«Քահանա»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, replaced: ը: → ը։, ի: → ի։, լ: → լ։, ն: → ն։, չ: → չ։ oգտվելով ԱՎԲ |
չ clean up, replaced: → , ր: → ր։, ): → )։ (3) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Քահանայությունը ([[արամեերեն]]՝ kāhāna – Աստծո սպասավոր) [[Հայ առաքելական եկեղեցի|Հայ Առաքելական Եկեղեցում]] երկու տեսակ է` '''ամուսանցյալ''' քահանայությություն և '''ոչ ամուսնացյալ'''` կուսակրոնություն (անվանվում է նաև [[աբեղա]]յություն): Երկու աստիճաններն էլ համապատիվ են և տրվում են Պատարագի ընթացքում ձեռնադրությամբ ու օծումով (օծվում են եպիսկոպոսից Սուրբ Հոգու շնորհները փոխանցող մյուռոնով): |
Քահանայությունը ([[արամեերեն]]՝ kāhāna – Աստծո սպասավոր) [[Հայ առաքելական եկեղեցի|Հայ Առաքելական Եկեղեցում]] երկու տեսակ է` '''ամուսանցյալ''' քահանայությություն և '''ոչ ամուսնացյալ'''` կուսակրոնություն (անվանվում է նաև [[աբեղա]]յություն): Երկու աստիճաններն էլ համապատիվ են և տրվում են Պատարագի ընթացքում ձեռնադրությամբ ու օծումով (օծվում են եպիսկոպոսից Սուրբ Հոգու շնորհները փոխանցող մյուռոնով): |
||
'''Քահանայի''' հիմնական գործը Քրիստոսին քարոզելն է, հավատացյալների հոգևոր կարիքները բավարարելը, խորհրդագործելը (պատարագել, մկրտել, պսակել) և իհարկե աղոթելը։ Քահանան իրավունք ունի Սուրբ Երրորդության անվամբ թողություն շնորհելու մեղքերին, բժշկելու և խրատելու քրիստոնյային։ Քահանյության հիմնական նշանը փորուրարն է` ուրար որը անցնում է երկու ուսերով, ինչը ցույց է տալիս նրա պատրաստակամությունը ամբողջովին ընդունելու Քրիստոսի լուծը (այս իսկ պատճառով քահանաներին համարում են առաքյալներ և Քրիստոսի գործի լիիրավ շարունակողներ) |
'''Քահանայի''' հիմնական գործը Քրիստոսին քարոզելն է, հավատացյալների հոգևոր կարիքները բավարարելը, խորհրդագործելը (պատարագել, մկրտել, պսակել) և իհարկե աղոթելը։ Քահանան իրավունք ունի Սուրբ Երրորդության անվամբ թողություն շնորհելու մեղքերին, բժշկելու և խրատելու քրիստոնյային։ Քահանյության հիմնական նշանը փորուրարն է` ուրար որը անցնում է երկու ուսերով, ինչը ցույց է տալիս նրա պատրաստակամությունը ամբողջովին ընդունելու Քրիստոսի լուծը (այս իսկ պատճառով քահանաներին համարում են առաքյալներ և Քրիստոսի գործի լիիրավ շարունակողներ)։ Քահանայի տարբերակիչ զգեստներից կարելի է համարել փիլոնը` լայն սև թիկնոցը ուսերին ծիսական արարողությունների ժամանակ (տոնական առիթներով և հատկապես Սուրբ Պատարագի ընթացքում քահանաներն ունեն հատուկ պերճաշուք զգեստավորում` վառ և տոնական գույներով)։ Մեծ վաստակ ունեցող ամուսնացյալ քահանաներին կաթողիկոսի կողմից կարող է շնորհվել խաչ։ |
||
Ամուսնացյալ քահնաներն անվանվում են Տեր |
Ամուսնացյալ քահնաներն անվանվում են Տեր Հայր։ Առօրյայում հանդիպելիս ընդունված է ասել «Օրհնեցե’ք, Տե’ր Հայր»` ձեռքը կրծին դնելով ի նշան հարգանքի։ Սա իհարկե խնդրանք է օրհնության, որն այսօր ողջույնի ձև էլ է ստացել։ |
||
Գրավոր կերպով դիմում են` Արժանապատիվ Տեր Հայր (կամ անունով դիմելիս` Արժանապատիվ Տեր ԱՆՈՒՆ քահնա ԱԶԳԱՆՈՒՆ) |
Գրավոր կերպով դիմում են` Արժանապատիվ Տեր Հայր (կամ անունով դիմելիս` Արժանապատիվ Տեր ԱՆՈՒՆ քահնա ԱԶԳԱՆՈՒՆ)։ |
||
[[Կատեգորիա:Հայ Առաքելական Եկեղեցի]] |
[[Կատեգորիա:Հայ Առաքելական Եկեղեցի]] |
06:24, 25 Օգոստոսի 2013-ի տարբերակ
Քահանայությունը (արամեերեն՝ kāhāna – Աստծո սպասավոր) Հայ Առաքելական Եկեղեցում երկու տեսակ է` ամուսանցյալ քահանայությություն և ոչ ամուսնացյալ` կուսակրոնություն (անվանվում է նաև աբեղայություն): Երկու աստիճաններն էլ համապատիվ են և տրվում են Պատարագի ընթացքում ձեռնադրությամբ ու օծումով (օծվում են եպիսկոպոսից Սուրբ Հոգու շնորհները փոխանցող մյուռոնով):
Քահանայի հիմնական գործը Քրիստոսին քարոզելն է, հավատացյալների հոգևոր կարիքները բավարարելը, խորհրդագործելը (պատարագել, մկրտել, պսակել) և իհարկե աղոթելը։ Քահանան իրավունք ունի Սուրբ Երրորդության անվամբ թողություն շնորհելու մեղքերին, բժշկելու և խրատելու քրիստոնյային։ Քահանյության հիմնական նշանը փորուրարն է` ուրար որը անցնում է երկու ուսերով, ինչը ցույց է տալիս նրա պատրաստակամությունը ամբողջովին ընդունելու Քրիստոսի լուծը (այս իսկ պատճառով քահանաներին համարում են առաքյալներ և Քրիստոսի գործի լիիրավ շարունակողներ)։ Քահանայի տարբերակիչ զգեստներից կարելի է համարել փիլոնը` լայն սև թիկնոցը ուսերին ծիսական արարողությունների ժամանակ (տոնական առիթներով և հատկապես Սուրբ Պատարագի ընթացքում քահանաներն ունեն հատուկ պերճաշուք զգեստավորում` վառ և տոնական գույներով)։ Մեծ վաստակ ունեցող ամուսնացյալ քահանաներին կաթողիկոսի կողմից կարող է շնորհվել խաչ։
Ամուսնացյալ քահնաներն անվանվում են Տեր Հայր։ Առօրյայում հանդիպելիս ընդունված է ասել «Օրհնեցե’ք, Տե’ր Հայր»` ձեռքը կրծին դնելով ի նշան հարգանքի։ Սա իհարկե խնդրանք է օրհնության, որն այսօր ողջույնի ձև էլ է ստացել։ Գրավոր կերպով դիմում են` Արժանապատիվ Տեր Հայր (կամ անունով դիմելիս` Արժանապատիվ Տեր ԱՆՈՒՆ քահնա ԱԶԳԱՆՈՒՆ)։