«Հայրեն»–ի խմբագրումների տարբերություն
չNo edit summary |
չ clean up, replaced: → (2), է: → է։ (2), ն: → ն։ (3), վ: → վ։, ա: → ա։ oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Հայրեն''', հայկական միջնադարյան ժողովրդական [[Տաղաչափություն|տաղաչափության]] տեսակներից մեկը։ Բաղկացած է չորս 15 վանկանի տողից, նույնահանգ |
'''Հայրեն''', հայկական միջնադարյան ժողովրդական [[Տաղաչափություն|տաղաչափության]] տեսակներից մեկը։ Բաղկացած է չորս 15 վանկանի տողից, նույնահանգ է։ Երբեմն տողերը երկատվում են (7-8 վանկ), գրվում ութ տողով։ Հայրենների սովորական թեմաներն են [[սեր]]ը, բերկրանքը, [[պանդխտություն]]ը և այլն։ Հայրենները մեծ հետք են թողել հայ բանաստեղծական արվեստի վրա։ Դրանց նմանությամբ և անվանումով գրել են հայ միջնադարյան բանաստեղծներ, որոնցից ամենանշանավորը [[Նահապետ Քուչակ]]ն է։ Բայց 15-17դդ որոշ ձեռագրերում պանդխտության և խոհա-խրատական հայրենների մեծ մասի հեղինակ է նշվում [[Հովհաննես Պլուզ Երզնկացի]]ն: Իսկ սիրային հայրենները հանդիպում են առանց հեղինակային անվան, սակայն1882թ-ին որոշ հեղինակներ և գրականագետներ հայրենների հեղինակ են ճանաչում Նահապետ Քուչակին։ |
||
Հայրենները Քուչակի երգերը չեն, դրանք գուսանաժողովրդական երգեր |
Հայրենները Քուչակի երգերը չեն, դրանք գուսանաժողովրդական երգեր են։ |
||
Հայրենները գեղարվեստական բարձր հատկություններով օժտված արժեքներ են, «Հայ քնարերգության ամենասքանչելի գանձերը», ասել է [[Վալերի Բրյուսով]]ը {{փաստ}}: |
Հայրենները գեղարվեստական բարձր հատկություններով օժտված արժեքներ են, «Հայ քնարերգության ամենասքանչելի գանձերը», ասել է [[Վալերի Բրյուսով]]ը {{փաստ}}: |
||
11:53, 23 Օգոստոսի 2013-ի տարբերակ
Հայրեն, հայկական միջնադարյան ժողովրդական տաղաչափության տեսակներից մեկը։ Բաղկացած է չորս 15 վանկանի տողից, նույնահանգ է։ Երբեմն տողերը երկատվում են (7-8 վանկ), գրվում ութ տողով։ Հայրենների սովորական թեմաներն են սերը, բերկրանքը, պանդխտությունը և այլն։ Հայրենները մեծ հետք են թողել հայ բանաստեղծական արվեստի վրա։ Դրանց նմանությամբ և անվանումով գրել են հայ միջնադարյան բանաստեղծներ, որոնցից ամենանշանավորը Նահապետ Քուչակն է։ Բայց 15-17դդ որոշ ձեռագրերում պանդխտության և խոհա-խրատական հայրենների մեծ մասի հեղինակ է նշվում Հովհաննես Պլուզ Երզնկացին: Իսկ սիրային հայրենները հանդիպում են առանց հեղինակային անվան, սակայն1882թ-ին որոշ հեղինակներ և գրականագետներ հայրենների հեղինակ են ճանաչում Նահապետ Քուչակին։ Հայրենները Քուչակի երգերը չեն, դրանք գուսանաժողովրդական երգեր են։ Հայրենները գեղարվեստական բարձր հատկություններով օժտված արժեքներ են, «Հայ քնարերգության ամենասքանչելի գանձերը», ասել է Վալերի Բրյուսովը [փա՞ստ]: