«Խաչենի իշխանական տուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Տող 89. Տող 89.
{{անավարտ}}
{{անավարտ}}
{{Աղբյուր|* Բագրատ Ուլուբաբյան, Խաչենի իշխանությունը X-XVI դարերում, Հայկական ՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, Երևան 1975
{{Աղբյուր|* Բագրատ Ուլուբաբյան, Խաչենի իշխանությունը X-XVI դարերում, Հայկական ՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, Երևան 1975
* Մակար եպիսկոպոս Բարխուդարյանց, Արցախ. «Ամարաս» տպարան - Երևան 1996
* Մակար եպիսկոպոս Բարխուդարյանց, [http://artsakh.50megs.com/Foreword.htm Արցախ]. «Ամարաս» տպարան - Երևան 1996
* {{reflist}}}}
* {{reflist}}}}



11:52, 21 Մայիսի 2008-ի տարբերակ

Խաչենի իշխանականն տունը իշխել է Արցախում 9-րդ դարից մինչև 19-րդ դարի սկիզբ։ Ուշ միջնադարում Խաչենի իշխանական տոհմը բաժանված է եղել երեք ճյուղերի՝ Հաթերք, Ծար (կամ Վերին-Խաչեն) և Ներքին-Խաչեն (Գանձասար կենտրոնով)։ 12-րդ դարի կեսերին գահերեց են եղել Հաթերքի իշխանները, որից հետո գահերեց են եղել նախ Ներքին-Խաչենի, ապա կարճ ժամանակ Ծարա (որին միացել է Հաթերքը), իսկ 13-րդ դարի սկզբից մեկընդմիշտ Ներքին-Խաչենի իշխանները։ Հետագա դարերում Խաչենի իշխանությունը կազմված է եղել երկու նշանավոր տոհմերից՝ Դոփյաններ (Ծարում կամ Վերին-Խաչեն) և Հասան-Ջալալյաններ (Ներքին Խաչեն)։

Ստորև ներկայացվող Խաչենի իշանների ցանկը վերջնական չէ և կարիք ունի հավելյալ ճշգրտման։ Փակագծերում նշված է իշխանության շրջանը կամ այլ հայտնի թվական։

Տոհմաբանություն

Խաչենի իշխանական տան տոհմաբանություն.

(Սահլ Սմբատյանի իշխանությունն է համարվում Խաչենի իշխանության սկիզբը։)

(Վախտանգ-Սակառից են սերվում Խաչենի իշխանության երեք ճյուղերը, որոնք կոչվում էին Վախտանգյաններ։)

Հաթերք

(1182թ. քառասուն տարի իշխելուց հետո Հասան Կրոնավորյալը իր իշխանությունը թողնում է վեց որդիներին և կնոջ Մամայի հետ կրոնավորելու է գնում Դադիվանք։)

(1216 թ. սելջուկ-թուրքերի դեմ պատերազմին զոհվում է Հասան Բ-ն, որով ավարտվում է Հաթերքի ճյուղը և նրա տարածքը միանում է Ծարին։

Ծար կան Վերին-Խաչեն

(Դոփի իշխանուհին նշանավոր դեր է խաղւմ Վերին-Խաչենում և նրա մահից հետո այստեղի տոհմը կոչվում է Դոփյան)

(Հասան Գ-ից հետո Դոփյանների տոհմը բաժանվում է երեք ճյուղի, որոնցից Ջհանշյանները շարունակում են տիրել Ծարում։)

Ներքին-Խաչեն

(նշանավոր Հասան-Ջալալից հետո Վերին-Խաչենի տոհմը կոչվում է Հասան-Ջալալյան)

Մելիք Ալավերդու մահից հետո ավարտվում է Խաչենի իշխանությունը։[1]


Գանձասարի կաթողիկոսներ

  • ..
  • ..
  • ..
  • ..
  • ..
  • ..
  • ..
  • ..

<div class="reflist reflist-columns references-column-width " style="column-width: * Բագրատ Ուլուբաբյան, Խաչենի իշխանությունը X-XVI դարերում, Հայկական ՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, Երևան 1975

  • Մակար եպիսկոպոս Բարխուդարյանց, Արցախ. «Ամարաս» տպարան - Երևան 1996

;">