«Վաչագան Բարեպաշտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
աղբյուրների ավելացում, տոհմական պատկանելության հարցի ընդլայնում
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Վաչագան Գ Բարեպաշտ''' (ծն.թ. անհայտ–մոտ 510), [[Աղվանք]]ի (որն այդ շրջանում հիմնականում ընդգրկում էր [[Արցախ]]ի և [[Ուտիք]]ի) [[հայ]]ազգի թագավոր 480-ական թթ. վերջից։ Վաչագան թագավորի մասին գրում են պատմագիրներ [[Մովսես Կաղանկատվացի]]ն և [[Ստեփանոս Օրբելյան]]ը, նրա մասին հիշատակում են ժողովրդական ավանդույթները։ Հայտնի է տակապես դրանց հիման վրա գրված [[Ղազարոս Աղայան]]ի «Անահիտ» հեքիաթը։
'''Վաչագան Գ Բարեպաշտ''' (ծն.թ. անհայտ–մոտ 510), [[Աղվանք]]ի (այդ շրջանում հիմնականում ընդգրկում էր [[Արցախ]]ի և [[Ուտիք]]ի) [[հայ]]ազգի թագավոր 480-ական թթ. վերջից։ Վաչագան թագավորի մասին գրում են հայ պատմագրեր [[Մովսես Կաղանկատվացի]]ն և [[Ստեփանոս Օրբելյան]]ը, նրա մասին հիշատակում են նաև ժողովրդական ավանդույթները։ Հայտնի է հատկապես դրանց հիման վրա գրված [[Ղազարոս Աղայան]]ի «Անահիտ» հեքիաթը։


== Տոհմական պատկանելությունը ==
== Տոհմական պատկանելությունը ==
Տող 19. Տող 19.
{{ծանցանկ}}
{{ծանցանկ}}


[[Կատեգորիա:Աղվանքի արքաներ]]
[[Կատեգորիա:Հայոց պատմություն]]
[[Կատեգորիա:Հայոց պատմություն]]
[[Կատեգորիա:Արցախ նահանգ]]
[[az:III Vaçaqan]]

08:16, 4 փետրվարի 2014-ի տարբերակ

Վաչագան Գ Բարեպաշտ (ծն.թ. անհայտ–մոտ 510), Աղվանքի (այդ շրջանում հիմնականում ընդգրկում էր Արցախի և Ուտիքի) հայազգի թագավոր 480-ական թթ. վերջից։ Վաչագան թագավորի մասին գրում են հայ պատմագրեր Մովսես Կաղանկատվացին և Ստեփանոս Օրբելյանը, նրա մասին հիշատակում են նաև ժողովրդական ավանդույթները։ Հայտնի է հատկապես դրանց հիման վրա գրված Ղազարոս Աղայանի «Անահիտ» հեքիաթը։

Տոհմական պատկանելությունը

Մովսես Կաղանկատվացին, որ հիմնականում տեղեկություններ է հաղորդում Վաչագան Բարեպաշտի մասին, նրա տոհմաական պատկանելությունը հստակ չի նշում։ Որոշ պատմաբաններ համարում են, որ նա Աղվանից Արշակունիների տոհմից էր[1], այլ պատմաբաններ նրան Առանշահիկ են համարում[2]։

Իշխանությունը և գործունեությունը

Գահ է բարձրացել երկրամասում ավելի քան երկու տասնամյակ տիրած անիշխանությունից հետո, Պարսից արքա Վաղարշի օրոք (484-488)։ Ամրապնդելով Արցախ–ուտիքյան իշխանությունը՝ այն հռչակել է թագավորություն։ Թագավորանիստ է դարձրել Գյուտական ավանը։ Պայքարել է անիշխանության շրջանում տարածված հեթանոսական մնացուկների ու զանազան աղանդների դեմ, ծավալել եկեղեցական, լուսավորչական և քարոզչական բուռն գործնեություն։ Թագավորության վարչական հիմքերն ամրապնդելու նպատակով ձեռնամուխ է եղել ներքին կարգն ու կանոնն ապահովող օրենքների մշակմանը։ Նրա նախաձեռնությամբ հրավիրվել է Աղվենի եկեղեցական ժողովը։

Թաղված է Արցախում իր կառուցած Ջրվշտիկ վանքի մոտ։ Նրա գերեզմանին 1286–ին կառուցվել է մատուռ։

Աղբյուրներ

Ծանոթագրություններ

  1. Սվազյան Հ․Ս․ Աղվանից Վաչե Բ և Վաչագան Գ Բարեպաշտ արքաների դինաստիական պատկանելության հարցի շուրջ
  2. Ուլուբաբյան Բ.Ս., «Դրվագներ Հայոց Արևելից կողմանց պատմության iv-vii դդ.», Երևան, 1981