«Հակոբ Ջուղայեցի (մանրանկարիչ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, replaced: : → ։ oգտվելով ԱՎԲ |
տեղեկաքարտ |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Նկարիչ |
|||
| Ի ծնե տրված անունը = |
|||
| Պատկեր = |
|||
| անվանումը = |
|||
| Ծննդյան ամսաթիվ = |
|||
| Ծննդավայր = [[Ջուղա]] |
|||
| Մահացել է = |
|||
| Վախճանի վայրը = |
|||
| ազգություն ={{Դրոշավորում|Հայաստան}} |
|||
| Ոճ(եր)ը = |
|||
| Ժանր(եր)ը = [[մանրանկարչություն]] |
|||
| Գործունեությունը =մանրանկարիչ |
|||
| Գործունեության տարիներ =[[16-րդ դար]]ի կեսի [[17-րդ դար]]ի սկիզբ |
|||
| ազդվել է = |
|||
| ազդել է = |
|||
}} |
|||
'''Հակոբ Ջուղայեցի''', [[16-րդ դար]]ի կեսի [[17-րդ դար]]ի սկզբի մանրանկարիչ։ Ծնվել է [[Ջուղա]]յում, սովորել Զաքարիա Գնունեցու մոտ, [[Վանա լիճ|Վանա լճի]] Լիմ կղզու վանքում։ [[1605]]-ին [[Ջուղա]]յի բնակիչների հետ բռնագաղթվել է [[Սպահան]]։ [[1595]]-[[1610]]-ին պատկերազարդած նրա ութ ձեռագրերից չորսը գտնվում են [[Երևան]]ի [[Երևանի Մաշտոցի անվան Մատենադարան|Մատենադարան]]ում։ [[Վասպուրական]]ի մանրանկարչության դպրոցի ավանդույթները Հակոբ Ջուղայեցու արվեստում ձեռք են բերել նոր որակ։ Նկարչի ոճի էվոլյուցիան անցել է մի քանի փուլով և զարգացել կոմպոզիցիայի կառուցման, ամբողջականության, ռիթմի առավել լարվածության, գունահագեցվածության և ուրվագծերի շոշափելիության ուղղությամբ։ Հակոբ Ջուղայեցու արվեստը առանձնանում է ուրախ, տոնական տրամադրությամբ, կանոնների հանդեպ առավել ազատ վերաբերմունքով, մոնումենտալությամբ, դեկորատիվությամբ, էքսպրեսիայով, կոմպոզիցիոն տարրերի հարստությամբ, վառ, մաքուր գույներով, զարդաձևերի առատությամբ։ Հակոբ Ջուղայեցին գրամանրանկարչության հայ վերջին ականավոր ներկայացուցիչն է։ |
'''Հակոբ Ջուղայեցի''', [[16-րդ դար]]ի կեսի [[17-րդ դար]]ի սկզբի մանրանկարիչ։ Ծնվել է [[Ջուղա]]յում, սովորել Զաքարիա Գնունեցու մոտ, [[Վանա լիճ|Վանա լճի]] Լիմ կղզու վանքում։ [[1605]]-ին [[Ջուղա]]յի բնակիչների հետ բռնագաղթվել է [[Սպահան]]։ [[1595]]-[[1610]]-ին պատկերազարդած նրա ութ ձեռագրերից չորսը գտնվում են [[Երևան]]ի [[Երևանի Մաշտոցի անվան Մատենադարան|Մատենադարան]]ում։ [[Վասպուրական]]ի մանրանկարչության դպրոցի ավանդույթները Հակոբ Ջուղայեցու արվեստում ձեռք են բերել նոր որակ։ Նկարչի ոճի էվոլյուցիան անցել է մի քանի փուլով և զարգացել կոմպոզիցիայի կառուցման, ամբողջականության, ռիթմի առավել լարվածության, գունահագեցվածության և ուրվագծերի շոշափելիության ուղղությամբ։ Հակոբ Ջուղայեցու արվեստը առանձնանում է ուրախ, տոնական տրամադրությամբ, կանոնների հանդեպ առավել ազատ վերաբերմունքով, մոնումենտալությամբ, դեկորատիվությամբ, էքսպրեսիայով, կոմպոզիցիոն տարրերի հարստությամբ, վառ, մաքուր գույներով, զարդաձևերի առատությամբ։ Հակոբ Ջուղայեցին գրամանրանկարչության հայ վերջին ականավոր ներկայացուցիչն է։ |
||
15:09, 10 Մարտի 2014-ի տարբերակ
Հակոբ Ջուղայեցի | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 16-րդ դար |
| Ծննդավայր | Ջուղա |
| Վախճանվել է | 17-րդ դար |
| Ազգություն |  Հայաստան |
| Մասնագիտություն | նկարիչ, նկարազարդող և մանրանկարիչ |
| Ժանր | մանրանկարչություն և գրաֆիկա |
Հակոբ Ջուղայեցի, 16-րդ դարի կեսի 17-րդ դարի սկզբի մանրանկարիչ։ Ծնվել է Ջուղայում, սովորել Զաքարիա Գնունեցու մոտ, Վանա լճի Լիմ կղզու վանքում։ 1605-ին Ջուղայի բնակիչների հետ բռնագաղթվել է Սպահան։ 1595-1610-ին պատկերազարդած նրա ութ ձեռագրերից չորսը գտնվում են Երևանի Մատենադարանում։ Վասպուրականի մանրանկարչության դպրոցի ավանդույթները Հակոբ Ջուղայեցու արվեստում ձեռք են բերել նոր որակ։ Նկարչի ոճի էվոլյուցիան անցել է մի քանի փուլով և զարգացել կոմպոզիցիայի կառուցման, ամբողջականության, ռիթմի առավել լարվածության, գունահագեցվածության և ուրվագծերի շոշափելիության ուղղությամբ։ Հակոբ Ջուղայեցու արվեստը առանձնանում է ուրախ, տոնական տրամադրությամբ, կանոնների հանդեպ առավել ազատ վերաբերմունքով, մոնումենտալությամբ, դեկորատիվությամբ, էքսպրեսիայով, կոմպոզիցիոն տարրերի հարստությամբ, վառ, մաքուր գույներով, զարդաձևերի առատությամբ։ Հակոբ Ջուղայեցին գրամանրանկարչության հայ վերջին ականավոր ներկայացուցիչն է։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|