«Միխայիլ Տուխաչևսկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

05:34, 12 Օգոստոսի 2013-ի տարբերակ

Տուխաչեվսկի, Միխայիլ Նիկոլաևիչ (փետրվարի 16, 1893-հունիսի 12, 1937), սովետական ռազմական գործիչ, զորավար, Սովետական Միության մարշալ (1935)։ ՄՄԿԿ անդամ 1918-ից։

Ծնվել է Սմոլենսկի նահանգում, ազնվականական ընտանիքում։ Ավարտել է Ալեքսանդրյան ռազմական ուսումնարանը (1914 թ.)։ Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին (1914—[[1918]), 1915-ին գերի է ընկել, 1917-ին փախել Ռուսաստան։ 1918-ին մտել է կարմիր բանակ։ Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է արևելյան ռազմաճակատի 1-ին, հարավային ռազմաճակատի 8-րդ բանակների, արևելյան ռազմաճակատի 5-րդ բանակի (որը մյուս բանակ ների հետ հաջողությամբ կռվել է Կոլչակի զորքերի դեմ Ուրալն ու Սիբիրն ազատագրելու համար) հրամանատար։ Կովկասյան ռազմաճակատի զորքերի հրամանատարն Էր (1920-ի փետրվար-ապրիլ) դենիկինյան զորքերի ջախջախման ժամանակ, արևմտյան ռազմաճակատի հրամանատարը (1920 —21) սովետա-լեհական պատերազմում, 7-րդ բանակի հրամանատարը Կրոնշտադտի խռովության ճնշման (1921-ի մարտ) և ջախջախման (1921-ի ապրիլ-մայիս) ժամանակ։

Քաղաքացիական պատերազմից հետո գործուն մասնակցություն է ունեցել 1924 —25-ի ռազմական ռեֆորմին։ Եղել Է ԲԳԿԲ ռազմական ակադեմիայի պետ (1921), արևմտյան ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, 1925 —28-ին՝ ԲԳԿԲ շտաբի պետ, 1928 —31-ին՝ Պետերբուրգի ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, 1934-ից՝ Տուխաչևսկին եղել է պաշտպանության ժողկոմի տեղակալ, 1936-ից՝ 1-ին տեղակալ և մարտական պատրաստության վարչության պետ։ Մեծ դեր է խաղացել կարմիր բանակի տեխնիկական վերազինման, զորքերի կազմակերպական կառուցվածքի փոփոխման, նոր զորատեսակների և զինված ուժերի տեսակների (ավիացիա, մեքենայացված և օդա-դեսանտային զորքեր, ռազմածովային ուժեր և այլն) զարգացման, բանակի հրամանատարական կազմի պատրաստման գործում։ Եղել է մի շարք ինքնուրույն ռազմական ակադեմիաների (մեքենայացման և մոտորավորման) ստեղծման նախաձեռնող։ Տուխաչեվսկին մեծ ներդրում է կատարել ռազմավարության, օպերատիվ արվեստի, տակտիկայի և ընդհանրապես ռազմական գիտության մշակման մեջ։

Տուխաչեվսկու գործունեությունը, հատկապես զինվածության պետի և պաշտպանության ժողկոմի տեղակալի պաշտոնում, կարևոր նշանակություն ունեցավ ապագա պատերազմին ԽՍՀՄ Զինված ուժերի կազմակերպական և տեխնիկական նախապատրաստման գործում։ 1934-ից ՀամԿ ԿԿ անդամության թեկնածու։ Պարգևատրվել է Լենինի և Կարմիր դրոշի շքանշաններով։

Գրականություն

Избр․ произв․, т․ 1—2, М․, 1964․
Тодорский А․ И․, Маршал Тухачевский, М․, 1966․

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 [[File:Mikhail Tukhachevsky.jpg|thumb|Միխայիլ Տուխաչեվսկի]]
+'''Տուխաչեվսկի''', Միխայիլ Նիկոլաևիչ ([[փետրվարի 16]], [[1893]]-[[հունիսի 12]], [[1937]]), սովետական ռազմական գործիչ, զորավար, Սովետական Միության մարշալ ([[1935]])։ ՄՄԿԿ անդամ [[1918]]-ից։
-'''Տուխաչեվսկի''', Միխայիլ Նիկոլաևիչ ([[1893]]—[[1937]]), սովետական ռազմական գործիչ, զորավար, Սովետական Միության մարշալ ([[1935]])։ ՄՄԿԿ անդամ [[1918]]-ից։ Ծնվել է [[Մմոլենսկ|Մմոլենսկի]] նահանգում, ազնվականական ընտանիքում։ Ավարտել է Ալեքսանդրյան ռազմական ուսումնարանը ([[1914]] թ.)։ Մասնակցել է [[առաջին համաշխարհային պատերազմ|առաջին համաշխարհային պատերազմին]] ([[1914]]—[[1918|18]]), [[1915]]-ին գերի է ընկել, [[1917]]-ին փախել [[Ռուսաստան]]։ [[1918]]-ին մտել է [[կարմիր բանակ]]։ Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է արևելյան ռազմաճակատի 1-ին, հարավային ռազմաճակատի 8-րդ բանակների, արևելյան ռազմաճակատի 5-րդ բանակի (որը մյուս բանակ ների հետ հաջողությամբ կռվել է Կոլչակի զորքերի դեմ [[Ուրալ|Ուրալն]] ու [[Սիբիր|Սիբիրն]] ազատագրելու համար) հրամանատար։ [[Կովկաս|Կովկասյան]] ռազմաճակատի զորքերի հրամանատարն Էր ([[1920]]-ի փետրվար-ապրիլ) դենիկինյան զորքերի ջախջախման ժամանակ, արևմտյան ռազմաճակատի հրամանատարը ([[1920]]—[[1921|21]]) սովետա-լեհական պատերազմում, 7-րդ բանակի հրամանատարը Կրոնշտադտի խռովության ճնշման ([[1921]]-ի մարտ) և ջախջախման ([[1921]]-ի ապրիլ-մայիս) ժամանակ։ Քաղաքացիական պատերազմից հետո գործուն մասնակցություն է ունեցել [[1924]]—[[1925|25]]-ի ռազմական ռեֆորմին։ Եղել Է ԲԳԿԲ ռազմական ակադեմիայի պետ ([[1921]]), արևմտյան ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1925]]—[[1928|28]]-ին՝ ԲԳԿԲ շտաբի պետ, [[1928]]—[[1931|31]]-ին՝ [[Պետերբուրգ|Պետերբուրգի]] ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1934]]-ից՝ Տուխաչևսկին եղել է պաշտպանության ժողկոմի տեղակալ, [[1936]]-ից՝ 1-ին տեղակալ և մարտական պատրաստության վարչության պետ։ Մեծ դեր է խաղացել կարմիր բանակի տեխնիկական վերազինման, զորքերի կազմակերպական կառուցվածքի փոփոխման, նոր զորատեսակների և զինված ուժերի տեսակների (ավիացիա, մեքենայացված և օդա-դեսանտային զորքեր, ռազմածովային ուժեր և այլն) զարգացման, բանակի հրամանատարական կազմի պատրաստման գործում։ Եղել է մի շարք ինքնուրույն ռազմական ակադեմիաների (մեքենայացման և մոտորավորման) ստեղծման նախաձեռնող։ Տուխաչեվսկին մեծ ներդրում է կատարել ռազմավարության, օպերատիվ արվեստի, տակտիկայի և ընդհանրապես ռազմական գիտության մշակման մեջ։ Տուխաչեվսկու գործունեությունը, հատկապես զինվածության պետի և պաշտպանության ժողկոմի տեղակալի պաշտոնում, կարևոր նշանակություն ունեցավ ապագա պատերազմին [[ԽՍՀՄ]] Զինված ուժերի կազմակերպական և տեխնիկական նախապատրաստման գործում։ [[1934]]-ից ՀամԿ ԿԿ անդամության թեկնածու։ Պարգևատրվել է Լենինի և Կարմիր դրոշի շքանշաններով։
+Ծնվել է [[Սմոլենսկ]]ի նահանգում, ազնվականական ընտանիքում։ Ավարտել է Ալեքսանդրյան ռազմական ուսումնարանը ([[1914]] թ.)։ Մասնակցել է [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ին ([[1914]]—[[1918]), [[1915]]-ին գերի է ընկել, [[1917]]-ին փախել [[Ռուսաստան]]։ [[1918]]-ին մտել է [[կարմիր բանակ]]։ Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է արևելյան ռազմաճակատի 1-ին, հարավային ռազմաճակատի 8-րդ բանակների, արևելյան ռազմաճակատի 5-րդ բանակի (որը մյուս բանակ ների հետ հաջողությամբ կռվել է Կոլչակի զորքերի դեմ [[Ուրալ]]ն ու [[Սիբիր]]ն ազատագրելու համար) հրամանատար։ [[Կովկաս]]յան ռազմաճակատի զորքերի հրամանատարն Էր ([[1920]]-ի փետրվար-ապրիլ) դենիկինյան զորքերի ջախջախման ժամանակ, արևմտյան ռազմաճակատի հրամանատարը ([[1920]]—[[1921|21]]) սովետա-լեհական պատերազմում, 7-րդ բանակի հրամանատարը Կրոնշտադտի խռովության ճնշման ([[1921]]-ի մարտ) և ջախջախման ([[1921]]-ի ապրիլ-մայիս) ժամանակ։
+Քաղաքացիական պատերազմից հետո գործուն մասնակցություն է ունեցել [[1924]]—[[1925|25]]-ի ռազմական ռեֆորմին։ Եղել Է ԲԳԿԲ ռազմական ակադեմիայի պետ ([[1921]]), արևմտյան ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1925]]—[[1928|28]]-ին՝ ԲԳԿԲ շտաբի պետ, [[1928]]—[[1931|31]]-ին՝ [[Պետերբուրգ|Պետերբուրգի]] ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատար, [[1934]]-ից՝ Տուխաչևսկին եղել է պաշտպանության ժողկոմի տեղակալ, [[1936]]-ից՝ 1-ին տեղակալ և մարտական պատրաստության վարչության պետ։ Մեծ դեր է խաղացել կարմիր բանակի տեխնիկական վերազինման, զորքերի կազմակերպական կառուցվածքի փոփոխման, նոր զորատեսակների և զինված ուժերի տեսակների (ավիացիա, մեքենայացված և օդա-դեսանտային զորքեր, ռազմածովային ուժեր և այլն) զարգացման, բանակի հրամանատարական կազմի պատրաստման գործում։ Եղել է մի շարք ինքնուրույն ռազմական ակադեմիաների (մեքենայացման և մոտորավորման) ստեղծման նախաձեռնող։ Տուխաչեվսկին մեծ ներդրում է կատարել ռազմավարության, օպերատիվ արվեստի, տակտիկայի և ընդհանրապես ռազմական գիտության մշակման մեջ։
+Տուխաչեվսկու գործունեությունը, հատկապես զինվածության պետի և պաշտպանության ժողկոմի տեղակալի պաշտոնում, կարևոր նշանակություն ունեցավ ապագա պատերազմին [[ԽՍՀՄ]] Զինված ուժերի կազմակերպական և տեխնիկական նախապատրաստման գործում։ [[1934]]-ից ՀամԿ ԿԿ անդամության թեկնածու։ Պարգևատրվել է Լենինի և Կարմիր դրոշի շքանշաններով։
 ==Գրականություն==
 * Избр․ произв․, т․ 1—2, М․, 1964․
 * Тодорский А․ И․, Маршал Тухачевский, М․, 1966․
+{{DEFAULTSORT:Տուխաչևսկի, Միխայիլ}}
 [[Կատեգորիա:Անձինք այբբենական կարգով]]