«Կարմիր լուրեր բարեկամես»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Կարմիր լուրեր բարեկամես''', Սիամանթոյի բանաստեղծությունների շարքերից, որ գրել է Ադանայի ջարդերից հետո, հրատարակել [[1909]] թ. [[Կոստանդնուպոլիս|Կ. Պոլս]]ում: Գրքի խորագիրը գրված է արյունահոս տառերով, արյունը լճացել է գրքի շապիկի ներքևում:
'''Կարմիր լուրեր բարեկամես''', [[Սիամանթո]]յի բանաստեղծությունների շարքերից, որ գրել է [[Ադանայի կոտորած]]ներից հետո, հրատարակել [[1909]] թ. [[Կոստանդնուպոլիս]]ում: Գրքի խորագիրը գրված է արյունահոս տառերով, արյունը լճացել է գրքի շապիկի ներքևում:


Բանաստեղծությունների շարքն սկսվում է «Սուգ» բանաստեղծությամբ, որին հաջորդում են արյունոտ դրվագներ պատմող 11 նամակ-քերթվածներ («Պարը», «Քավություն», «Լոգանք», «Դաշույն» և այլն), սակայն ավարտվում է «Հաղթանակ մը» բանաստեղծությամբ, որտեղ Սիամանթոն պայքարի կոչ է անում՝ համոզված, որ արիաբար մաքառելու ունակ ժողովուրդը չի կորչի։
Բանաստեղծությունների շարքն սկսվում է «Սուգ» բանաստեղծությամբ, որին հաջորդում են արյունոտ դրվագներ պատմող 11 նամակ-քերթվածներ («Պարը», «Քավություն», «Լոգանք», «Դաշույն» և այլն), սակայն ավարտվում է «Հաղթանակ մը» բանաստեղծությամբ, որտեղ Սիամանթոն պայքարի կոչ է անում՝ համոզված, որ արիաբար մաքառելու ունակ ժողովուրդը չի կորչի։


== Արտաքին հղումներ ==
== Արտաքին հղումներ ==
*[http://www.armenews.com/forums/viewtopic.php?id=40605 «Պարը» ստեղծագործությունը armenews.com կայքում]
* [http://www.armenews.com/forums/viewtopic.php?id=40605 «Պարը» ստեղծագործությունը armenews.com կայքում]


[[Կատեգորիա:Սիամանթոյի ստեղծագործություններ]]
[[Կատեգորիա:Սիամանթոյի ստեղծագործություններ]]

12:50, 20 Նոյեմբերի 2013-ի տարբերակ

Կարմիր լուրեր բարեկամես, Սիամանթոյի բանաստեղծությունների շարքերից, որ գրել է Ադանայի կոտորածներից հետո, հրատարակել 1909 թ. Կոստանդնուպոլիսում: Գրքի խորագիրը գրված է արյունահոս տառերով, արյունը լճացել է գրքի շապիկի ներքևում:

Բանաստեղծությունների շարքն սկսվում է «Սուգ» բանաստեղծությամբ, որին հաջորդում են արյունոտ դրվագներ պատմող 11 նամակ-քերթվածներ («Պարը», «Քավություն», «Լոգանք», «Դաշույն» և այլն), սակայն ավարտվում է «Հաղթանակ մը» բանաստեղծությամբ, որտեղ Սիամանթոն պայքարի կոչ է անում՝ համոզված, որ արիաբար մաքառելու ունակ ժողովուրդը չի կորչի։

Արտաքին հղումներ