«Արթուր Ջեյմս Բալֆուր»–ի խմբագրումների տարբերություն
տեղեկաքարտ |
No edit summary |
||
| Տող 2. | Տող 2. | ||
| հայերեն անուն = Արթուր Ջեյմս Բալֆուր |
| հայերեն անուն = Արթուր Ջեյմս Բալֆուր |
||
| բնօրինակ անուն = Arthur James Balfour |
| բնօրինակ անուն = Arthur James Balfour |
||
| պատկեր = |
| պատկեր = Arthur James Balfour, 1st Earl of Balfour by Sir Lawrence Alma-Tadema.jpg |
||
| պատկերի լայնություն = |
| պատկերի լայնություն = |
||
| նկարագրություն = |
| նկարագրություն = |
||
10:46, 16 Ապրիլի 2014-ի տարբերակ
| Արթուր Ջեյմս Բալֆուր Arthur James Balfour | ||
| ||
| ||
|---|---|---|
| 1902 թ. հուլիսի 11 - 1905 թ. դեկտեմբերի 5 | ||
| Կուսակցություն՝ | Մեծ Բրիտանիայի պահպանողական կուսակցություն | |
| Կրթություն՝ | Թրինիթի քոլեջ և Իթըն քոլեջ | |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, գրող և փիլիսոփա | |
| Դավանանք | պրեսբիտերականներ | |
| Ծննդյան օր | հուլիսի 25, 1848 | |
| Ծննդավայր | Ուիթինգհեյմ, Շոտլանդիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[1] | |
| Վախճանի օր | մարտի 19, 1930 | |
| Վախճանի վայր | Ուոկինգ, Անգլիա | |
| Թաղված | Parish Church, Whittingehame | |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Միացյալ Թագավորություն
| |
| Հայր | Ջեյմս Մեյթլենդ Բալֆուր[2] | |
| Մայր | Lady Blanche Gascoyne-Cecil?[3][2] | |
| Ինքնագիր | 
| |
| Պարգևներ | ||
Արթուր Ջեյմս Բալֆուր, (անգլ.՝ Arthur James Balfour) (հուլիսի 25, 1848 - մարտի 19, 1930), անգլիական պետական գործիչ։ 1874 թվականին ընտրվել է խորհրդարանում պահպանողական կուսակցությունից։ Եղել է Ռ. Սոլսբերիի անձնական քարտուղարը 1878 թվականի Բեռլինի վեհաժողովում։ Հետագա տարիներին վարել է նախարարական պաշտոններ մի շարք կառավարություններում, 1916-191Ց թվականներին՝ արտաքին գործերի նախարար։ 1915-1920 թվականներին բազմիցս հանդես է եկել հայ ժողովրդի իրավունքների պաշտպանությամբ, սակայն, լինելով իր կառավարության քաղաքականության կենսագործողը, ոչ մի գործնական քայլ չի կատարել հանուն հայկական հարցի լուծման։ Արևմտահայերի ծանր կացության փաստն օգտագործել է Մեծ Բրիտանիայի և դաշնակից տերությունների իմպերիալիստական քաղաքականությունը արդարացնելու նպատակով։ 1917 թվականի դեկտեմբերի համաձայնվում է պատերազմում Թուրքիայի դեմ հայկական կամավոր, ջոկատներն օգտագործելու առաջարկությանը, նրանց ֆինանսապես օժանդակելուն, իր կառավարության մյուս անդամների հետ այդ խնդրի շուրջ բանակցություններ վարել Պողոս Նուբարի հետ։ Հայաստանի մանդատը ԱՄՆ-ին տալու առաջին առաջարկողներից էր։ Մասնակցել է 1918 թվականի Մուդրոսի զինադադարի պայմանների մշակմանը։ Պայմանագրի կնքումից հետո հայտարարել է. որ հաշտության կոնֆերանսում կպայքարի Հայաստանի լրիվ անկախության համար։ 1918 թվականի նոյեմբերին Համայնքների պալատում Բալֆուրը պնդել Է, որ հայերի ազատագրումը Մեծ Բրիտանիայի մերձավոր-արևելյան քաղաքականության կարևոր մասն է։ 1920 թվականի նոյեմբերին դիմել Է Ազգերի լիգայի Գերագույն խորհրդին առաջարկությամբ, որպես իբրև հայկական հարցի լուծման հնարավոր միջոց, Ազգերի լիգան ինքը վերցնի Հայաստանի մանդատը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է «Հայկական հարց» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|