«Տիգրան Եսայան (նկարիչ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-, +, )
Տող 20. Տող 20.
Ծնվել է [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսում]]։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով [[Փարիզ]], կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին՝ աշակերտելով [[Ժան Պոլ Լորան]]ին, սովորել [[Ժյուլիեն]] ակադեմիայում:
Ծնվել է [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսում]]։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով [[Փարիզ]], կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին՝ աշակերտելով [[Ժան Պոլ Լորան]]ին, սովորել [[Ժյուլիեն]] ակադեմիայում:


Հեղինակ է դիմանկարների, բնանկարների և թեմատիկ պատկերների` «Դպրոցի մոտ: [[Ստամբուլ]]» ([[1902]]-05), «Զապել Եսայանի մոր դիմանկարը» ([[1919]]), «Փողոց Փարիզում» ([[1910]]-21):
Հեղինակ է դիմանկարների, բնանկարների և թեմատիկ պատկերների` «Դպրոցի մոտ: [[Ստամբուլ]]» ([[1902]]-05), «Զապել Եսայանի մոր դիմանկարը» ([[1919]]), «Փողոց Փարիզում» ([[1910]]-21):
Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։
Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։
Հեղինակ է նաև գրքի ձևավորումների, թարգմանությունների:
Հեղինակ է նաև գրքի ձևավորումների, թարգմանությունների:

03:18, 19 փետրվարի 2014-ի տարբերակ

Տիգրան Եսայան
Ծնվել էհունվար 1874[1]
ԾննդավայրԿոստանդնուպոլիս[1]
Վախճանվել էօգոստոսի 10, 1921(1921-08-10)[1] (47 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ[1]
Ազգությունհայ
Քաղաքացիություն Օսմանյան կայսրություն և  Ֆրանսիա
ԿրթությունԺյուլիանի ակադեմիա[1]
Մասնագիտություննկարիչ և քանդակագործ
ԱմուսինԶապել Եսայան

Տիգրան Եսայան (1874 - 1921), հայ նկարիչ։ Զապել Եսայանի ամուսինը։

Ծնվել է Կ. Պոլսում։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով Փարիզ, կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին՝ աշակերտելով Ժան Պոլ Լորանին, սովորել Ժյուլիեն ակադեմիայում:

Հեղինակ է դիմանկարների, բնանկարների և թեմատիկ պատկերների` «Դպրոցի մոտ: Ստամբուլ» (1902-05), «Զապել Եսայանի մոր դիմանկարը» (1919), «Փողոց Փարիզում» (1910-21): Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։ Հեղինակ է նաև գրքի ձևավորումների, թարգմանությունների:

Զբաղվել է նաև քանդակագործությամբ։ Գեղարվեստի վերաբերյալ հոդվածներով աշխատակցել է «Ծաղիկ» (Արշակ Չոպանյան), «Անահիտ», «Արևելյան մամուլ», «Ազդակ» և այլ պարբերականների։ Ֆրանսերեն և թուրքերեն հոդվածներ է տպագրել երիտթուրքերի արտասահմանյան մամուլում («Մեշվերեթ», «Շուռայի յումեթ»)` Միհրան ծածկանունով։

Մասնակցել է մի շարք ցուցահանդեսների։ 1935 թվականին անհատական ցուցահանդես է ունեցել Երևանում:

Մի քանի տասնյակ գործեր պահվում են Հայաստանի ազգային պատկերասրահում [2]։

1900-ին Փարիզում ամուսնացել է Զապել Եսայանի հետ։ Մահացել է Փարիզում։[3]

Պատկերասրահ

Աղբյուրներ

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
  3. Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Սովետական գրող». էջ էջ 305.