Խանծառ
Արտաքին տեսք
Գյուղ | ||
---|---|---|
Խանծառ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ | |
Գավառ | Սեբաստիայի գավառ | |
Այլ անվանումներ | Խանծար, Խանձառ, Խանձար, Խանձարուր | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
Փոստային ինդեքսներ | 58760 | |
|
Խանծառ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթի Սեբաստիայի գավառում[1]։ Գտնվում էր Սեբաստիա քաղաքից 13 կմ հյուսիս-արևելք, լեռան ստորոտին, Սեբաստիա-Էրզրում խճուղու վրա։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Խանծառը հիշատակվում Է XVI դարից։ 1499 թվականին Երուսաղեմից բերվել և այս գյուղին է նվիրվել մի ավետարան։
Բնակիչները բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Նրանց մեծ մասը զոհվել է բռնագաղթի ճանապարհին։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1914 թվականին ուներ 120 տուն՝ 1050 հայ բնակչով։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Զբաղվում էին երկրագործությամբ, անասնապահությամբ և արհեստներով։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Խանծառն ուներ Ս. Սարգիս (կամ Ս. Աստվածածին) անունով եկեղեցի։ Գյուղի մոտակայքում պահպանվում էին Աթանագինեի վանքի ավերակները։
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղում գործուր Աթանագինեյան վարժարանը, որն ուներ 60 աշակերտ[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Սեբաստիայի նահանգի Սեբաստիայի գավառ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 650
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 13)։ |