«Ռազմիկ Ալավերդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (4), → (3) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 16. | Տող 16. | ||
}} |
}} |
||
'''Ռազմիկ Բեհրուդի Ալավերդյան''' ([[1916]], [[դեկտեմբերի 4]], [[Երևան]]- [[1968]], [[հուլիսի 31]], [[Մոսկվա]], թաղված է Երևանում), [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետ]], ճարտարապետ [[Ռուզան Ալավերդյան]]ի հայրն |
'''Ռազմիկ Բեհրուդի Ալավերդյան''' ([[1916]], [[դեկտեմբերի 4]], [[Երևան]]- [[1968]], [[հուլիսի 31]], [[Մոսկվա]], թաղված է Երևանում), [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետ]], ճարտարապետ [[Ռուզան Ալավերդյան]]ի հայրն է։ |
||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
[[1942]] թվականին ավարտել է [[ԵՊՀ]] ճարտարապետության |
[[1942]] թվականին ավարտել է [[ԵՊՀ]] ճարտարապետության բաժինը։ |
||
[[1951]]-[[1968]] թթ.` Հայարդնախագիծ ինստիտուտի ճարտարապետաշինարարական բաժնի պետ, [[1964]] թվականից` նաև գլխավոր |
[[1951]]-[[1968]] թթ.` Հայարդնախագիծ ինստիտուտի ճարտարապետաշինարարական բաժնի պետ, [[1964]] թվականից` նաև գլխավոր ճարտարապետ։ [[1959]]-1964 թթ.՝ [[Հայաստանի ճարտարապետների միություն|Հայաստանի ճարտարապետների միության]] վարչության պատասխանատու քարտուղար<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005}}</ref>։ |
||
== Ստեղծագործական ուղի == |
== Ստեղծագործական ուղի == |
||
Ռազմիկ Ալավերդյանի գլուխգործոցը [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոն|Երևանի Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոնի շենքն]] է ([[1966]]), որի համար արժանացել է [[1962]]-[[1967]] թթ. ԽՍՀՄ ճարտարապետության նվաճումների ստուգատեսի դափնեկրի կոչման և ՀԽՍՀ Պետական մրցանակների ([[1970]], հետմահու) |
Ռազմիկ Ալավերդյանի գլուխգործոցը [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոն|Երևանի Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոնի շենքն]] է ([[1966]]), որի համար արժանացել է [[1962]]-[[1967]] թթ. ԽՍՀՄ ճարտարապետության նվաճումների ստուգատեսի դափնեկրի կոչման և ՀԽՍՀ Պետական մրցանակների ([[1970]], հետմահու)։ |
||
Ռազմիկ Ալավերդյանի նախագծերով Երևանում կառուցվել են ՝ |
Ռազմիկ Ալավերդյանի նախագծերով Երևանում կառուցվել են ՝ |
||
Տող 31. | Տող 31. | ||
*[[Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիա|ՀՀ ԳԱԱ]] Կենսաքիմիայի ինստիտուտը ([[1962]]) |
*[[Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիա|ՀՀ ԳԱԱ]] Կենսաքիմիայի ինստիտուտը ([[1962]]) |
||
*Քիմկոմբինատի մշակույթի պալատը (1962) |
*Քիմկոմբինատի մշակույթի պալատը (1962) |
||
*[[Վանաձոր]]ում քիմիագործների մշակույթի պալատը ([[1950]]-[[1953]]) |
*[[Վանաձոր]]ում քիմիագործների մշակույթի պալատը ([[1950]]-[[1953]]) |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
11:40, 9 Մարտի 2014-ի տարբերակ
Ռազմիկ Ալավերդյան | |
---|---|
Ի ծնե | Ռազմիկ Բեհրուդի Ալավերդյան |
Ծնվել է | 1916 դեկտեմբերի 4 |
Ծննդավայր | Երևան |
Մահացել է | 1968 հուլիսի 31 |
Վախճանի վայր | Մոսկվա |
Ազգություն | Հայաստան |
Ճյուղ(եր) | ճարտարապետություն |
Գործունեություն | ճարտարապետ |
Կրթություն | ՀԱՊՀ (1942)[1] |
Պարգևներ | |
Ռազմիկ Ալավերդյան Վիքիդարանում | |
Razmik Alaverdyan Վիքիպահեստում |
Ռազմիկ Բեհրուդի Ալավերդյան (1916, դեկտեմբերի 4, Երևան- 1968, հուլիսի 31, Մոսկվա, թաղված է Երևանում), ճարտարապետ, ճարտարապետ Ռուզան Ալավերդյանի հայրն է։
Կենսագրություն
1942 թվականին ավարտել է ԵՊՀ ճարտարապետության բաժինը։
1951-1968 թթ.` Հայարդնախագիծ ինստիտուտի ճարտարապետաշինարարական բաժնի պետ, 1964 թվականից` նաև գլխավոր ճարտարապետ։ 1959-1964 թթ.՝ Հայաստանի ճարտարապետների միության վարչության պատասխանատու քարտուղար[2]։
Ստեղծագործական ուղի
Ռազմիկ Ալավերդյանի գլուխգործոցը Երևանի Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոնի շենքն է (1966), որի համար արժանացել է 1962-1967 թթ. ԽՍՀՄ ճարտարապետության նվաճումների ստուգատեսի դափնեկրի կոչման և ՀԽՍՀ Պետական մրցանակների (1970, հետմահու)։
Ռազմիկ Ալավերդյանի նախագծերով Երևանում կառուցվել են ՝
- Հիդրոմետ ծառայության վարչության շենքը (1953)
- Ռելեի գործարանն ու հանրակացարանը (1956)
- ՀՀ ԳԱԱ Կենսաքիմիայի ինստիտուտը (1962)
- Քիմկոմբինատի մշակույթի պալատը (1962)
- Վանաձորում քիմիագործների մշակույթի պալատը (1950-1953)
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.