Լյուդմիլա Անոկինա
Լյուդմիլա Անոկինա | |
---|---|
Անձնական տեղեկություն | |
Սեռ՝ | իգական |
Մասնագիտացում՝ | javelin thrower |
Երկիր՝ | ԽՍՀՄ |
Ծննդյան ամսաթիվ՝ | նոյեմբերի 21, 1919 |
Մահվան ամսաթիվ՝ | հուլիսի 13, 2012 (92 տարեկան) |
Լյուդմիլա Անոկինա (ռուս.՝ Людми́ла Григо́рьевна Ано́кина, նոյեմբերի 21, 1919 - հուլիսի 13, 2012[1])), խորհրդային թեթև ատլետ և մարզիչ։
ԽՍՀՄ վաստակավոր վարպետ (1951), ԽՍՀՄ վաստակավոր մարզիչ (1963)։ Ելույթ է ունեցել Լենինգրադ համար՝ որպես սպորտային կամավորական «Բուրավեստնիկ», «Իսկրա» հասարակությունում։ 1946 թվականի Եվրոպայի առաջնության արծաթե մեդալակիր, ԽՍՀՄ 1945 թվականի նիզակի նետման չեմպիոն, 1945 թվականին սահմանել է ԽՍՀՄ-ի ռեկորդը, գերազանցելով աշխարհի ռեկորդը (արդյունքը չի գրանցվել որպես համաշխարհային ռեկորդ, քանի որ ԽՍՀՄ-ն ԻԱԱՖ-ի անդամ չէր)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մանկությունն անցել է Ռժևկում։ Նա եղել է ակտիվ սպորտային խաղերում։ Խաղացել է վոլեյբոլ, բասկետբոլ, ֆուտբոլ, հոկեյ, վազել է, դահուկ քշել։ Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Լեսգաֆտի անվան Ֆիզիկական կուլտուրայի, սպորտի և առողջապահության ազգային ֆեդերացիայի կենսաթոշակային ֆեդերացիա բարձրագույն դպրոցը։ Ընդունելության քննության ժամանակ Լյուդմիլան նռնակը նետում է 50 մետր, որից հետո քննություն ընդունողը՝ Լևան Սուլիևը խորհուրդ է տալիս զբաղվել նիզակի նետում մարզաձևով, և դառնում է նրա մարզիչը։ Մի տարի անց Լյուդմիլան գերազանցում է սպորտի վարպետի ստանդարտը։ 1941 թվականին Անոկինա ավարտել է մարզիչների բարձրագույն դպրոցը և սկսել դասավանդել Լեսգաֆտի անվան Ֆիզիկական կուլտուրայի, սպորտի և առողջապահության ազգային ֆեդերացիայի բարձրագույն դպրոցում։ Միաժամանակ շարունակում է ուսումը, որն ավարտում է 1945 թվականին։
Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ ինստիտուտում սկսվում է մարտիկների վերապատրաստում։ Անկինան առաջին շրջափակման փուլն անց է կացնում ձմռանը՝ Լենինգրադում։ Նա լեռնադահուկային դասընթացներ է անցկացնում հրամանատարների համար՝ միաժամանակ լինելով բնակչության դահուկների հավաքման կետի ղեկավար։
1942 թվականի մարտին Անոկինան ինստիտուտի անդամների հետ տարհանվում է Կյանքի ճանապարհ՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում, Լադոսա լճի միակ տրանսպորտային մայրուղին։ Սկզբում լինում են Նալչիկում, շուտով գերմանացիների հարձակման պատճառով ոտքով հասնում են Քութայիս, ապա ճանապարհվում են Թբիլիսի։ Ապա ինստիտուտը տեղափոխվում է Բիշքեկ։ Այստեղից Անոկինան գործուղման է գնում, դասեր անցկացնում ճակատամարտող մարտիկների հետ։
Լենինգրադ վերադառնալուց հետո Անոկինան Սուլիևի հետ շարունակում է մարզումները՝ սակայն ըստ Զոսիմա Սինիտսկու մշակած մեթոդի։ Մեկ տարվա այսպիսի մարզումներից հետո արդյունքը փայլուն էր[2]։ 1945 թվականի սեպտեմբերին Կիևում Անոկինան առաջին անգամ նվաճում է ԽՍՀՄ առաջնությունը, իսկ մի քանի օր անց նա ԽՍՀՄ ռեկորդ է սահմանում (48.39 մ), գերազանցելով Կլաուդիա Մաուչայայի (45.88 մ) նախորդ ռեկորդը և գերմանուհի Անելիս Սթայնհուերի աշխարհի ռեկորդը (1942 թ. 47.24 մ)։ Թերթերը գրել են. «Պաշարված Լենինգրադի աղջիկը գերազանցել է գերմանացի մարզիկի համաշխարհային ռեկորդը»։
Հաջորդ տարին Անոկինան տանուլ է տալիղ Մաուչայաի հետ խաղը և Եվրոպայում( 45.8 մ ընդդեմ 46.2 մ) և ԽՍՀՄ չեմպիոնատում (46.53 մ ընդդեմ 47.46 մ) զբաղեցնում երկրորդ տեղը։ 10 տարվա ընթացքում Անտոնինայի արդյունքները զգտնվում էին աշխարհի լավագույն արդյունքների սանդղակում։
38 տարի Անոկինան դասավանդել է Լեսգաֆի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտում, 1968 թվականին պաշտպանել է «Նիզակի նետման կանանց ուսուցման առանձնահատկությունները» թեմայով։ 1978 թ. Նա միացել է ավագ ավագ մարզիչին:1978 թվականին ավագ մարզչի հետ անցել է բազմամրցության։
Սպորտային ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նիզակի նետում | ||
---|---|---|
Տեղ | Արդյունք | |
1946 | 2-րդ տեղ | 45,84 մ |
Նիզակի նետում | ||
---|---|---|
Տեղ | արդյունք | |
1945 | չեմպիոնուհի | 45,39 մ |
1946 | 2-րդ տեղ | 46,53 մ |
- ԽՍՀՄ ռեկորդներ
նիզակի նետում 48,39 մ, 19.09.1945 Կիև
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Ушла из жизни Людмила Григорьевна Анокина». Сайт «Лёгкая атлетика в Санкт-Петербурге». 13 июля 2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
- ↑ Буланчик Е.Н.: Барьеры известности | часть = Глава 5. Путём искателя
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Наталья Одинцова. Женщина с копьём // «Аргументы и факты — Петербург». — 19 мая 2004
- «Анокина Людмила Григорьевна». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 22-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. // Студия (газета Студенческого совета СЗФ РПА Минюста России). — № 36, май 2009
|