Dialektkontinuums der deutschen Mundarten zurückgehen, jedoch heute nicht oder nur in eingeschränktem Maße von der deutschen Standardsprache überdacht werden, können hingegen auf synchroner Ebene nicht zum „Deutschen“ im engeren Sinne des Wortes gerechnet werden.
Das Jiddische, das ursprünglich auf das Mittelhochdeutsche zurückgeht, sich jedoch vor allem unter slawischen und hebräischen Einflüssen eigenständig weiterentwickelt und eine eigene Schriftsprache ausgebildet hat, und die lexikalisch auf dem Deutschen basierende Kreolsprache Unserdeutsch werden hingegen heute in der Sprachwissenschaft im Allgemeinen nicht zum Deutschen gerechnet, sondern als eigenständige Sprachen betrachtet.
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Գերմանական Կայսրություն
Deutschland durchlief unter dem Namen Deutsches Reich verschiedene Epochen mit entsprechenden Verfassungen: Das Deutsche Kaiserreich bestand von der Reichsgründung 1871 bis zur Novemberrevolution 1918 als ein Bundesstaat aus konstitutionellen Monarchien und Freien Städten. Die Weimarer Republik bestand im Wesentlichen von 1919 bis zur Annahme des Ermächtigungsgesetzes am 23. März 1933 als parlamentarische Demokratie. Diese wurde ab der Ernennung Hitlers zum Reichskanzler am 30. Januar 1933 durch einen künftigen (ab August 1934) „nationalsozialistischen Führerstaat“ abgelöst. Dieser endete gleichzeitig mit dem Zweiten Weltkrieg in Europa durch die bedingungslose Kapitulation der deutschen Streitkräfte am 8. Mai 1945.
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Դրենթե
In 1883 verbrak hij de relatie met Sien en vertrok vanuit Den Haag naar Drenthe, waar hij op 11 september arriveerde te Hoogeveen. Deze keuze was ingegeven door zijn broer Theo die op de Parijse Salon van 1882 een landschapsschilderij van de Duitse schilder Max Liebermann zag. Liebermann bezocht elk jaar gedurende de zomer Drenthe (Zweeloo) om daar te schilderen. Ook Anton Mauve (getrouwd met een nichtje van zijn moeder) en zijn schilder- en studievriend Anthon van Rappard adviseerden hem Drenthe te bezoeken. Theo financierde de reis per trein van station Hollands Spoor (Den Haag) naar Hoogeveen. Van Gogh verbleef 18 dagen bij logementhouder Albertus Hartsuiker te Hoogeveen. In deze periode maakte hij uitstapjes in de omgeving en legde zich toe op het schilderen van landschappen en figuren. Op 2 oktober van dat jaar vertrok hij per trekschuit naar Nieuw-Amsterdam. Daar nam hij zijn intrek in het logement van Hendrik Scholte. Dit huis is in 2002 gerestaureerd: het museale 'Van Gogh Huis' herinnert aan Van Goghs verblijf in Drenthe.
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Ծագում
De scheiding tussen de continentale en de kustvarianten van het West-Germaans liep vóór de 5e eeuw dwars door wat nu Nederland en Noordwest-Duitsland heet. De kusttaal (in de wetenschappelijk literatuur Ingvaeoons genoemd) verspreidde zich aan de hand van Ingveoonse klankverschuivingen in afnemende mate in zuidoostelijke richting. De Friese en Saksische dialecten hebben op het vaste land het meest onder invloed ervan gestaan. In mindere mate heeft ook het West-Vlaams en het Hollands Ingveoonse kenmerken, dialecten die aan de basis hebben gestaan van het Standaardnederlands. Mogelijk komen de Ingveoonse kenmerken van het Hollands van een Fries substraat.
In Engeland werd het Angelsaksisch na de Normandische invasie (1066) sterk geromaniseerd. Alleen in het Fries bleef de kusttaal op het continent bewaard. Door de opeenvolgende Hoogduitse klankverschuivingen ontwikkelde zich tussen de 4e en de 9e eeuw in het continentale West-Germaans een verwijdering tussen het zogenaamde Nederfrankisch en Nedersaksisch aan de ene zijde en het Middelduits en Opperduits aan de andere zijde. Het Nederfrankisch zou uiteindelijk de basis worden van wat nu Nederlands is, terwijl het Duits vooral leunt op het Opperduits.[1] De taalscheiding verdiepte zich niet alleen maar schoof ook geografisch naar het noorden op.
Pas in de 16e eeuw begonnen de vele regionale talen in de gebieden waar nu Nederlands wordt gesproken aan hun ontwikkeling tot één standaardtaal. Tot dan kende elke regio zijn eigen geschreven vorm(en) en daarin weken die in het zuidoosten (Limburg) en noordoosten (van Groningen tot de Achterhoek) het meest af. Zij waren verwant aan de talen van het Hanzegebied en Munsterland resp. het Nederrijngebied en zouden later nauwelijks deelnemen aan de vorming van een algemene Nederlandse standaardtaal. Het economisch en bestuurlijk zwaartepunt in Vlaanderen en Brabant, met bijna de helft van de inwoners van de Nederlanden, weerspiegelde zich ook in de dominantie van de geschreven varianten uit die gewesten. De Hollands-Utrechtse variant was daarnaast een goede tweede. Deze schrijftalen waren academisch omdat ze vooral op de kanselarijen van vorsten, kloosters en steden en nauwelijks door de ongeletterde bevolking werden gebruikt.
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Կենսագրություն
Cresciuto nel quartiere Isola, in via Volturno, nel 1954 conseguì la maturità classica al liceo salesiano Sant'Ambrogio di Milano. Si iscrisse alla facoltà di Giurisprudenza presso l'Università Statale dove, nel 1961, si laureò con lode, discutendo una tesi in diritto commerciale con relatore il professor Remo Franceschelli. La tesi, intitolata Il contratto di pubblicità per inserzione, fu premiata con cinquecentomila lire dall'agenzia pubblicitaria Manzoni di Milano. Dopo la laurea, non svolse il servizio militare.
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |
Կրթություն
დაიბადა თერჯოლის რაიკომის პირველი მდივნის ანზორ ბურჯანაძის ოჯახში. 1981 წელს წარჩინებით დაამთავრა აკაკი წერეთლის სახელობის ქუთაისის N2 საშუალო სკოლა და იმავე წელს ჩაირიცხა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში. 1986 წელს,უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ ჩაირიცხა მოსკოვის მიხეილ ლომონოსოვის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საერთაშორისო სამართლის კათედრის ასპირანტურაში. 1990 წელს დაიცვა დისერტაცია საერთაშორისო ორგანიზაციებისა და საერთაშორისო საზღვაო სამართლის პრობლემებზე და მიენიჭა იურიდიულ მეცნიერებათა კანდიდატის წოდება. 1991 წლიდან მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საერთაშორისო სამართლის კათედრის დოცენტის თანამდებობაზე. 1991-92 წლებში იყო საქართველოს გარემოს დაცვის სამინისტროს ექსპერტ-კონსულტანტი, ხოლო 1992-95 წლებში - საქართველოს პარლამენტის საგარეო ურთიერეთობათა კომისიის ექსპერტ-კონსულტანტი.
| Մասնակից | Կարգավիճակ | |
|---|---|---|
| Թարգմանիչ | ||
| Վերստուգող |