«Համազասպ Հարությունյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (13) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1. Տող 1.
'''Հարությունյան Համազասպ''' Հովակիմի (ծնվել է 1902թ․ հոկտեմբերի 14-ին՝ [[Բաքու|Բաքվում]], մահացել է 1971թ․ ապրիլի 4-ին՝ [[Մոսկվա|Մոսկվայ]]ում), [[Սովետական Միություն|սովետական]] [[դիվանագետ]], տնտեսագետ: Ունեցել է արտակարգ և լիազոր Լ. Ա. Հարությունյան Հ. Հ. Հարությունյան դեսպանի աստիճան: [[տնտեսագիտություն|Տնտեսագիտությա]]ն դոկտոր, պրոֆեսոր (1942): ՍՄԿԿ անդամ 1919-ից : 1922-ին գործուղվել է [[Հայաստան]]՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի: 1923—28-ին սովորել է Մոսկվայի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել [[ԱՄՆ]]՝ [[Մինեսոտա]]յի համալսարան: 1930—43-ին աշխատել է [[ՍՍՀՄ]] ԴԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում: 1943-ից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի:1944—54-ին եղել է ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ [[ՄԱԿ]]-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948— 1953-ին՝ ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954—55-ին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955— 1958-ին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՍ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958—63-ին՝ ՍՍՀՄ դեսպան [[Կանադա|Կանադայում]], 1963—70-ին՝ պատասխանատու աշխատող ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում: Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների [[Թեհրան]]ի, [[Ղրիմ]]ի, [[Պոտսդամի]] կոնֆերանսներին, [[[Փարիզի խաղաղության կոնֆերանս|[Փարիզ]]ի խաղաղության կոնֆերանս]]ին, ՄԱԿ-ի գխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների: Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է [[Մոսկվայի պետական համալսարան|Մոսկվա]]յի պետհամալսարանում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում: Հ-ի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ՍՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին: Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով:
'''Հարությունյան Համազասպ''' Հովակիմի (ծնվել է 1902թ․ հոկտեմբերի 14-ին՝ [[Բաքու|Բաքվում]], մահացել է 1971թ․ ապրիլի 4-ին՝ [[Մոսկվա|Մոսկվայ]]ում), [[Սովետական Միություն|սովետական]] [[դիվանագետ]], տնտեսագետ։ Ունեցել է արտակարգ և լիազոր Լ. Ա. Հարությունյան Հ. Հ. Հարությունյան դեսպանի աստիճան։ [[տնտեսագիտություն|Տնտեսագիտությա]]ն դոկտոր, պրոֆեսոր (1942)։ ՍՄԿԿ անդամ 1919-ից ։ 1922-ին գործուղվել է [[Հայաստան]]՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923—28-ին սովորել է Մոսկվայի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել [[ԱՄՆ]]՝ [[Մինեսոտա]]յի համալսարան։ 1930—43-ին աշխատել է [[ՍՍՀՄ]] ԴԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943-ից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։1944—54-ին եղել է ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ [[ՄԱԿ]]-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948— 1953-ին՝ ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954—55-ին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955— 1958-ին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՍ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958—63-ին՝ ՍՍՀՄ դեսպան [[Կանադա|Կանադայում]], 1963—70-ին՝ պատասխանատու աշխատող ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների [[Թեհրան]]ի, [[Ղրիմ]]ի, [[Պոտսդամի]] կոնֆերանսներին, [[[Փարիզի խաղաղության կոնֆերանս|[Փարիզ]]ի խաղաղության կոնֆերանս]]ին, ՄԱԿ-ի գխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է [[Մոսկվայի պետական համալսարան|Մոսկվա]]յի պետհամալսարանում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։ Հ-ի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ՍՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին։ Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով։
{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}



14:40, 17 Մարտի 2014-ի տարբերակ

Հարությունյան Համազասպ Հովակիմի (ծնվել է 1902թ․ հոկտեմբերի 14-ին՝ Բաքվում, մահացել է 1971թ․ ապրիլի 4-ին՝ Մոսկվայում), սովետական դիվանագետ, տնտեսագետ։ Ունեցել է արտակարգ և լիազոր Լ. Ա. Հարությունյան Հ. Հ. Հարությունյան դեսպանի աստիճան։ Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր (1942)։ ՍՄԿԿ անդամ 1919-ից ։ 1922-ին գործուղվել է Հայաստան՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923—28-ին սովորել է Մոսկվայի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել ԱՄՆ՝ Մինեսոտայի համալսարան։ 1930—43-ին աշխատել է ՍՍՀՄ ԴԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943-ից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։1944—54-ին եղել է ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ ՄԱԿ-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948— 1953-ին՝ ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954—55-ին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955— 1958-ին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՍ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958—63-ին՝ ՍՍՀՄ դեսպան Կանադայում, 1963—70-ին՝ պատասխանատու աշխատող ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների Թեհրանի, Ղրիմի, Պոտսդամի կոնֆերանսներին, [[[Փարիզի խաղաղության կոնֆերանս|[Փարիզ]]ի խաղաղության կոնֆերանս]]ին, ՄԱԿ-ի գխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է Մոսկվայի պետհամալսարանում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։ Հ-ի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ՍՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին։ Պարգևատրվել է Լենինի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։