«Հո Շի Մին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

07:23, 13 Ապրիլի 2014-ի տարբերակ

Հո Շի Մին ( անգլ.՝ Hօ Chi Minh, մայիսի 19, 1890թ. - սեպտեմբերի 3, 1969թ.)- վիետնամական և միջազգային կոմունիստական, ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ, Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության (ՎԱԿ) կոմունիստական կուսակցության նախագահ, ՎԴՀ նախագահ:

1911թվականից հեռացել է Վիետնամից: 1912-1916 թվականներին, որպես նավաստի և բեռնակիր աշխատել է ֆրանսիական և անգլիական նավերի վրա: Բնակվել է Մեծ Բրիտանիայում և ԱՄՆ-ում (1916-1919 թվականներին), իսկ 1919 թվականից՝ Ֆրանսիայում: 1920 թվականին մասնակցել է Ֆրանսիայի սոցիալիստական կուսակցության Տուրի համագումարին, որտեղ ստեղծվել է Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցությունը, և մտել նրա շարքերը: Մասնակցել է նաև Կոմինտերնի հինգերորդ (1924) և յոթերորդ (1935) համագումարներին: 1925 թվականին Վիետնամի կոմունիստական խմբերի բազայի վրա ստեղծել է Վիետնամի հեղափոխական երիտասարդության ընկերությունը: 1930 թվականին նրա ղեկավարությամբ երկրի բոլոր կոմունիստական կազմակերպությունները միավորվեցին Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցության մեջ: Հեղափոխական գործունեության համար բազմիցս ձերբակալվել և բանտարկվել է, 1929 թվականին, հեռակա կարգով, դատապարտվել է մահապատժի: 1934-1938 թվականններին սովորել է Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարանում, աշխատել Մոսկվայում: 1941 թվականին վերադարձել է հայրենիք, որտեղ նրա ղեկավարությամբ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին, ծավալվեց հեղափոխական շարժում ընդդեմ ֆրանսիական գաղութարարների և ճապոնական զավթիչների: 1941 թվականին Հո Շի Մինի ղեկավարությամբ ստեղծվեց Վիետնամի անկախության համար պայքարի լիգան, և նա ընտրվեց որպես նախագահ: 1945 թվականի Օգոստոսյան հեղափոխության հաղթանակից հետո Մինն ընտրվել է ՎԴՀ ժամանակավոր կառավարության նախագահ, 1946 թվականի մարտից՝ ՎԴՀ նախագահ: Կուսակցության համագումարում (1951), որտեղ Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցությունը անվանափոխվեց Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության (1976 թվականից՝ Վիետնամի կոմունիստական 2-րդ կուսակցություն), Հո Շի Մինն ընտրվեց կուսակցության նախագահ, միաժամանակ (1956-1960)՝ գլխավոր քարտուղար: 1955 թվականից եղել է Վիետնամի հայրենասիրական ճակատի պատվավոր նախագահ:

Հո Շի Մինը բանվորական և ազգային-ազատագրական շարժման, վիետնամական հեղափոխության զարգացման, Վիետնամում սոցիալիզմի կառուցման հարցերին նվիրված աշխատությունների հեղինակ է: Նա 1917 թվականին պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով, իսկ 1976 թվականից նրա անունով է կոչվում Սայգոն քաղաքը:

@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 '''Հո Շի Մին''' ( {{lang-en|Hօ Chi Minh}}, [[մայիսի 19]], [[1890 թվական|1890թ.]] - [[սեպտեմբերի 3]], [[1969|1969թ.]])- վիետնամական և միջազգային կոմունիստական, ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ, [[Վիետնամ|Վիետնամի]] աշխատավորների կուսակցության (ՎԱԿ) կոմունիստական կուսակցության նախագահ, ՎԴՀ նախագահ:
-[[1911]]թ.-ից հեռացել է Վիետնամից: [[1912]]-[[1916]]թթ.-ին, որպես նավաստի և բեռնակիր աշխատել է ֆրանսիական և անգլիական նավերի վրա: Բնակվել է [[Մեծ Բրիտանիա|Մեծ Բրիտանիայում]] և [[ԱՄՆ]]-ում (1916-1919թթ.), իսկ [[1919]] թվականից՝ [[Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]]: [[1920]]-ին մասնակցել է Ֆրանսիայի սոցիալիստական կուսակցության Տուրի համագումարին, որտեղ ստեղծվել է Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցությունը, և մտել նրա շարքերը: Մասնակցել է նաև [[Կոմինտերն|Կոմինտերնի]] հինգերորդ ([[1924]]) և յոթերորդ ([[1935]]) համագումարներին: [[1925]]-ին Վիետնամի կոմունիստական խմբերի բազայի վրա ստեղծել է Վիետնամի հեղափոխական երիտասարդության ընկերությունը: [[1930]]-ին նրա ղեկավարությամբ երկրի բոլոր կոմունիստական կազմակերպությունները միավորվեցին [[Հնդկաչին|Հնդկաչինի]] կոմունիստական կուսակցության մեջ: Հեղափոխական գործունեության համար բազմիցս ձերբակալվել և բանտարկվել է, [[1929]]-ին, հեռակա կարգով, դատապարտվել է մահապատժի: 1934—38-ին սովորել է Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարանում, աշխատել Մոսկվայում: [[1941]]-ին վերադարձել է հայրենիք, որտեղ նրա ղեկավարությամբ, [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ|Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի]] տարիներին, ծավալվեց հեղափոխական շարժում ընդդեմ ֆրանսիական գաղութարարների և ճապոնական զավթիչների: 1941-ին Հո Շի Մինի ղեկավարությամբ ստեղծվեց Վիետնամի անկախության համար պայքարի լիգան, և նա ընտրվեց որպես նախագահ: [[1945]]-ի [[Օգոստոսյան հեղափոխություն|Օգոստոսյան հեղափոխության]] հաղթանակից հետո Մինն ընտրվել է ՎԴՀ ժամանակավոր կառավարության նախագահ, 1946-ի մարտից՝ ՎԴՀ նախագահ:
+[[1911]]թվականից հեռացել է [[Վիետնամ]]ից: [[1912]]-[[1916]] թվականներին, որպես նավաստի և բեռնակիր աշխատել է ֆրանսիական և անգլիական նավերի վրա: Բնակվել է [[Մեծ Բրիտանիա|Մեծ Բրիտանիայում]] և [[ԱՄՆ]]-ում (1916-1919 թվականներին), իսկ [[1919]] թվականից՝ [[Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]]: [[1920]] թվականին մասնակցել է [[Ֆրանսիա]]յի սոցիալիստական կուսակցության Տուրի համագումարին, որտեղ ստեղծվել է Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցությունը, և մտել նրա շարքերը: Մասնակցել է նաև [[Կոմինտերն|Կոմինտերնի]] հինգերորդ ([[1924]]) և յոթերորդ ([[1935]]) համագումարներին: [[1925]] թվականին Վիետնամի կոմունիստական խմբերի բազայի վրա ստեղծել է Վիետնամի հեղափոխական երիտասարդության ընկերությունը: [[1930]] թվականին նրա ղեկավարությամբ երկրի բոլոր կոմունիստական կազմակերպությունները միավորվեցին [[Հնդկաչին|Հնդկաչինի]] կոմունիստական կուսակցության մեջ: Հեղափոխական գործունեության համար բազմիցս ձերբակալվել և բանտարկվել է, [[1929]] թվականին, հեռակա կարգով, դատապարտվել է մահապատժի: 1934-1938 թվականններին սովորել է Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարանում, աշխատել Մոսկվայում: [[1941]] թվականին վերադարձել է հայրենիք, որտեղ նրա ղեկավարությամբ, [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ|Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի]] տարիներին, ծավալվեց հեղափոխական շարժում ընդդեմ ֆրանսիական գաղութարարների և ճապոնական զավթիչների: 1941 թվականին Հո Շի Մինի ղեկավարությամբ ստեղծվեց Վիետնամի անկախության համար պայքարի լիգան, և նա ընտրվեց որպես նախագահ: [[1945]] թվականի [[Օգոստոսյան հեղափոխություն|Օգոստոսյան հեղափոխության]] հաղթանակից հետո Մինն ընտրվել է ՎԴՀ ժամանակավոր կառավարության նախագահ, 1946 թվականի մարտից՝ ՎԴՀ նախագահ:
-Կուսակցության  համագումարում (1951), որտեղ Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցությունը անվանափոխվեց Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության (1976-ից՝ Վիետնամի կոմունիստական 2-րդ կուսակցություն), Հո Շի Մինն ընտրվեց կուսակցության նախագահ, միաժամանակ (1956—60)՝ գլխավոր քարտուղար: 1955-ից եղել է Վիետնամի հայրենասիրական ճակատի պատվավոր նախագահ:
+Կուսակցության  համագումարում (1951), որտեղ Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցությունը անվանափոխվեց Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության (1976 թվականից՝ Վիետնամի կոմունիստական 2-րդ կուսակցություն), Հո Շի Մինն ընտրվեց կուսակցության նախագահ, միաժամանակ (1956-1960)՝ գլխավոր քարտուղար: 1955 թվականից եղել է Վիետնամի հայրենասիրական ճակատի պատվավոր նախագահ:
-Հո Շի Մինը բանվորական և ազգային-ազատագրական շարժման, վիետնամական հեղափոխության զարգացման, Վիետնամում սոցիալիզմի կառուցման հարցերին նվիրված աշխատությունների հեղինակ է: Նա 1917 թ.-ին պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան|Լենինի շքանշանով]], իսկ 1976 թ.-ից նրա անունով է կոչվում [[Սայգոն]] քաղաքը:
+Հո Շի Մինը բանվորական և ազգային-ազատագրական շարժման, վիետնամական հեղափոխության զարգացման, Վիետնամում սոցիալիզմի կառուցման հարցերին նվիրված աշխատությունների հեղինակ է: Նա 1917 թվականին պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան|Լենինի շքանշանով]], իսկ 1976 թվականից նրա անունով է կոչվում [[Սայգոն]] քաղաքը:
 [[Կատեգորիա:Նյութեր Հայկական սովետական հանրագիտարանից]]