Կարլեն Աբրահամյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբրահամյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Կարլեն Աբրահամյան | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 12, 1936 |
Ծննդավայր | Նորապատ, Հայաստան |
Վախճանվել է | հոկտեմբերի 30, 1995 (59 տարեկան) |
Մասնագիտություն | արձակագիր |
Կրթություն | ՀԱՊՀ |
Անդամակցություն | ՀԳՄ |
Կարլեն Աբրահամյան Վիքիդարանում |
Կարլեն Արամի Աբրահամյան (հուլիսի 12, 1936, Նորապատ, Հայաստան - հոկտեմբերի 30, 1995), հայ արձակագիր, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1985 թվականից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կարլեն Աբրահամյանը ծնվել է ՀԽՍՀ Հոկտեմբերյանի շրջանի Նորապատ գյուղում։ 1962 թվականին ավարտել է Երևանի Կ. Մարքսի անվան պոլիտեխնիկական ինստիտուտի մեքենագիտության ֆակուլտետը (հեռակա)։ 1956-1963 թվականներին աշխատել է Հոկտեմբերյանի հաստացաշինական գործարանում որպես ավագ ինժեներ, 1963-1967 թվականներին եղել է Հոկտեմբերյանի «Կոմունիզմի ուղիով» շրջանային թերթի պատասխանատու քարտուղարը, 1967-1969 թվականներին ՀԿԿ Հոկտեմբերյանի շրջկոմի արդյունաբերության, շինարարության և քաղաքային տնտեսության բաժնի վարիչը։ 1969-1975 թվականներին աշխատել է որպես Հոկտեմբերյանի ապակե տարաների գործարանի տնօրեն, 1975 թվականից եղել է Հոկտեմբերյանի ֆուրնիտուրայի գործարանի տնօրենը։
Նրա առաջին պատմվածքը տպագրվել է 1961 թվականին, «Պիոներ» ամսագրում[1]։
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռիվա Դանո, քեռի, Երևան, «Հայաստան», 1969, 20 էջ։
- Կարոտի երեքնուկ (վիպակներ), Երևան, «Սովետական գրող», 1982, 180 էջ։
- Վաղը դպրոց ենք գնալու (ժողովածուում տպագրվել է Կ. Աբրահամյանի «Ինչու էր տխուր աղջկա ժպիտը» պատմվածքը), Երևան, «Լույս», 1982, 215 էջ։
Մամուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հոկտեմբերյան։ «Գարուն», 1967, թիվ 8-9, էջ 198։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». 1986. էջ էջ 19.