«Հռոմեական իրավունք»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ clean up, replaced: ը: → ը։, մ: → մ։, ն: → ն։, ): → )։ oգտվելով ԱՎԲ |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Հռոմեական իրավունք''', ստրկատիրական Հին |
'''Հռոմեական իրավունք''', ստրկատիրական [[Հին Հռոմ]]ի իրավունքի համակարգն է, որը իր զարգացումն է ստացել պրինցիպատի ժամանակաշրջանում։ Հռոմեական իրավունքը ներառում է երկու մաս` մասնավոր և հանրային։<ref>{{ref-ru}} [http://legalportal.am/download/library/p16slvk8m31krfesuri91ma71aob3.pdf Մ.Մ. Սմիրնով, «Հռոմեական մասնավիր իրավունք» (դասախոսություն), Մոսկվա 2000 թ., էջ 3]</ref> |
||
Հին Հռոմում առավել զարգացում է ստացել մասնավոր իրավունքը, այդ իսկ պատճառով Հռոմեական իրավունք ասելով` առավել հաճախ ի նկատի է ունեցվում հենց Հռոմեական մասնավոր իրավունքը։ Մասնավոր և հանրային իրավունքների առավել հայտնի բնորոշում տվել է հռոմեացի հայտնի իրավաբան Ուլպիանոսը. "Publicum ius est quod ad statum rei romanae spectat, privatum quod ad singulorum utilitatem" (Հանրային իրավունքը այն է, որ վերաբերում է պետության դրությանը, իսկ մասնավոր իրավունքը այն է, որը վերաբերում է մասնավոր անձանց շահերին)։<ref>{{ref-ru}} [http://legalportal.am/download/library/p16slvearn10n01eb1np0313cq33.pdf Ի.Բ. Նովիցկի, «Հռոմեական մասնավիր իրավունք» (ուսումնական ձեռնարկ), Մոսկվա 2000 թ., էջ 3]</ref> |
Հին Հռոմում առավել զարգացում է ստացել մասնավոր իրավունքը, այդ իսկ պատճառով Հռոմեական իրավունք ասելով` առավել հաճախ ի նկատի է ունեցվում հենց Հռոմեական մասնավոր իրավունքը։ Մասնավոր և հանրային իրավունքների առավել հայտնի բնորոշում տվել է հռոմեացի հայտնի իրավաբան Ուլպիանոսը. "Publicum ius est quod ad statum rei romanae spectat, privatum quod ad singulorum utilitatem" (Հանրային իրավունքը այն է, որ վերաբերում է պետության դրությանը, իսկ մասնավոր իրավունքը այն է, որը վերաբերում է մասնավոր անձանց շահերին)։<ref>{{ref-ru}} [http://legalportal.am/download/library/p16slvearn10n01eb1np0313cq33.pdf Ի.Բ. Նովիցկի, «Հռոմեական մասնավիր իրավունք» (ուսումնական ձեռնարկ), Մոսկվա 2000 թ., էջ 3]</ref> |
||
14:15, 22 հունվարի 2014-ի տարբերակ
Հռոմեական իրավունք, ստրկատիրական Հին Հռոմի իրավունքի համակարգն է, որը իր զարգացումն է ստացել պրինցիպատի ժամանակաշրջանում։ Հռոմեական իրավունքը ներառում է երկու մաս` մասնավոր և հանրային։[1] Հին Հռոմում առավել զարգացում է ստացել մասնավոր իրավունքը, այդ իսկ պատճառով Հռոմեական իրավունք ասելով` առավել հաճախ ի նկատի է ունեցվում հենց Հռոմեական մասնավոր իրավունքը։ Մասնավոր և հանրային իրավունքների առավել հայտնի բնորոշում տվել է հռոմեացի հայտնի իրավաբան Ուլպիանոսը. "Publicum ius est quod ad statum rei romanae spectat, privatum quod ad singulorum utilitatem" (Հանրային իրավունքը այն է, որ վերաբերում է պետության դրությանը, իսկ մասնավոր իրավունքը այն է, որը վերաբերում է մասնավոր անձանց շահերին)։[2]