Ֆերդինանդ VII

Ֆերդինանդ VII, Ֆրանցիսկո Գոյայի նկար

Ֆերդինանդ VII (իսպ.՝ Fernando VII, լրիվ անունը՝ Ferdinand Maria Frans de Paula Dominicus Vincent Ferrer Anton Jozef Joachim Pascal Dictus Johan Nepomuceen Januarius Frans Xavier Rafaël Michaël Gabriël Calixtus Cajetanus Faustus Lodewijk Raymond Gregorius Laurens Hiëronymus; հոկտեմբերի 14, 1784, Մադրիդ - սեպտեմբերի 29, 1833, Մադրիդ), Իսպանիայի թագավոր 1808 թ. և 1814-33 թթ։ Թագավոր է դարձել 1808 թվականի մարտի 19-ին, ապստամբած ժողովրդի կողմից ժամիշխան Գոդոյին տապալելուց և իր հոր՝ Կարլոս IV-ի հրաժարականից հետո։

Նապոլեոն I-ը, որի զորքերը զավթել Էին Իսպանիան, օգտվելով թագավորական ընտանիքի անմիաբանությունից, Ֆերդինանդ VII-ին հարկադրել է հրաժարվել գահից (1808) և Իսպանիայի գահ բարձրացրել իր եղբորը՝ Ժոզեֆ Բոնապարտին։ 1808-1814 թթ. ապրել է Ֆրանսիայում։ Ֆրանսիական տիրապետության անկումից հետո, 1814 թ. վերադարձել է Իսպանիա։ Իրեն շրջապատելով կամարիլիայով, վերացրել է 1808-14 թթ. իսպանական հեղափոխության նվաճումները։ 1820 թվականից սկսված նոր հեղափոխության պայմաններում, հարկադրված ընդունել է 1812 թ. արմատական սահմանադրությունը, միաժամանակ գլխավորել հակահեղափոխությունը։

Հեղափոխության ճնշումից (1823) հետո վերականգնել է բացարձակ միապետական վարչակարգը։

Արտաքին հղումներ

Ֆերդինանդ VII էջը Վիքիպահեստում

• Historiaantiqua. Fernando VII անտիկ պատմության մեջ (իսպ.)

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։