«Կուսանոց»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
)
 
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Կուսանոց''', կուսաստուն, քրիստոնյա միանձնուհիների [[կրոն]]ական համայնք: Առաջացել Է [[քրիստոնեություն]]ը պետական կրոն հռչակվելու ժամանակաշրջանում ([[ΙΙΙ դար|III]]—[[IV դ]]դ.)՝ աշխարհիկ կյանքը մերժելու, ճգնակեցությամբ, տառապանքով և [[աղոթք]]ներով [[Աստված|Աստծուն]] մերձենալու քրիստոնեական նշանաբանով:
'''Կուսանոց''', կուսաստան, քրիստոնյա միանձնուհիների կրոնական համայնք: Առաջացել Է քրիստոնեությունը պետական կրոն հռչակվելու ժամանակաշրջանում (III—IV դդ.)՝ աշխարհիկ կյանքը մերժելու, ճգնակեցությամբ, տառապանքով և աղոթքներով աստծուն մերձենալու քրիստոնեական նշանաբանով: Առաջին Կուսանոցները հիմնադրվել են [[ Եգիպտոս]]ում, [[Պաղեստին]]ում, [[Ասորիք]]ում: Ըստ ավանդական պատմության, Հայաստանում առաջին Կուսանոց հիմնադրել Է [[ Բարդուղիմեոս առաքյալ]]ը: [[Փավստոս Բուզանդ]]ը վկայում Է, որ Հայոց կաթողիկոս [[Ներսես Ա Մեծ]]ի (353—373թթ.) հրամանով Կուսանոցներ կառուցվեցին [[ Հայաստան]]ի համարյա բոլոր գավառներում: Դրանք 374թ.-ին ավերեց [[ Պապ թագավոր]]ը: Միանձնուհիները մտնելով Կուսանոց՝ ընդունում էին կանոնադրություն, երդվում հավատարիմ մնալ կուսակրոն կյանքին: Կուսանոց մտնող կանանց տալիս էին նոր անուն, կտրում մազերը (խորհրդանշում Էր «աստծո ստրուկ» դառնալը): Ակզբնական շրջանում Կուսանոցի ապրուստը հոգում էին միանձնուհիների ընտանիքները, մասամբ՝ [[պետություն]]ը: Հետագայում նվիրատվությունների հաշվին Կուսանոցները դարձան խոշոր կալվածատերեր: Սովորաբար Կուսանոցին կից գործում էր հիվանդանոց, ուր միանձնուհիները կատարում էին գթության քույրերի դեր: [[Մենաստաններ]]ը հիմնականում համալրում Էին ձախորդությունների հանդիպած, դաժան իրականությունից հեռացած կանայք, որոնց փախուստը կյանքից իշխող կարգերի դեմ կրավորական պայքարի արտահայտություն Էր: Եկեղեցին Կուսանոց ծառայեցնում էր [[կրոն]]ը տարածելու, բարեպաշտություն քարոզելու, հավատացյալներին ջերմեռանդ դարձնելու նպատակին: Միջին դարերում Կուսանոցների քանակը խիստ աճեց համարյա բոլոր քրիստոնեական երկրներում: Կուսանոց դարձավ եկեղեցու կցորդ: Կուսանոց հաճախ ծառայեցվում Էր քաղաքական նպատակների, բռնի Կուսանոց Էին նետվում պալատական խարդավանքներում պարտություն կրած բարձրաստիճան կանայք, անգամ՝ թագուհիներ: Կուսանոցին մեծ հարված հասցրին [[ Ռեֆորմացիա]]ն և [[Ֆրանսիա]]կան մեծ հեղափոխությունը: Բողոքականությունն ընդհանրապես արգելեց Կուսանոցի գոյությունը: Խորհրդային Միությունում և մյուս սոցիալիստական երկրներում, Կուսանոցների կալվածքների և գույքի ազգայնացումից հետո, Կուսանոցներն աստիճանաբար վերանում են: [[1972թ.]]-ին աշխարհում եղել Է 100 հազար [[ կաթոլիկ]]ական Կուսանոց: (Տես նաև Մենաստան):

Առաջին կուսանոցները հիմնադրվել են [[Եգիպտոս]]ում, [[Պաղեստին]]ում, [[Ասորիք]]ում: Ըստ ավանդական պատմության, [[Հայաստան]]ում առաջին կուսանոց հիմնադրել Է [[Բարդուղիմեոս առաքյալ]]ը: [[Փավստոս Բուզանդ]]ը վկայում Է, որ Հայոց [[կաթողիկոս]] [[Ներսես Ա Մեծ]]ի (353—373թթ.) հրամանով կուսանոցներ կառուցվեցին [[Հայաստան]]ի համարյա բոլոր գավառներում: Դրանք 374թ.-ին ավերեց [[Պապ թագավոր]]ը: Միանձնուհիները մտնելով կուսանոց՝ ընդունում էին կանոնադրություն, երդվում հավատարիմ մնալ կուսակրոն կյանքին: կուսանոց մտնող կանանց տալիս էին նոր անուն, կտրում մազերը (խորհրդանշում Էր «Աստծո ստրուկ» դառնալը):

Սկզբնական շրջանում կուսանոցի ապրուստը հոգում էին միանձնուհիների ընտանիքները, մասամբ՝ [[պետություն]]ը: Հետագայում նվիրատվությունների հաշվին կուսանոցները դարձան խոշոր կալվածատերեր: Սովորաբար կուսանոցին կից գործում էր հիվանդանոց, ուր միանձնուհիները կատարում էին գթության քույրերի դեր: [[Մենաստան]]ները հիմնականում համալրում Էին ձախորդությունների հանդիպած, դաժան իրականությունից հեռացած կանայք, որոնց փախուստը կյանքից իշխող կարգերի դեմ կրավորական պայքարի արտահայտություն Էր: [[Եկեղեցի]]ն կուսանոցը ծառայեցնում էր [[կրոն]]ը տարածելու, բարեպաշտություն քարոզելու, հավատացյալներին ջերմեռանդ դարձնելու նպատակին: Միջին դարերում կուսանոցների քանակը խիստ աճեց համարյա բոլոր քրիստոնեական երկրներում: Կուսանոցը դարձավ եկեղեցու կցորդ: Կուսանոցը հաճախ ծառայեցվում Էր քաղաքական նպատակների, բռնի կուսանոց Էին նետվում պալատական խարդավանքներում պարտություն կրած բարձրաստիճան կանայք, անգամ՝ թագուհիներ:

Կուսանոցին մեծ հարված հասցրին [[Ռեֆորմացիա]]ն և [[Ֆրանսիա]]կան մեծ հեղափոխությունը: [[Բողոքականություն]]ն ընդհանրապես արգելեց կուսանոցի գոյությունը: [[Խորհրդային Միություն]]ում և մյուս սոցիալիստական երկրներում, կուսանոցների կալվածքների և գույքի ազգայնացումից հետո, կուսանոցներն աստիճանաբար վերանում են: [[1972թ.]]-ին աշխարհում եղել Է 100 հազար [[կաթոլիկ]]ական կուսանոց:

==Տես նաև ==
* [[Մենաստան]]

[[Կատեգորիա:կուսանոց ]]
[[Կատեգորիա:կուսանոց ]]
{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}

08:50, 1 փետրվարի 2014-ի տարբերակ

Կուսանոց, կուսաստուն, քրիստոնյա միանձնուհիների կրոնական համայնք: Առաջացել Է քրիստոնեությունը պետական կրոն հռչակվելու ժամանակաշրջանում (III—IV դդ.)՝ աշխարհիկ կյանքը մերժելու, ճգնակեցությամբ, տառապանքով և աղոթքներով Աստծուն մերձենալու քրիստոնեական նշանաբանով:

Առաջին կուսանոցները հիմնադրվել են Եգիպտոսում, Պաղեստինում, Ասորիքում: Ըստ ավանդական պատմության, Հայաստանում առաջին կուսանոց հիմնադրել Է Բարդուղիմեոս առաքյալը: Փավստոս Բուզանդը վկայում Է, որ Հայոց կաթողիկոս Ներսես Ա Մեծի (353—373թթ.) հրամանով կուսանոցներ կառուցվեցին Հայաստանի համարյա բոլոր գավառներում: Դրանք 374թ.-ին ավերեց Պապ թագավորը: Միանձնուհիները մտնելով կուսանոց՝ ընդունում էին կանոնադրություն, երդվում հավատարիմ մնալ կուսակրոն կյանքին: կուսանոց մտնող կանանց տալիս էին նոր անուն, կտրում մազերը (խորհրդանշում Էր «Աստծո ստրուկ» դառնալը):

Սկզբնական շրջանում կուսանոցի ապրուստը հոգում էին միանձնուհիների ընտանիքները, մասամբ՝ պետությունը: Հետագայում նվիրատվությունների հաշվին կուսանոցները դարձան խոշոր կալվածատերեր: Սովորաբար կուսանոցին կից գործում էր հիվանդանոց, ուր միանձնուհիները կատարում էին գթության քույրերի դեր: Մենաստանները հիմնականում համալրում Էին ձախորդությունների հանդիպած, դաժան իրականությունից հեռացած կանայք, որոնց փախուստը կյանքից իշխող կարգերի դեմ կրավորական պայքարի արտահայտություն Էր: Եկեղեցին կուսանոցը ծառայեցնում էր կրոնը տարածելու, բարեպաշտություն քարոզելու, հավատացյալներին ջերմեռանդ դարձնելու նպատակին: Միջին դարերում կուսանոցների քանակը խիստ աճեց համարյա բոլոր քրիստոնեական երկրներում: Կուսանոցը դարձավ եկեղեցու կցորդ: Կուսանոցը հաճախ ծառայեցվում Էր քաղաքական նպատակների, բռնի կուսանոց Էին նետվում պալատական խարդավանքներում պարտություն կրած բարձրաստիճան կանայք, անգամ՝ թագուհիներ:

Կուսանոցին մեծ հարված հասցրին Ռեֆորմացիան և Ֆրանսիական մեծ հեղափոխությունը: Բողոքականությունն ընդհանրապես արգելեց կուսանոցի գոյությունը: Խորհրդային Միությունում և մյուս սոցիալիստական երկրներում, կուսանոցների կալվածքների և գույքի ազգայնացումից հետո, կուսանոցներն աստիճանաբար վերանում են: 1972թ.-ին աշխարհում եղել Է 100 հազար կաթոլիկական կուսանոց:

Տես նաև

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։