Ռենցո Պիանո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ռենցո Պիանո
իտալ.՝ Renzo Piano
Դիմանկար
Ծնվել էսեպտեմբերի 14, 1937(1937-09-14)[1][2][3][…] (86 տարեկան)
ԾննդավայրՋենովա, Իտալիա[4]
Քաղաքացիություն Իտալիա[5]
Մայրենի լեզուիտալերեն
ԿրթությունՄիլանի պոլիտեխնիկական համալսարան (1964)
ԵրկերShard London Bridge, Կանսայ, Սան Նիկոլա մարզադաշտ, Intesa Sanpaolo Building?, Vulcano Buono?, Մորգանի գրադարան և թանգարան, Պոմպիդու կենտրոն, Կալիֆոռնիայի գիտությունների ակադեմիա, Pinacoteca Giovanni e Marella Agnelli?, Botin Centre?, FDP? և École normale supérieure Paris-Saclay?
Մասնագիտությունճարտարապետ և քաղաքական գործիչ
ԱշխատավայրՉինաստան
Զբաղեցրած պաշտոններՑմահ սենատոր
Կուսակցությունանկախ քաղաքական գործիչ
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԵվրոպական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա, Բեռլինի գեղարվեստի ակադեմիա, Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Académie d'architecture?[12], Սուրբ Ղուկասի ակադեմիա[13] և Գեղարվեստի ակադեմիա
 Renzo Piano Վիքիպահեստում

Ռենցո Պիանո (իտալ.՝ Renzo Piano, ծնվել է 1937 թվականի սեպտեմբերի 14-ին, Ջենովա, Իտալիայի թագավորություն), իտալացի ճարտարապետ։ Նա Ռիչարդ Ռոջերսի և Նորման Ֆոսթերի հետ ստեղծեց հայ-թեք ոճը։ Կենտրոնական ստեղծագործությունները եղել են՝ Պոմպիդու կենտրոնում (Փարիզ) 1971-1977 թվականներին։ Մի քանի տարի համագործակցել է ինժեներ Պիտեր Ռայսոնի հետ։ Իսկ 1980-ական թվականներին, մշակել է լայնամասշտաբ վերանորոգման ծրագրեր, արդյունաբերական գոտիներ՝ Փարիզում, Միլանոմ և Թուրինում։ Նումեայում (Նոր Կալեդոնիա) նախագծել է Մշակութային կենտրոն Ժան-Մարի Տժիամբու անվամբ։ Օսակայում գլխավորել է Կանսայի միջազգային օդանավակայանի նախագծումը։ 1997 թվականին կառուցել է շենք NEMO թանագարանի համար։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]