Հեղափոխական շարժման մեջ ընդգրկվել է 1880-ական թվականներին, որպես լեհական առաջին հեղափոխական կուսակցության՝ «Պրոլետարիատ-1»-ի անդամ։ 1891 թվականին բանտարկվել է, 1893 թվականին տարագրվել Շվեյցարիա։ Եղել է Լեհական թագավորության ս-դ-ի հիմնադիրներից։ 1896 թվականից աշխատակցել է լեհական և գերմանական ս-դ. մամուլին։ Օժանդակել է Վլադիմիր Լենինին՝ «Իսկրա»-ի կազմակերպման գործում։ 1905 թվականին վերադարձել է Վարշավա, մասնակցել 1905-1907 թվականների ռուսական հեղափոխությանը։ Եղել է ՌՍԴԲԿ V (լոնդոնյան) համագումարի (1907) պատգամավոր, ընտրվել է Կենտկոմի անդամության թեկնածու։ Եղել է II Ինտերնացիոնալի Ցյուրիխի և Շտուտգարտի կոնգրեսների պատգամավոր։ 1909 թվականից հիմնականում աշխատել է գերմանական ս-դ. կուսակցությունում, հանդիսանալով դրա ձախ թևի ղեկավարներից, մասնակցել է «Սպարտակ միության» կազմակերպմանը։ 1916 թվականին բանտարկվել է։ Ազատվել է 1918 թվականին, խորհրդային կառավարության պահանջով և ուղարկվել Ռուսաստան։ 1918 թվականին դարձել է Համառուսաստանյան Կենտգործկոմի անդամ։ Մասնակցել է Կոմինտերնի ստեղծմանը։ 1919 թվականից՝ Գերմանիայի կոմկուսի ԿԿ անդամ, 1920 թվականից՝ ՌԿ (բ)Կ ԿԿ-ին կից Լեհական բյուրոյի անդամ, Լեհաստանի ժամանակավոր հեղափոխական կոմիտեի նախագահ։ 1921-1922 թվականներին կատարել է դիվանագիտական աշխատանք։ 1922 թվականից՝ իր իսկ նախաձեռնությամբ ստեղծած ՄՕՊՌ-ի նախագահ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։