Ջուլիանո Բոնֆանտե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջուլիանո Բոնֆանտե
իտալ.՝ Giuliano Bonfante
պարս.՝ جولیانو بونفانته
Ծնվել էօգոստոսի 6, 1904(1904-08-06)[1][2][3][…]
Միլան, Իտալիայի թագավորություն[4][3]
Մահացել էսեպտեմբերի 9, 2005(2005-09-09)[1] (101 տարեկան)
Հռոմ, Իտալիա[3]
Քաղաքացիություն Իտալիա և  Իտալիայի թագավորություն
Մասնագիտությունլեզվաբան
Հաստատություն(ներ)Ջենովայի համալսարան և Թուրինի համալսարան
Գործունեության ոլորտլատիներենի պատմություն, ռումիներեն, Սլավոնական լեզուներ, խեթերեն, language pedagogy? և լեզվաբանություն
ԱնդամակցությունԼինչեի ազգային ակադեմիա, Լեհական գիտությունների ակադեմիա[5] և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[3]
Տիրապետում է լեզուներինիտալերեն[1][6], լատիներեն, ռումիներեն, անգլերեն, ֆրանսերեն և գերմաներեն
Պարգևներ
Երեխա(ներ)Լարիսա Բոնֆանտե
ՀայրՊյետրո Բոնֆանտե

Ջուլիանո Բոնֆանտե (իտալ.՝ Giuliano Bonfante, օգոստոսի 6, 1904(1904-08-06)[1][2][3][…], Միլան, Իտալիայի թագավորություն[4][3] - սեպտեմբերի 9, 2005(2005-09-09)[1], Հռոմ, Իտալիա[3])[7], իտալացի լեզվաբան, ռոմանական, հնդեվրոպական և ընդհանուր լեզվաբանության մասնագետ, նեոլինգվիստ։

Դասախոսել է Մադրիդի, Ժնևի, Չիկագոյի, Պրինստոնի և Վիսկոնսինի համալսարաններում, եղել է Թուրինի համալսարանի լեզվաբանության պրոֆեսոր[8][9]։ Ունի համեմատական քերականությանը, հնդեվրոպական նախալեզվին ու նրա բարբառների տեղաբաշխմանը և հայերենին նվիրված աշխատություններ։ Բոնֆանտեն լեզվի երևույթները քննում է նեոլինգվիստական լեզվաբանության դիրքերից, որի հիմնական դրույթներն էլ շարադրել է իր «Նեոլինգվիստական դիրքորոշում» (1947) երկում։ Բոնֆանտեն ամերիկյան «Ուորդ» («Բառ») լեզվաբանական հանդեսի հիմնադիրներից է։

Մահացել է Հռոմում[10]։

Առանցքային աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Della intonazione sillabica indoeuropea (Հռոմ, 1930)
  • I dialetti indoeuropei (Նեապոլ, 1931)
  • Les isoglosses greco-armeniennes (Կոպենհագեն, 1937)
  • Armenians and Phrygians (Armenian Quarterly v․ 1, № 1, 1946, 2-րդ հրատ. 1948)
  • Storia del diritto romano հ. 2 (1958-59)
  • Latini e Germani in Italia (Բրեշիա, 1965)
  • La dottrina neolinguistica (Թուրին, 1970)
  • Lingua e cultura degli Etruschi (1985)
  • Studi romeni (Հռոմ, 1973)
  • The Etruscan language: an introduction (Նյու Յորք, 1983, 2-րդ հրատ. 2002)
  • La protopatria degli Slavi (Վրոցլավ, 1984)
  • Grammatica latina: per le Scuole Medie Superiori (Միլան, 1987)
  • La lingua parlata in Orazio (1994)
  • The origin of the Romance languages: stages in the development of Latin (1999, աղջկա հետ)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 www.accademiadellescienze.it (իտալ.)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Бонфанте Джулиано // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. ↑ http://czlonkowie.pan.pl/czlonkowie/sites/WynikiWyszukiwania.html?s=BONFANTE,%20Giuliano%20
  6. ↑ CONOR.Sl
  7. ↑ [1]
  8. ↑ Giuliano Bonfante (1976). I dialetti indoeuropei. Paideia. ISBN 978-88-394-0030-7.
  9. ↑ Annuario della Nobiltà Italiana, XXXI edizione (Teglio, 2010), volume III, titolati umbertini
  10. ↑ Julian Hugo Bonfante (1976). Scritti in onore di Giuliano Bonfante. Paideia.

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • ՀՍՀ, հատոր 2, էջ 519։

Մահախոսական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 519)։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ջուլիանո_Բոնֆանտե&oldid=8950995» էջից